ولادت : 1301 ق.   

محل ولادت: شاهرود

وفات : 1394ق.

محل دفن :نجف

محل تحصیل : بسطام ، مشهد ، نجف

اساتید: حضرات آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ، آقا ضیاءالدین عراقی ، میرزا محمد حسین نائینی و ..

تالیفات: تقریرات بحث های آقا ضیاءالدین عراقی ، تقریرات اصول فقه میرزا محمد حسین نائینی و....

او در تحصیل دانش و استعدادی شگرف و نبوغی چشمگیر داشت و همین امر باعث ایجاد پیوندی نا گسستنی میان او و مراجع بزرگ شیعه شده بود. به عنوان نمونه ، اعتماد میرزا حسین نائینی به او چنان بود که شاگردان دیگررا برای آزمون اجتهاد نزد وی می فرستاد.

وی پس از اتمام تحصیلات ، به مدت پنجاه سال به تدریس علوم خارج فقه و اصول در حوزه نجف اشتغال داشت و در این مدت بیش از پانصد نفر از شاگردان ایشان به درجه اجتهاد رسیدند.

روزگار مرجعیت آن فقیه فروتن از توکل اخلاص و ایثار آکنده بود و به زهد دنیا گریزی و تقوا شهرت داشت . هر چند مرجعیت سیل وجوهات شرعی و هدایای مردمی را به سمت خانه اش سرازیر می کرد ولی پارسایی او به حدی بود که حتی از تصرف هدایا نیز چشم می پوشید و بسی دشوارتر از طبقات پایین جامعه روزگار می گذراند.

عشق و اخلاص و ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در وجودش موج می زد. در مجلس روضه سید الشهدا بیشتر از همه گریه می کرد. بارها اتفاق می افتاد که در پی کاری روان بود یا برای تدریس ، شتابان از کوچه ای می گذشت و وقتی با پرچم سیاه و صدای مرثیه خوانی برای خاندان پیامبر رو به رو می شد، بی اختیار وارد آن مجلس می شد و در عزاداری شرکت می کرد، می فرمود: نمی توانم از جایی که مجلس سید الشهدا برپاست بگذرم و بی اعتنا باشم .