يك روان‌پزشك گفت: گروه‌درماني و شركت كردن فرد سيگاري در جلسات گروه‌هاي ترك سيگار موجب مي‌شود فرد سيگاري با تجربه ترك سيگار ديگر افراد سيگاري آشنا شده و اين موجب افزايش انگيزه ترك سيگار مي‌شود.
دكتر عارفه مبشر، در گفت‌وگو با ايسنا اظهار داشت: هيچ كدام از روش‌هاي ترك سيگار مانند درمان دارويي و يا روان‌درماني به تنهايي نمي‌تواند تاثير زيادي در ترك سيگار داشته باشند ولي در صورتي كه اين روش‌ها در كنار هم به كار روند بسيار موثر خواهند بود.
وي افزود: نخستين گام براي ترك سيگار ايجاد انگيزه در فرد سيگاري است و اگر انگيزه ترك در فرد ايجاد نشود به هيچ وجه سيگار را ترك نخواهد كرد.
مبشر تصريح كرد: استفاده از يك روش ترك سيگار مانند درمان دارويي و يا روان‌درماني تنها 8 درصد موفقيت‌آميز خواهد بود ولي تجربه نشان داده كه اگر دو روش در كنار هم استفاده شوند ميزان موفقيت به 14 درصد افزايش مي‌يابد.
وي خاطرنشان كرد: هم اكنون در بيشتر كشورهاي دنيا از روش گروه‌درماني براي ترك سيگار استفاده مي‌شود، زيرا زماني كه فرد سيگاري تجربه ترك سيگار را از نزديك لمس مي‌كند، مي‌پذيرد كه سيگار قابل ترك است. ولي اگر يك روان‌پزشك به او توصيه كند كه سيگار را مي‌توان به راحتي ترك كرد فرد سيگاري اين حرف را نمي‌پذيرد.
اين روان‌پزشك بيان كرد: بيشتر افراد سيگاري به مضرات سيگار آشنا هستند و مي‌دانند كه كشيدن سيگار چه عواقبي دارد با اين حال حاضر به ترك سيگار نيستند.
وي تاكيد كرد: يك فرد سيگاري تنها زماني اقدام به ترك سيگار مي‌كند كه انگيزه‌اي قوي در او ايجاد شود و گروه‌درماني اين انگيزه را در فرد ايجاد مي‌كند.
مبشر ادامه داد: نوشتن مطالبي درباره مضرات سيگار در پشت پاكت سيگار و تصاوير هشداردهنده از ريه و قلب آسيب‌ديده تاثير چنداني در ترك سيگار نخواهد داشت زيرا افراد سيگاري با مضرات سيگار آشنا هستند. با اين وجود استفاده از جملات و تصاوير بر روي پاكت سيگار براي ايجاد انگيزه در افراد سيگاري بي‌تاثير نيست.
وي گفت: افراد سيگاري از نظر روحي و جسمي به شدت به سيگار وابسته هستند و ايجاد انگيزه‌اي قوي و منفي‌سازي ذهني نسبت به عوارض سيگار و عواقب اجتماعي آن موفق‌ترين روش براي ترك سيگار است.