انسان مدرن و پست مدرن به دليل فرو رفتن در شهوات و به دليل ابتلا و مرض خود، پيامبران را نيز همچون خود تصوير می‌كند و قديسان بهره‌مند از معنويت و نزديكان به آسمان را همچون خود، در شهوات غوطه‌ور می‌بيند؛ نگاه منكرانه به پيامبر اسلام(ص) نيز آلوده به همين نگرش دنيوی و معوج به انسان است.

سيدرضی موسوی گيلانی، عضو هئيت علمی دانشگاه اديان و مذاهب و مدرسه اسلامی هنر، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، با اشاره به كج فهمی‌ای كه در فرهنگ معاصر درباره شخصيت پيامبر(ص) وجود دارد، عنوان كرد: با استفاده از تعبيری وِبِری بايد گفت كه ما نسبت به رخدادهای تاريخی تفهم و همدردی نداريم.

موسوی گيلانی اظهار كرد: گاهی ما يك رخداد را كه در 14 قرن قبل روی داده است، در نظام انسان‌شناسی مدرن بررسی می‌كنيم. در مورد پيامبر(ص) نيز مفاهيمی به كار ‌برده می‌شود كه اصلاً با يك شخصيت وارسته سازگار نيست و من بسيار تأكيد دارم كه اين نكته را عرض كنم كه يكی از انتقاداتی كه به پيامبر اسلام(ص) در زمينه تعدد زوجات ايشان مطرح می‌كنند، مبتنی بر همين نوع تحليل‌های مدرن است.

وی با بيان اين كه نگاه منكرانه به زندگی و شخصيت پيامبر(ص) آلوده به نگرش دنيوی و معوج مدرنيته به انسان است، افزود: انسان مدرن به دليل فرو رفتن در شهوات، پيامبران را نيز همچون خود، تصوير می‌كند. البته دليل ارائه چنين تصويری درباره شخصيت پيامبران كتب مقدس يهوديان و مسيحيان و گاه روايت‌های نادرستی است كه بعضی از فرق مسلمان درباره پيامبر اسلام(ص) نقل كرده‌اند و همين امر موجب كج‌فهمی‌هايی درباره پيامبران و در برخی موارد شخص نبی مكرم اسلام(ص) شده است.

عضو هئيت علمی دانشگاه اديان و مذاهب با اشاره به ماجرای ازدواج پيامبر(ص) با زينب بنت جحش گفت: در روايتی كه از اهل سنت نقل شده است، ماجرای ازدواج پيامبر(ص) به گونه‌ای تصوير شده كه گويا ايشان از فرزندخوانده خود يعنی زيد بن ثابت خواسته است كه همسر خود يعنی زينب بنت جحش را طلاق دهد تا خود با او ازدواج كند، در حالی كه اين تصوير غلطی است كه به نظر می‌رسد تحت تأثير ماجرايی كه برای حضرت داوود(ع) در عهد عتيق ذكر شده، ساخته و پرداخته شده است.

وصلت پيامبر(ص) با قبايل مختلف باعث می‌شد كه اين قبايل به دليل منتسب دانستن پيامبر(ص) به خودشان، گرايشی به اسلام بيابند و ذكر شده است كه حتی يكی از ازدواج‌های پيامبر(ص) منجر به ايما‌ن آوردن كل افراد يك قبيله شده است

وی با بيان اين كه اساساً نسبت دادن رفتاری كه از سوی افراد درجه چندم جامعه ممكن است سر بزند، به يك پيامبر الهی، امر ناروايی است، بيان كرد: اين افسانه‌ای است كه در حواشی تجويز ازدواج با همسر پسر خوانده بعد از طلاق زن از پسرخوانده، از سوی خداوند، ساخته شده است.

موسوی گيلانی با اشاره به ازدواج پيامبر گرامی اسلام(ص) با حضرت خديجه، گفت: اولين ازدواج پيامبر(ص) در 25 سالگی و با حضرت خديجه است كه ظاهرا از ايشان بزرگ‌تر بودند. پيامبر(ص) 25 سال با ايشان همزيستی داشتند و تا 50 سالگی؛ يعنی تا زمانی كه حضرت خديجه در قيد حيات بود، تك همسر بودند و بعد از 50 سالگی است كه ازدواج‌هايی داشتند. با توجه به اين كه 50 سالگی سنی است كه ديگر دوران جوانی پايان يافته و اگر قرار به پاسخ يافتن اميال فيزيولوژيك باشد، اوج آن پشت سر گذاشته شده است، نمی‌توان اين ازدواج‌های متعدد پيامبر(ص) را به معنايی كه معمولاً منكران ايشان از آن مراد می‌كنند و در جهت ارضای ميل جنسی قلمداد كرد.

وی با تأكيد بر اين كه چنين تفسيری از ازدواج‌های پيامبر(ص) برآمده از عدم تفهم و همدردی تاريخی است، خاطرنشان كرد: پيامبر(ص) بعد از 50 سالگی به جز يك مورد، با زنانی بيوه از قبايل متفاوت ازدواج كرده‌اند. نكته‌ای كه بسيار قابل توجه است و مورد غفلت ما در دوره مدرن قرار می‌گيرد، اين است كه در حالی كه هم‌اكنون نظام سياسی مبتنی بر كشور است و هويت افراد را مرزها تشكيل می‌دهند، در زمان پيامبر(ص) نظام سياسی مبتنی بر قبيله بوده و به تعبير ابن ‌خلدون آن چه قبايل را به هم پيوند می‌داد، عصبيت يا همان خويشاوندی بوده است.

اين مدرس دانشگاه افزود: از همين روی وصلت پيامبر(ص) با قبايل مختلف باعث می‌شد كه اين قبايل به دليل منتسب دانستن پيامبر(ص) به خودشان، گرايشی به اسلام بيابند و ذكر شده است كه حتی يكی از ازدواج‌های پيامبر(ص) منجر به ايما‌ن آوردن كل افراد يك قبيله شده است. بی‌شك اين يكی از مهم‌ترين دلايل كثرت زوجات پيامبر(ص) است كه متأسفانه در تحليل‌های مدرن از زندگی و شخصيت نبی اسلام(ص) مورد توجه قرار نمی‌گيرد.

موسوی گيلانی با اشاره به اين كه اين نوع تفسيرها، متأسفانه گاه توسط مسلمانان نيز پذيرفته می‌شود، گفت: اين تفاسير با توجه به انسان‌شناسی دوران مدرن پرداخته شده است. حضور امور جنسی و شهوانی در زندگی اروپائيان و غربيان به واسطه اهميتی كه برای اين جنبه‌های انسان قائلند، امری كاملاً محسوس است و همين امر زمينه تلاشی است كه بر عليه مقدسات و پيامبر گرامی اسلام(ص) صورت می‌گيرد.

عضو هيئت علمی دانشگاه اديان و مذاهب اسلامی با تأكيد بر اين كه انبياء فراتر از اقشار و توده مردم و مبرا از آلودگی‌های دنيوی‌اند، بيان كرد: انبياء به گونه‌ای فرازمانی و فرامكانی، از آن چه كه ما انسان‌های زمينی ممكن است گاهی به آن مبتلا باشيم به دور هستند و اين كه انسان مدرن و پست مدرن به دليل ابتلا و مرض خود، قديسان بهره‌مند از معنويت و نزديكان به آسمان را همچون خود، در شهوات غوطه‌ور می‌بيند از آسيب‌های روزگار ماست كه بايد از غفلت نسبت به آن حذر داشت.