از افسردگي كودكان چه ميدانيد؟
در بسياري از اوقات، تصور ما از دوران كودكي، دوراني شاد و بيدغدغه است و فكر ميكنيم با بزرگشدن دچار ناراحتي و مشكل ميشويم.
در حالي كه بچهها هم دچار افسردگي ميشوند و چون قدرت كلامي محدودي دارند، ممكن است براي ما قابل تشخيص نباشد، اما رفتارشان اين افسردگي را نشان ميدهد.
خوب است بدانيد؛ افسردگي در كودك و بزرگسال معناي مشابهي ندارد و نشانههاي هر كدام متفاوت است.
به طور كلي، افسردگي عبارت است از احساس درماندگي و به بنبست رسيدن؛ گاهي اين اختلال؛ علائم جسماني دارد و گاهي هم علائم رواني؛ در بسياري از موارد نيز علائم جسماني و رواني همزمان ديده ميشود.
حساسيت كودك و گوشهگيري او ميتواند نشانهاي از افسردگي باشد. شيوع افسردگي زير سن دبستان تنها يكدرصد و از شش سالگي به بالا به پنج درصد برآورده شده است.
همچنين افسردگي در كودكان نبايد ناديده گرفته شود و زماني كه كودك زود عصباني ميشود و بلافاصله معذرت خواهي ميكند، يا ظاهر غمگيني دارد، خواب و خوراكش به هم ميريزد و افت تحصيلي پيدا ميكند، ميتواند نشانههاي افسردگي او باشد. در صورت تشخيص، بايد اين مشكل با مراجعه به يك كارشناس يا دكتر متخصص زودتر حل شود.