سخنران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با بیان این‌که در نهج‌البلاغه درباره وصیت این‌گونه آمده است که برای دارایی خود آن‌چنان‌که دوست دارید وصیت کنید قبل از آنکه در مورد آن تصمیم بگیرند، گفت: اگر انسان حق‌الله یا حق‌الناس بر گردن دارد واجب است که وصیت کند.
سید حسین حسینی قمی، سخنران حرم مطهر حضرت معصومه(س) شب گذشته در محل شبستان امام خمینی(ره) با بیان این‌که در نهج‌البلاغه در مورد وصیت این‌گونه آمده است که در مورد دارایی خود آن‌چنان‌که دوست دارید وصیت کنید قبل از آنکه در مورد آن تصمیم بگیرند، اظهار کرد: اگر انسان حق‌الله یا حق‌الناس بر گردن دارد واجب است که وصیت کند در غیر این صورت این وجوب از وی رفع خواهد شد.
وی افزود: همچنین برخی می‌خواهند به هر دلیلی فرزندی یا فرزندان خود را از ارث محروم کنند این موضوع شرعاً ممکن نخواهد بود.
حجت‌الاسلام حسینی قمی با بیان این‌که در پاسخ به این سؤال که آیا می‌توان برای برخی از وراث ارث بیشتری را معین کرد، عنوان کرد: این موضوع نیز در اختیار ما نیست و آنچه در اختیار ما است فقط یک‌سوم اموال است و در مورد آن فقط می‌توان وصیت کرد.
وی ادامه داد: در تقسیم ارث هم ابتدا باید اول بدهی‌های شخص را پرداخت و بعد از آن خمس، زکات و مهر همسر وی باید پرداخت گردد، مظالم قطعی وی به همراه بدهی‌های مردم باید پرداخت شود.
سخنران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با بیان این‌که بعد از تعیین همه تا این شش مرحله در مورد یک‌سوم اموال اگر وصیتی وی انجام داده است باید محاسبه و پرداخت گردد، گفت: بعد از این مرحله باقی‌مانده اموال طبق دستور الهی تقسیم می‌شود.
وی افزود: در مورد بدهی‌های میت نیز باید از محل ارث تأمین شود و بلافاصله پس از موت باید این موضوع انجام شود.
حجت‌الاسلام حسینی قمی در مورد کسانی که می‌خواهند اموال بیشتری برای همسر خود برجای بگذارد تا پشتوانه وی پس از مرگش باشد، ابراز کرد: بهتر آن است قبل از فوت اموالی که مدنظر دارد رسماً و طبق قانون رسمی به نام همسرش واگذار کند.
وی ادامه داد: بهترین وصیت این است که در یک مرکز اسناد رسمی به ثبت برسد تا خللی در اجرای آن به وجود نیاید.
سخنران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با بیان این‌که اگر انسان وصیتی بکند تا زنده است می‌تواند از وصیت خود برگردد، گفت: اگر وصیت را ثبت هم نکنند بهتر است که برای وصیت خود شاهد یا وکیلی عادل بگیرد.
وی افزود: کسانی که فرزند صغیر دارند نباید از محل اموال شخص برای ختم‌های مرسوم سوگواری خرج شود چراکه این پول حرام است مگر آنکه شخص نسبت به این خرج وصیت کرده باشد.