ادوارد كوپ، یك دیرینه‌شناس متخصص در علوم زیستی است. وی نظریه‌ای دارد كه از آن به نام قانون كوپ یاد می‌شود.
بر مبنای این نظریه، پروسه تكامل در طولانی‌مدت نشان داده موجودات كوچك تمایل دارند به صورت موجوداتی بزرگ‌تر تكامل پیدا كنند.

بتازگی تحقیقاتی برای محك زدن این فرضیه انجام شده كه نشان می‌دهد این قانون تاحدودی در مورد دایناسورها صدق می‌كند.

جین هانت، سرپرست دپارتمان دیرینه‌شناسی موزه ملی تاریخ طبیعی واشنگتن در این زمینه می‌گوید: «برای مدت‌های مدید تصور می‌شد دایناسورها تنها نمونه موثقی اند كه قانون كوپ را تائید می‌كنند، اما جالب اینجاست كه سایر پستانداران عظیم‌الجثه نیز می‌توانند تا حدودی گواه این مطلب باشند.»

پروفسور هانت و همكارانش ریچارد فیتزجان از دانشگاه بریتیش كلمبیا و متیو كارانو از موزه ملی تاریخ طبیعی برای انجام آزمایش‌های بیشتر در این زمینه پیشقدم شدند. آنها استخوان ران آكافمور را به عنوان الگویی مورد بررسی قرار دادند.

سپس از داده‌های آكافمور در یك مدل آماری استفاده كردند تا بتوانند دو موضوع را مشخص كنند: نخست گرایش به تغییر اندازه در طول زمان و دوم این كه آیا هیچ‌گونه محدودیت مشخصی برای جلوگیری از این تغییر اندازه وجود داشته یا خیر.

پروفسور هانت در ادامه افزود این كه این قانون تا چه اندازه در مورد دایناسورها مصداق دارد، موضوعی بود كه پس از دو سوال نخست باید به آن پرداخته می‌شد.

تیم تحقیقاتی پروفسور هانت، شجره خانوادگی دایناسورها را به دقت مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند برخی از گونه‌های دایناسورها در طول زمان بزرگ‌تر و بزرگ‌تر شده‌اند.

به عنوان مثال، سراتوپسید و هادروسار ـ كه هر دو علفخوار بوده‌اند ـ طی گذر زمان بزرگ‌تر شده‌‌اند.

تیم تحقیقاتی، دایناسورهای با قدرت پرواز را از این تحقیق مستثنا كرد؛ چرا كه مطالعات تكاملی نشان می‌دهد آنها به دلیل محدودیت‌ها و فشارهایی كه برای پرواز با آن مواجه بوده‌اند، رفته‌رفته كوچك‌تر شده‌اند.

و اما پرسش دیگر این كه آیا محدودیتی برای اندازه وجود دارد یا خیر؟ نتایج نشان می‌دهد كه در برخی موارد محدودیت‌هایی است و در برخی موارد نه.

به عنوان مثال در مورد سائوروپاد كه یك دایناسور علفخوار با گردن‌دراز بوده یا در مورد اورنی توپاد هیچ نشانی از محدودیت وجود ندارد و همین امر باعث شده این نوع دایناسورها به عنوان عظیم‌الجثه‌ترین جانوران روی كره زمین شناخته شوند، اما یك مثال جالب دیگر در همین مورد تروپادها ـ كه معروف‌ترین آنها تیرانوساوروس ركس است ـ ذكر می‌شود.

این دایناسورها قطعا با محدودیت‌های رشد بسیاری مواجه بوده‌اند چراكه حركت روی دو پا می‌توانسته یك عامل بازدارنده وزنی مهم برای آنها تلقی شود.

منبع: science daily
مترجم : فرناز حیدری