امروزه در روانشناسی کودک می گویند: با بچه باید بچه بود، این مطلب در روایت های اهل بیت علیهم السلام مورد تأکید قرار گرفته است و فرموده اند: « من کان له فی بیته صبی فلیتصب له » (هرکس در خانه کودکی دارد با او کودکانه رفتار کند).

تأکید دیگر دین بر این است که نباید در زمان کودکی از بچه ها کارهای بزرگترها را توقع داشت، بچه باید بچگی کند و بازی نماید. لذا بچه تا هفت سالگی در منزل امیر به حساب آمده است و در نوجوانی وزیر و یاور پدر و مادر.

اگر در غالب بازی های کودکانه و با نرمی لازم، تعالیم دینی به آنان آموخته شود علاوه بر اینکه جاذب و جالب است و دافعه ندارد پایدار هم خواهد ماند. آنچه را کودک با حلاوت می آموزد بهتر در ذهن می سپارد؛ جلوگیری از بازیهای کودکانه کودک مایه عقده های درونی می گردد و در بزرگی آثار سوئی به دنبال میآورد.

 

منابع: کودک از نظر اسلام از فلسفی.