جام جم آنلاين: حسين، آدمي درونگراست و مريم، همسر او زني اجتماعي و خوش‌برخورد. نادر، مردي خوش‌مشرب است و اعتقاد خاصي به رعايت چارچوب‌هاي مذهبي ندارد، در عوض همسري اختيار كرده كه كاملا برعكس خود اوست.

سيما برخلاف همسرش كه دوست دارد فقط در حد نيازهاي خيلي ضروري دست در جيب كند، زني است كه لوكس فكر مي‌كند و دوست دارد شيك زندگي كند و مد روز باشد.

اين زوج‌ها چطور با هم كنار مي‌آيند؟ آيا زندگي اينچنيني بادوام خواهد بود؟ شما با اين موضوع كه مي‌گويند زن و مرد بايد معكوس هم باشند تا براي هم جذبه ايجاد كنند و مكمل هم باشند موافقيد؟ راه و رسم ازدواج پايدار چيست؟

براي مخارج آماده باشيد

اگر شما خسيس هستيد مهم نيست ولع خريد همسرتان چقدر در شما جاذبه و هيجان ايجاد مي‌كند، مهم اين است كه اگر بنا باشد منبع اين ولخرجي‌ها شما باشيد ديگر برايتان جذاب نخواهد بود و رابطه‌تان را متزلزل مي‌كند.

اولين چيزي كه با بردن اسم ازدواج به ذهن مي‌رسد يك هزينه هنگفت است. البته مي‌شود ازدواج كرد و در خرج اين مراسم اعتدال را رعايت كرد، اما حتي رعايت اعتدال در مخارج نيز هنوز خرج زيادي دارد. شما بايد مراسم را برگزار كنيد.

لباس‌ها، وسايل و طلاهاي عروس را بخريد، در خريد بخشي از لوازم منزل مشاركت كنيد و از آن به بعد هزينه‌هاي زندگي همسرتان و بعد از مدتي هزينه‌هاي فرزندتان را هم به عهده بگيريد.

زندگي كلي مخارج ديگر مثل اجاره خانه و هزينه جشن‌ها و هديه‌ها و حضور در مراسم خانوادگي را نيز به همراه دارد. خانم‌هاي زيادي را ديده‌ايم كه از ناتواني شوهرانشان در تامين مخارج يا خسيسي آنها گلايه مي‌كنند.

بنابراين اگر خرج كردن برايتان سخت است يا يك خانم خيلي كم‌خرج براي زندگي پيدا كنيد يا درآمد و سخاوتتان را با نيازهاي همسرتان مطابقت دهيد. در غير اين صورت براي تامين هر هزينه‌اي جار و جنجال خواهيد داشت.

نتايج يك بررسي در آمريكا نشان مي‌دهد زوج‌هايي كه از نظر خرج كردن متضاد هم هستند، نسبت به زوج‌هايي كه از لحاظ خرج كردن مانند هم هستند، اختلاف‌هاي بيشتري بر سر پول پيدا مي‌كنند و ميزان رضايتشان از ازدواج پايين‌تر است.

آشفتگي و جذابيت كاذب

حميد مي‌گويد: وقتي با سعيده آشنا شدم دختري خجالتي بود و هرچه بيشتر با او آشنا مي‌شدم احساس مي‌كردم شكننده و حساس است. من به او آرامش مي‌دادم و اين موضوع به من احساس رضايت مي‌داد.

حس مي‌كردم مي‌توانم ستون زندگي‌اش باشم و به او اطمينان و آرامش ببخشم. فكر مي‌كردم بيشتر آشفتگي‌اش به دليل عشقي است كه به من دارد و موضوعات مربوط به ازدواجمان نگرانش مي‌كند، اما او در واقع شخصي عصبي و حساس است.

اكنون كه با او ازدواج كرده‌ام متوجه اين موضوع شده‌ام. او از همه چيز نگران مي‌شود و مدام با خودش درگيري دارد كه يك چيز بايد انجام مي‌شد يا نبايد و اگر بشود چه مي‌شود و اگر نشود چه مي‌شود.

درمانده شده‌ام

پژوهشگران يكي ديگر از زندگي‌هاي ناپايدار را مربوط به شخصيت‌هاي عصبي و حساس مي‌دانند، زيرا براحتي رابطه عميق با كسي برقرار نمي‌كنند؛ اما در عين حال دريافته‌اند داشتن روابط زناشويي مستمر مي‌تواند به پايداري ازدواج اين افراد كمك كند.

بعلاوه هماهنگ شدن زوج‌ها در اوايل زندگي سخت است و اگر پايداري به خرج دهيد و همسرتان را دوست داشته باشيد بزودي مي‌بينيد كه داريد با هم كنار مي‌آييد.

سپاسگزار باشيد

چرا ما متشكريم؟ براي اين كه فكر مي‌كنيم چيزي داريم كه به دنبالش بوده‌ايم و آن را مي‌خواستيم و حتي فراتر از آن قبل از اين كه حتي آرزو كنيم به آن فكر شده و در اختيار ما قرار گرفته است.

اما وقتي متشكر نباشيم يعني همه اينها وجود ندارد. يعني به چيزهايي كه مي‌خواسته‌ايم نرسيده‌ايم و هيچ چيز مطلوبي براي ما فراهم نيست و فقط داريم تحمل مي‌كنيم.

زوج‌هايي كه از نظر خرج كردن متضاد هم هستند، نسبت به زوج‌هايي كه از لحاظ خرج كردن مانند هم هستند، اختلاف‌هاي بيشتري بر سر پول پيدا مي‌كنند و ميزان رضايتشان از ازدواج پايين‌تر استاين تحليل زهرا ـ الف از رفتار همسراني است كه برايشان سخت است از يكديگر تشكر كنند.

او مي‌گويد: همسرم همه خدماتي را كه در واقع از وظايف و تكاليف همسري من نيست دريافت مي‌كند، بي‌اين‌كه تشكر كند يا روي خوش نشان دهد. وقتي مي‌پرسم غذا چطور بود تا چيزي بگويد، مي‌گويد: اوم... يا بد نيست. همين.

اثري از تشكر نيست. كم‌كم دارم به اين نتيجه مي‌رسم اگر برايش فرقي نمي‌كند چرا خودم را خسته كنم. مي‌توانم به جاي سليقه به خرج دادن در خانه‌داري از بيرون كارگر بگيرم و پولش را خرج كنم بي‌اين كه خسته شوم.

مي‌توانم غذاي حاضر رستوران را سفارش دهم برايش بياورند كه آن هم كيفيتش همان «بد نيست» مي‌شود.

واقعا اگر قرار نيست زحمات آدم به چشم بيايد چرا بايد زحمت بكشيم؟

پژوهشگران در يك بررسي از گروهي از زوج‌ها درباره اين كه آيا به دليل كارهايي كه همسرانشان انجام مي‌دهند، از آنان تشكر مي‌كنند يا نه، سوال كردند.

نتايج نشان داد با اين كه بسياري از اين همسران «احساس» سپاسگزاري را دارند، اما «بيان نمي‌كنند»، چراكه تصور مي‌كنند «همسرانشان از سپاسگزاري آنان خبر دارند.»

نتايج همچنين نشان داد افرادي كه همسرانشان به دليل كارهايشان از آنها تشكر مي‌كنند، كمتر به علت به دوش كشيدن بيشتر بار زندگي احساس رنجش مي‌كنند و رضايت بيشتري از زندگي مشتركشان دارند.

اتحاد ذهني

اول از همه بايد در ذهنتان با همسرتان يكي شويد. اگر در جمع صحبت مي‌كنيد حواستان باشد مي‌گوييد: بچه من، ماشين من، خانه من يا همه آنها را با لفظ ما به كار مي‌بريد.

نقش «ما گفتن» در مشاجرات خانوادگي بيش از هر چيز مهم جلوه مي‌كند زيرا به كار بردن اين كلمه در بحث‌هاي انتقادي جلوي تنش بيشتر را مي‌گيرد. مثلا: «ما بايد شيوه زندگي‌مان را تغيير دهيم». به جاي اين كه بگوييد«​تو بايد خودت را تغيير دهي».

آينه‌هاي روبه‌رو

همسران بايد آينه يكديگر باشند. اگر همسرتان از شما نشنود كه نقاط ضعف اخلاق و رفتارش چيست از ديگران با وضع بدتري خواهد شنيد.

گرچه يك نظريه غالب روان‌شناسي خانواده مي‌گويد بايد يكديگر را چنان كه هستيم بپذيريم، اما پژوهش‌ها نشان مي‌دهد خانواده‌هايي كه از يكديگر انتقاد مي‌كنند شانس بيشتري براي اصلاح خود دارند و به زندگي مثبتي مي‌رسند، اما اين نبايد يك روند افراطي باشد و بايد به بيان توقع خود و تذكر به طرف مقابل بسنده كنيد و از او بخواهيد مسئوليت رفتارش را بپذيرد. در خانه اگر كس است، يك حرف بس است.

عاشق بمانيد

هادي و نسترن زوج 70ساله‌اي هستند كه هنوز عاشق يكديگرند. هادي مي‌گويد: من براي نسترن هر كاري مي‌كنم كه خوشحال باشد. البته من هم اخلاق‌هاي تندي دارم كه مي‌دانم او تحمل مي‌كند و به روي خود نمي‌آورد. چيزي كه 50 سال پيش بين من و او بوده امروز مثل يك تكه جواهر صيقل​خورده و درخشان شده و آن محبت عميق و عاشقانه‌اي است كه اكنون پرورش فرزندان سالم و صالح و نوه‌هاي دوست‌داشتني و يك عمر زندگي و خاطراتي تلخ و شيرين و فراز و نشيب‌هايي كه با هم طي كرده‌ايم آن را زيباتر كرده است. حالا يك پيرزن و پيرمرد هستيم كه هر كدام سعي مي‌كنيم ديگري را نرنجانيم، چون سني از ما گذشته است. اين خيلي قشنگ است.

كليد زنده نگهداشتن عشق ميان همسران ، تلاش همه‌جانبه است و زوج‌هايي رابطه عاشقانه‌شان را حفظ مي‌كنند كه براي در كنار هم بودن وقت بگذارند و واقعا به رابطه عاطفي‌شان و همچنين به ارتقاي وجود خودشان اهميت دهند.

به نظر مي‌رسد چنين زوج‌هايي اختلافاتشان را با آرامش حل مي‌كنند و چيزهاي جديد مي‌آموزند.(جام جم - ضميمه چارديواري)

زهره زيارتي