ولادت: 1266ق.
محل ولادت: نجف
وفات :1333ق.
محل دفن : نجف
محل تحصیل: نجف
اساتید: حضرات میرزا حبیب الله رشتی ، فاضل شربیانی، شیخ طه
نجف و ....
استاد عرفان : آخوند ملا حسینقلی همدانی
تالیفات:دیوان کبیر، رسائلی در فقه و اصول
او قله های رفیع و ادب و عرفان و جهاد را فتح کرد و همه را
در پیشبرد اهداف اسلام به کار گرفت . در پارسایی و تقوا از رتبه بالایی برخوردار
بود. هنگامی که به ریاست دینی و ظاهر رسید در احوال و رفتارش هیچ تفاوتی دیده نمی
شد. سعه صدر و تواضع و بزرگواری ، از صفات بارز این فقیه مجاهد بود. روزی آخوند
ملا حسینقلی همدانی در وسط درس چند بار این جمله را تکرار کرد: آفرین سید محمد سعید!
حاضران از این سخن تعجب کردند حال آنکه سید محمد سعید آن روز در درس حاضر نبود ،
بعدا از او پرسیدند تو در آن روز کجا بودی و چه کردی ؟ او پاسخ داد " آن ساعت
در قایق نشسته بودم و از کوفه به کربلا می آمدم . عربی کنار من خوابیده و سرش را
بر شانه من گذاشته بود خر خر می کرد و آب دهانش به روی من می ریخت ولی من دلم نیامد
او را بیدار کنم و آن وضعیت نفرت آور تا مقصد تحمل کردم .
یکی از مهم ترین امتیازات سید محمد سعید حبوبی ، ذوق ادبی و
قرحه شعری وی بود.
شیخ آقا بزرگ تهرانی در این مورد می گوید : با نگاهی گذرا و
دقیق به دیوان حبوبی می توان به قوه شعر و جایگاه بلند او در جهان ادب پی برد.
در حادثه جنگ جهانی اول که نیروهای انگلیسی برخی از مناطق
کشور عراق را اشغال کردند ، این فقیه فرزانه در صف پیشگامان مبارزه با دشمنان قرار
گرفت ، اما در نهایت متفقین به پیروزی رسیدند و تفرقه و تشتت میان مبارزان حاکم شد
، به ناچار به ناصریه برگشت و طولی نکشید که روح بلندش در اثر این ناراحتی به
ملکوت اعلی پیوست .