فسخ نكاح با طلاق دارای شباهت‌ها و تفاوت‌هایی است و قانونگذار شرایط وقوع فسخ را بر شمرده لذا این فسخ تنها به اراده صاحب حق واقع می‌شود و نیازی به رضایت همسر ندارد.
به گزارش شبكه اطلاع رسانی اجتهاد، بهزاد اكبرآبادی در خصوص فصل اول باب دوم كتاب هفتم قانون مدنی (امكان فسخ نكاح) اظهار كرد: همانطور كه در ماده 1120 قانون مدنی ذكر شده عقد نكاح به سه طریق منحل می‌شود كه یكی از آن موارد فسخ است و موارد دیگر طلاق و بذل مدت در عقد موقت است كه باید انقضاء مدت و فوت را هم به آن اضافه كرد.
وی افزود: فسخ نكاح تشریفات ویژه‌یی ندارد لیكن مدعی فسخ باید در دادگاه اقامه دعوی كند و حق خود را در این باب به استناد وجود موجبات فسخ اثبات كند لذا اراده صاحب حق در قسمت فسخ نكاح تاثیر به سزایی دارد.
اكبرآبادی تصریح كرد: همچنین در فسخ نكاح رسیدگی دادگاه فقط محدود به احراز وجود حق فسخ است و وظیفه ای در اصلاح همسران و ارجاع به داوری ندارد و درصورتی كه نكاح فسخ شود تشكیل دوباره خانواده و توافق طرفین باهم جز با عقد نكاح جدید امكان پذیر نیست.
وی ادامه داد: لذا قانون مدنی از ماده 1121 به بعد را به موارد امكان فسخ نكاح پرداخته است، همچنین در ماده 1121 جنون هریك از زوجین را به شرط استقرار، اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد را برای طرف مقابل موجب حق فسخ دانسته است.
اكبرآبادی خاطرنشان كرد: اگر پس از عقد معلوم شود كه یكی از زوجین در حین عقد مجنون بوده طرف دیگر می‌تواند عقد را فسخ كند.
وی یادآور شد: آنچه كه حائز اهمیت است این است كه قانون مدنی جنون را تعریف نكرده اما فقها در باب مفهوم آن در جواهر الكلام جلد30 صفحه 318 گفته‌اند جنون یعنی اختلال عقل، بنابراین نسیان‌های (فراموشی) سریع الزوال، بیهوشی های ناشی از هیجانات ناگهانی و نیز بیماری صرع جنون محسوب نمی‌شود و منظور از اختلال عقل آن است كه شخص در انجام وظایف عادی و معمولی روزانه خویش نامتعادل شده و اعمال بدون هدف از او سر بزند.
اكبرآبادی خاطرنشان كرد: جنون گاهی ادواری است و گاهی اطباقی كه جنون ادواری به صورت دیوانگی‌های موسمی و فصلی است و گاهی به شخص حالت دیوانگی دست می‌دهد اما جنون اطباقی همان دیوانگی مستمر است لذا هر دو نوع این جنون موجب حق فسخ یا به عبارتی موجب خیار فسخ است.
این عضو پیوسته انجمن جرم شناسی ایران اذعان داشت: اگر شخصی به طور ناگهانی مبتلا به جنون شود و پزشك تشخیص دهد كه حالت مزبور به علت بروز شوك یا ناراحتی پیش آمده و قابل معالجه است دادگاه نكاح را قابل فسخ نمی‌داند.
اكبرآبادی در پایان گفت: ماده 1122 قانون مدنی به ذكر عیوب در مرد پرداخته كه برای زن ایجاد حق فسخ می‌كند كه یكی از آن موارد عنن است (یعنی مرد ناتوان از انجام وظایف زناشویی باشد) كه اگر زن این بیماری همسرش را تحمل كند و به زندگی ادامه دهد دیگر حق فسخ نخواهد داشت اما چنانچه تمایل به ادامه زندگی نداشته باشد شخصا نمی‌تواند شوهر را ترك كند و نكاح را فسخ نماید بلكه باید بلافاصله به دادگاه مراجعه و دادخواست دهد.
 
منبع: شبكه اطلاع رسانی اجتهاد