از جمله حرفهایى که هى زده مى‏شود و هى پراکنده مى‏شود از اطراف که «یک انقلابى شده است، اما چیزى نشده است، فقط یک انقلابى شده است و از فُرم شاهنشاهى به فُرم آخوندى برگشته است، اصلًا چیزى نشد.» این یک مطلبى است که من دیروز هم باز گفته‏ام. حالا هم عرض مى‏کنم که آنکه ملت مى‏خواسته، همه آن شده است. چه ملت مى‏خواست؟ ملت آن فریاد که مى‏کرد چه مى‏گفت؟ نمى‏گفت که آزادى و استقلال و جمهورى اسلامى؟ کدام یکیش نشده است؟
پایگاه اطلاع رسانی جماران متن کامل سخنرانی امام خمینی (ره) در روز بعد از پس از تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان منتشر کرد.


موضوع: توطئه‏ هاى امریکا علیه ملت ایران‏

حضار: کارکنان بیمه مرکزى ایران‏

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

امریکا، شیطان بزرگ‏

در نظرم است که در یک روایتى است که رسول خدا که مبعوث شد، آن شیطان بزرگ فریاد کرد و شیطانها را دور خودش جمع کرد و اینکه مشکل شد کار بر ما. در این انقلاب، شیطان بزرگ که امریکاست، شیاطین را با فریاد دور خودش دارد جمع مى‏کند. و چه بچه شیطانهایى که در ایران هستند و چه شیطانهایى که در خارج هستند، جمع کرده است و هیاهو به راه انداخته است.
شما مى‏دانید که ایران در مدت حکومت این دو خبیث، - که حکومتشان هم بر خلاف قانون بود- یک بُرهه‏اى از زمان گرفتار انگلستان بود و بعدش گرفتار امریکا؛ یعنى عمده‏اش امریکا. رضا خان را انگلیسها آوردند و مأمورش کردند براى ما، و محمد رضا را متفقین که آمدند ایران- به حسب گفته خودش- صلاح دیدند که محمد رضا باشد. البته آنها صلاح ملت را که نمى‏دیدند، صلاح خودشان را مى‏دیدند. در طول این مدت هم گرفتاریهاى همه جانبه ملت ما را- چه زنها و چه مردها- همه مى‏دانید. شاید بسیاریش را یادتان نباشد که من یادم است که اینها در زمان رضا خان به اسم اتحاد شکل، به اسم کشف حجاب، چه کارها کردند، چه پرده‏ها دریدند از این مملکت. چه‏ زورگوییها کردند و چه بچه‏ها سقط شد در اثر حمله‏هایى که اینها مى‏کردند به زنها که چادر را از سرشان بکشند. آن زمان گذشت با تلخى، و همان متفقینى که این را آورده بودند؛ یعنى انگلیسها که آورده بودند، همانها او را از اینجا بردند و اعلان هم کردند. در رادیوى دهلى که آن وقت دست اینها بود، اعلام کردند که ما این را آوردیم و بعد که خیانت کرد، بردیم. و بعد هم جواهراتى که جمع کرد و چمدانها را بست و برد و در کشتى گذاشت که همراهش ببرد، بین راه- آن طورى که یکى از همراهانش نقل کرده بودند بین راه- یک کشتى مخصوص حمل دواب آوردند متصل کردند به آن کشتى، و رضا خان را آنجایى که جایش باید باشد آنجا بردند. و او گفته بود که چمدانها؟ گفتند: چمدانها بعد مى‏آید. او را بردند به آن جزیره و چمدانها را هم آنها بردند و خوردند.

بعد نوبت غارتگرى به این دومى رسید که آن را اکثراً یادتان است؛ یعنى اواخرش را که همه یادتان است. از اولش هم بسیاریتان یادتان است که اینها چه کردند، و چه جنایاتى در این مملکت کردند با چه اسماء فریبنده. مع الأسف از این تبلیغات همه جانبه‏اى که اینها کردند بعضى از افراد باورشان آمده است، و بعضیها هم که شریک جرم‏اند با آنها و حالا هم مشغول فعالیت هستند. اینها همان شیاطینى هستند که حالا به فریاد امریکا، مشغول انجام عمل هستند، مشغول شیطنت هستند. و باید ملت ما با هوشیارى، با بیدارى این توطئه‏ها را خنثى کند.

دروغ‏پراکنى و شایعه‏ سازیهاى دشمنان‏

و مهم توطئه‏ ها این دروغ‏پراکنیهایى که، شایعه‏سازیهایى که الآن متعارف است. شایعه‏هاى زیاد براى تضعیف روحیه ملت. فرض کنید که چند تا دزد در یک جایى چند نفر را مى‏کشند. یک وقت مى‏بینیم که خبر مى‏رسد که صد نفر را کجا کشتند، بیست و پنج نفر را سر بریدند. در خبر دومش چهار صد نفر آنها که بودند کشتند، و حال آنکه اینها نبوده است. اینها مى‏خواهند شایعه درست کنند براى تضعیف. «تمام پاسگاهها از بین رفت، تمام چه شد» همه‏اش براى این است که یک شیطنتى بکنند و تضعیف کنند روحیه‏شما را، روحیه ما را.

از جمله حرفهایى که هى زده مى‏شود و هى پراکنده مى‏شود از اطراف که «یک انقلابى شده است، اما چیزى نشده است، فقط یک انقلابى شده است و از فُرم شاهنشاهى به فُرم آخوندى برگشته است، اصلًا چیزى نشد.» این یک مطلبى است که من دیروز هم باز گفته‏ام. حالا هم عرض مى‏کنم که آنکه ملت مى‏خواسته، همه آن شده است. چه ملت مى‏خواست؟ ملت آن فریاد که مى‏کرد چه مى‏گفت؟ نمى‏گفت که آزادى و استقلال و جمهورى اسلامى؟ کدام یکیش نشده است؟

الآن آزادى هست به طورى که من و شما مى‏توانیم اینجا بنشینیم صحبت کنیم. پنج سال پیش از این مى‏توانستیم؟ هیچ که استقلال هست. الآن این بساطى که امریکا درآورده است و این هیاهویى که این شیطان بزرگ فریاد مى‏زند و شیاطین را دور خودش جمع مى‏کند، این براى این است که دستش کوتاه شده است. دستش از ذخایر ما؛ از منافعى که در اینجا داشت کوتاه شده است. و ترس این را دارد که دیگر تا آخر این کوتاهى باشد، از این جهت توطئه مى‏کند.

اشغال لانه جاسوسى امریکا

و آن مرکزى هم که جوانهاى ما رفتند گرفتند- آن طور که اطلاع دادند- مرکز جاسوسى و مرکز توطئه بوده است. امریکا توقع دارد که شاه را ببرد به آنجا مشغول توطئه، پایگاهى هم اینجا براى توطئه درست کنند، و جوانهاى ما بنشینند و تماشا کنند. باز ریشه‏هاى فاسد به فعالیت افتاده بودند که ما هم دخالتى بکنیم و جوانها را بگوییم که شما بیرون بیایید از آنجایى که رفتند. جوانها یک کارى کردند براى اینکه دیدند، آخر ناراحت کردند این جوانها را. یک شاهى که در طول پنجاه سال این مملکت را به غارت کشیده است و به چپاول برده است و داده است و داده خوردند و خودش خورده است، و بالاتر از این، این قدر قتل نفس کرده است، کشتار عمومى کرده است، پانزده خرداد- آن طورى که معروف شد- پانزده هزار نفر کشته شده است. در روز پانزده خرداد و از آن وقت تا حالا شاید صد هزار نفر ما مقتول داشته‏ایم و چند صد هزار نفر معلول داشته‏ایم، که ما هر روز مواجه با این معلولها هستیم.

الآن به من گفتند که معلولینى که در اینجا هستند روز عید غدیر، معلولین یک دسته‏اى از اینهاست. بسیارى از اینها همان معلولین زمان این انقلاب است و به دست آنها شده. گفتند که روز عید غدیر جلسه‏اى دارند شما هم بیایید، البته من هم مى‏روم آنجا. توقع دارند که یک کسى که پنجاه سال به این ملت آن طور کرده است و حالا امریکا با یک بهانه بیخود او را برده است نگه داشته در پناه خودش، و برایش وسائل آرامش تهیه کرده است، و به اسم مریض بودن یا به واقع مریض بودن- فرقى نمى‏کند- او را برده در آنجا و نگه داشته، و جوانهاى ما که آنجا اظهار مخالفت مى‏کنند، آنها را یا متفرق مى‏کنند یا حبس مى‏کنند. به همین دو، سه روز که در آن مجسمه آزادى- که یک دروغ شاخدارى است در امریکا، آزادى- جوانهاى ما رفتند به آنجا متوسل شدند و یک پارچه بستند به آنجا که شاه را باید بدهید. پلیس رفته و آنها را متفرق کرده و چند نفر از آنها را گرفته است. توقع این هست که جانىِ دستِ اول ما را ببرند آنجا نگه دارند و حمایت از او بکنند، و اینجا هم مرکز توطئه درست کنند، و مرکز پخش چیزهایى که توطئه‏گرى است درست بکنند، نمى‏دانم، همه چیزهایى که مى‏خواهند بکنند، بکنند و ملت ما و جوانهاى ما و جوانهاى دانشگاهى ما و جوانهاى روحانى ما بنشینند تماشا کنند تا خون این صد هزار نفر تقریباً- یا کمتر و بیشتر- هدر برود، براى اینکه احترامى قائل بشوند به آقاى کارتر و امثال اینها.

توطئه‏ها نباید باشد. البته اگر توطئه نبود، اگر این خرابکاریها نبود، اگر آن کار فاسد نبود، همه مردم آزادند در اینجا موجود باشند. اما وقتى توطئه هست در کار، وقتى که آن طور کارهاى فاسد انجام مى‏گیرد، ناراحت مى‏کند جوانهاى ما را. جوانها توقع دارند در این دنیا که مملکتشان- که این قدر برایش زحمت کشیدند- دستشان باشد. وقتى مى‏بینند توطئه است که مى‏خواهند که دوباره برگردد به حال سابق و دوباره همه چیزشان به باد برود، نمى‏توانند بنشینند. توقع نباید باشد که آنها بنشینند تماشا کنند. و آنها چپاولگریهایشان را کردند، حالا توطئه‏هاشان را بکنند و رشد پیدا بکند این توطئه و چه بشود. جوانهاى ما باید با تمام توجه و با قدرت این توطئه‏ها را از بین ببرند.

توطئه‏ هاى زیرزمینى و پنهان‏

امروز روزى نیست که ما بنشینیم و نگاه کنیم. امروز، حال از آن وقتى که محمد رضا بود یک قدرى عمیق تر است، بدتر است. آن وقت معلوم بود که این خائن ایستاده در مقابل ملت، ملت هم مى‏شناخت او را و مقابل ایستاده بود. امروز خیانتهاى زیرزمینى است. یک توطئه‏هاى زیرزمینى است که توطئه‏هاى زیرزمینى در همین سفارتخانه‏ها که هست دارد درست مى‏شود، که مهمش و عمده‏اش مالِ شیطان بزرگ است که امریکا باشد. و نمى‏شود بنشینید و آنها توطئه‏شان را بکنند. یک وقت ما بفهمیم که از بین رفت یک مملکتى، و با حرفهاى نامربوطِ دمکراسى و امثال ذلک ما را اغفال کنند که مملکت دمکراسى است، و هر کسى حق دارد در اینجا بماند، هر که حق دارد توطئه بکند. این حرفهاى نامربوط را باید کنار گذاشت. و ملت ما همان طورى که تا حالا پیش آمده، از اینجا به بعد هم باید پیش برود و قطع کند دست اینها را. و چنانچه اینها آدم نشوند و شاه را که خزاین ما را برده است و در بانکها مقادیر بسیار زیادى- که ما حالا شاید بعضى از آن را مطّلع باشیم- در بانکها سپرده است و همه مال ملت است، تا این را برنگرداند، و اگر این را برنگردانند، ما طورى دیگرى با آنها رفتار مى‏کنیم. با انگلستان هم طورى دیگر رفتار مى‏کنیم. آنها خیال نکنند که ما هم همین طور نشسته‏ایم گوش مى‏کنیم که هر غلطى اینها مى‏خواهند بکنند. نخیر، این طور نیست.

مسأله باز انقلاب است. یک انقلابِ زیادتر از انقلاب اول خواهد شد. باید سر جاى خودشان بنشینند و این خائن را او برگرداند. و آن خائن؛ بختیار خائن را هم او برگرداند. نه اینکه بختیار خائن را ببرند آنجا و بنشیند و توطئه کند و افراد دور خودش جمع کند و- عرض بکنم- روزنامه بنویسد و اطلاعات درست کند، و جوانهاى ما را دولت انگلستان توقیف کند و بگیرد، براى خاطر اینکه تظاهر بر ضد شاه یا بر ضد بختیار کرده‏اند. اگر دست برندارند از اینها و این جانیها را تحویل ندهند، یا لا اقل بیرون نکنند از مملکت خودشان، ما تکلیف دیگرى داریم و عمل مى‏کنیم به آن تکلیف.

احساس ضعف ننمودن در برابر توطئه‏ ها

باید با قدرت پیش برویم. اگر اظهار ضعف، اگر احساس این را بکنند که ما ضعیف شدیم، اگر این تضعیفهایى که این نویسنده‏هاى بى‏انصاف ما از این ملت مى‏کنند، احساس بکنند اینها که این نوشته‏ها در ما تأثیر کرده است، این احساس را اگر بکنند، جَرى خواهند شد و حمله خواهند کرد. کارهاى خودشان را بدتر خواهند کرد. احساس ضعف در خودتان نکنید. هر چه این نویسنده‏ها بنویسند که «چیزى نشده است و این مملکت به همان حال سابق هست» و همان طور در یک نوشته‏اى که من پریروز دیدم نوشته است که «در رژیم سابق سیاسیون در بند بودند، در حبس بودند، حالا هم سیاسیون در حبس‏اند، این فرقى نکرده با آنها، در رژیم سابق آن اختناق و کذا بود، حالا هم همان طور است.» خوب، این براى این است که روحیه را تضعیف کند. حالا ما حساب مى‏کنیم این را.

تفاوت زندانى‏هاى رژیم طاغوت با جمهورى اسلامى‏

در رژیم سابق، عده ‏اى محبوس بودند. عده‏اى گرفتار بودند. حالا هم عده‏اى محبوس‏اند. این شک ندارد. اما کیها هستند؟ در رژیم سابق کیها حبس بودند و در رژیم حالا کیها حبس هستند؟ چه گروهى در رژیم سابق اعدام مى‏شدند؟ ما ببینیم در رژیم سابق کى‏ اعدام مى‏شد و در این رژیم کى‏ اعدام مى‏شود؟ این را دیگر حساب نمى‏کنند اینها.

سربسته مى‏گویند که خیال مى‏کنند جوانها بازى مى‏خورند از این حرفها. در رژیم سابق، آنهایى را که مى‏کشتند، بهترین جوانهاى ما و متعهد و مُسْلِم، براى اینکه مى‏گفتند که خلاف نکنید، مى‏گفتند که مملکت ما را به باد ندهید. علماى اسلام بودند. این آقاى منتظرى مدتها در حبس بود. آن مرحوم آقاى طالقانى مدتها در حبس بود و امثال اینها زیاد. آنهایى که اعدام شدند چه اشخاصى اعدام شدند؟ مرحوم سعیدى اعدام‏ شد و امثال اینها.

از همین علمایى که در همه اطراف اینها گرفتند و در بعضى وقتها در حبس بودند. این آقاى لاهوتى که الآن در [سپاه‏] پاسداران هست، ایشان مدتها حبس بود. و چه زجرهایى این مرد دیده است و چه اهانتهایى دیده است. در تبعید فضلاى این حوزه، علماى این حوزه، دانشمندهاى این حوزه در تبعید بودند. این طرف، آن طرف، اینها را مى‏بردند و تبعید مى‏کردند. آنهایى که حبس بودند در آن وقت، این سنخ مردم بودند. آنها هم که اعدام شدند آن جور اشخاص بودند. آنها هم که تبعید شدند، آن جور اشخاص بودند. حالا بیاییم این طرف قضیه را ببینیم که فرقى ما بین حالا و آن وقت نیست.

اعدام شده است هویدا، نصیرى. اینها براى او دارند سینه مى‏زنند. اینهایى که الآن دارند مى‏نویسند که فرقى نکرده، اینها همینهایى است که در امریکا صحبتش را مى‏کنند که چرا؟ چرا؟ چرا؟ و آن بى‏انصافهاى طرفدار حقوق بشر صدایش را درآوردند که چرا اعدام مى‏شود؟ همانهایى که در آن وقتى که دارد مى‏نویسد چرا در ایران اعدام مى‏شود؟ در جاهاى زیادى از قِبَل همین امریکاى فاسد، قتل عام دارد مى‏شود، یک کلمه راجع به آن نمى‏گویند. اما این طرفش را که هویدا را اعدام کردند یا نصیرى را اعدام کردند یا این اشخاص فاسد را، صداى هیاهوشان درآمده. و اینها هم که در اینجا و از عمال آنها هستند مى‏نویسند که فرقى نکرده است؛ حالا هم اعدام هست، آن وقت هم اعدام بود. حبسیها کیها هستند؟ آن وقت کیها بودند؟ شما حالا یک دانه حبسى پیدا مى‏کنید که یک آدم صحیح باشد و حبس باشد؟ یک آدمى پیدا مى‏کنید؛ یک آدم متدیّن، یک آدم ملى، یک آدم باشد؟ آن وقت که حبس بودند، همه ملّیون حبس بودند. و همه عرض بکنم که- امثال ذلک. و حالا کى‏ حبس هست؟ اینهایى که جنایات زیاد کردند و آن همه جنایات را کردند، اینها حبس هستند. آن وقت وضع حبس حالا را با این جنایتکاران ببینید، با وضع حبس آن وقت را با آن جنایتکارها، با آن مردم صحیح. وضع آن وقت آن طور بود که باید از آنهایى که حبس بودند بشنوید چه شده است.

اینها را تا آن‏ حدودى که ما اطلاع داریم، که مُهمش تهران است، اشخاصى که در آنجا هستند و مکرراً ما هم سفارش کرده‏ایم، ابداً تعدى به کسى نمى‏کنند. حبسها از حبسهایى نیست که نارضایتى داشته باشند. حبس هستند، اما این بى‏انصافها مى‏نویسند که در حبس بدتر مى‏گذرد از آن وقتى که در آنجا در آن حبسها. [در] آن حبسها پاى یکى از علماى ما را اره کردند- آن طورى که نقل کرده‏اند. این حبسهاى حالا بدتر از آن حبسها؟ اینها همه همان شیاطینى هستند که به فریاد کارتر، دور خودش جمع شده‏اند، براى اینکه همان طور که آن شیطان بزرگ از قرآن و اسلام مى‏ترسید، حالا اینها هم از این نهضت- که نهضت اسلامى است- مى‏ترسند. و دنبال همان شیطان بزرگ، مشغول شیطنت هستند و تضعیف مى‏کنند روحیه ملت ما را. باید ملت ما، جوانهاى برومند ما با کمال قدرت پیش بروند و از این توطئه‏ها اصلًا نترسند. اینها قابل آدم نیستند که انسان ازشان بترسد.

دستهاى پشت پرده در آشوبهاى کردستان‏

و این شلوغیها هم که گاهى وقتها همین شیاطین ایجاد مى‏کنند و همین طرفدارهاى این فاسدها ایجاد مى‏کنند، اینها هم حلش اشکالى ندارد. اینها خیال مى‏کنند که قضیه کردستان یک قضیه‏اى است که قابل حل نیست. قضیه کردستان را، اگر اینها مخلوط با مردم کرد نبودند و با جوانها و با زنها و با بچه‏ها نبودند- که ما نمى‏خواهیم حتى یک نفر آدم بیگناه کشته بشود- اگر نبودند که کارى نداشت اینها را درو کردن و از بین بردن. لکن مع الأسف این طورى است الآن. شما لا بد شنیدید این را که زن و بچه‏ها را این بى‏انصافها سپر کردند، و با سپر کردن آنها، جوانهاى ما را کشتند. و آن جوانهاى غیور به واسطه اینکه مبادا بیگناهها کشته بشوند، آنها مقابله نکردند. خوب، اینها اگر چنانچه مخلوط به آنها نبودند کارى نداشت اینها را از بین بردن. اینها یک همچو قوه زیادى نیستند؛ یک دسته اشرار هستند.

این اشرار را ما سابقاً هم با آنها مواجه بودیم. اینها یک دسته‏اى از اشرار هستند که دزدى مى‏کنند. گاهى وقتها هم آدم دزد، آدم هم مى‏کشد. اینها یک قوه‏اى نیستند الآن در مقابل قوه دولت، یا در مقابل قوه ملت. ما هر وقت بخواهیم، همه ملت‏ ممکن است بروند در کردستان و اینها را از بین ببرند، لکن ما مى‏خواهیم با آرامش کار درست بشود، بى‏انصافها نمى‏گذارند. الآن که رفتند یک عده‏اى که با آرامش کار را حل بکنند که چى‏چى مى‏خواهید شما. آنهایى که آنها مى‏خواهند که ما دادیم به آنها؛ مى‏دهیم. لکن آنها امریکا را مى‏خواهند. آنها ازشان درست بپرسى، از آن حاقّ «1» دلشان بپرسى، حزب دمکرات مى‏گوید که ما [منافع خَلق مى‏خواهیم‏]؛ یعنى اظهار تمایل به چپى مى‏کند، لکن همه اینها راستى هستند، راستهاى نادرست.

قوى باشید برادرها، خواهرها، قوى باشید با قوّت. اسلام پشتیبان شماست. خداى تبارک و تعالى پشتیبان شماست. با قدرت و قوت به پیش بروید و این مملکت را خودتان بسازید. مملکت با دست شما باید ساخته بشود. خداوند همه شما را توفیق بدهد.