پرونده جام‌جم درباره تاريخچه، شگردهاي جديد و آسيب‌هاي اجتماعي تكديگري
بده در راه شيادي
تكديگري، گدايي يا دست نياز به سمت ديگران دراز كردن، اسمش را هر چه بگذاريد، نه خوشنام است و نه به ذائقه ايراني خوش مي‌آيد. متاسفانه نه تنها سابقه طولاني دارد، بلكه اين روزها حتي بيشتر از قبل به چشم مي‌آيد. در كوچه و بازار، پشت چراغ قرمز و حتي تا در منزلتان مي‌آيند، البته اين روزها شكل و شمايلش هم تغيير كرده است. يكي فرزند بيمار دارد، آن يكي از راه مانده است و بايد به دورترين منطقه ممكن برود و اين اواخر گل‌فروشي و فال حافظ هم به ميان آمده است.
گفته مي‌شود بيشتر متكديان در شهرهاي بزرگ زير نظر فرد يا افرادي كار مي‌كنند و حتي مكان‌هايي از شهر جزو حيطه كاري آنها تعريف شده و فرد ديگري كه متعلق به اين باند و گروه نباشد، اجازه تكدي در آن منطقه را ندارد. با وجود اين، تكديگري از نگاه كارشناسان اجتماعي بستري براي ايجاد آسيب‌هاي اجتماعي متعدد را فراهم مي‌كند. بررسي‌هاي انجام شده نشان مي‌دهد بين گدايي، اعتياد، سرقت و ناهنجاري‌هايي از اين قبيل رابطه معني‌داري وجود دارد.