یکی از اولین مواردی که نشان می دهد ممکن است منزوی و تنها شده باشید این است که دائماً احساس خستگی و بی قراری می کنید.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از هک اسپریت، هنگامی که جی کی رولینگ، نویسنده مشهور بریتانیایی مشغول کار بر روی مجموعه تحسین‌شده هری پاتر خود بود، در مصاحبه‌هایش اعتراف کرد که با وجود شهرت و موفقیت روزافزونش، اغلب احساس انزوا و تنهایی می‌کرده است.

نویسندگی در ذات خود یک فعالیت انفرادی است. برای رولینگ، فرآیند خلق دنیای پیچیده هاگوارتز به معنای گذراندن ساعت های بی شماری در تنهایی و غرق شدن در تخیل بود.

با این حال، هنگامی که او در یک دوره به خصوص تیره و تار با طرفداران و دوستانش تماس گرفت، متوجه شد که چیزی که او تجربه می‌کرد چیزی بیش از یک تنهایی ساده بود؛ این یک حس عمیق انزوا و تنهایی بود.

افشاگری رولینگ یادآوری تلخی بود که موفقیت و محبوبیت لزوماً ما را از احساس تنهایی و انزوا دور نمی کند.

آیا با احساس انزوا یا تنهایی دست و پنجه نرم می کنید؟ تشخیص اینکه چه زمانی تنهایی سالم به انزوای ناسالم تبدیل می شود، همیشه آسان نیست.

در این مقاله، 7 علامت هشدار دهنده را بررسی خواهیم کرد که نشان می دهد در زندگی بیش از حد منزوی و تنها شده اید.

درست مانند داستان رولینگ، این نشانه‌ها ممکن است از معرض دید پنهان مانده باشند و منتظر باشند تا متوجه شوید و اقدامی انجام دهید.

1) مدام احساس کسالت و بی قراری می کنید

یکی از اولین مواردی که نشان می دهد ممکن است منزوی و تنها شده باشید این است که دائماً احساس خستگی و بی قراری می کنید.

تنهایی فقط نبود یک فرد نیست، بلکه فقدان ارتباط معنادار است. وقتی ارتباطات معنی‌داری دارید، حتی زمانی را که به تنهایی سپری می‌کنید، احساس رضایت می‌کنید، زیرا این روابط را با خود احساس می کنید.

با این حال، وقتی این ارتباطات وجود نداشته باشد، هر لحظه می تواند مانند یک ابدیت باشد. پوچی می تواند به صورت یک کسالت غیرقابل تحمل، یک بی قراری دائمی ظاهر شود و گویی همیشه منتظر اتفاقی هستید، اما هرگز اتفاق نمی افتد.

این بدان معنا نیست که همه کسانی که احساس بی حوصلگی می کنند تنها هستند. طبیعی است که هر از گاهی احساس خستگی کنید اما اگر این احساس ادامه یابد و با احساس ناامیدی یا غم همراه باشد، ممکن است نشانه ای از منزوی شدن شما باشد.

تنهایی اغلب باعث می‌شود که احساس کنیم در یک نقطه گیر کرده‌ایم، بدون راه‌حل روشنی برای فرار از آن. به این دلیل است که وقتی تنها هستیم، اغلب در دام تفکر منفی می افتیم که تنها احساس انزوای ما را تشدید می کند.

به یاد داشته باشید، این به این نیست که از نظر جسمی تنها باشید، بلکه در مورد احساس قطع ارتباط عاطفی با دنیای اطرافتان است.

۲) احساس جدایی از دیگران می کنید

یکی دیگر از مواردی که نشان می دهد ممکن است منزوی و تنها شده باشید، احساس جدایی از دیگران است . این لزوما به معنای جدا شدن فیزیکی از مردم نیست. ممکن است در یک اتاق شلوغ باشید و همچنان احساس جدایی یا قطع ارتباط کنید.

این جدایی زمانی به وجود می آید که احساس کنید در میان افرادی متفاوت از خود هستید. گویی یک مانع نامرئی وجود دارد که مانع از برقراری ارتباط واقعی با دیگران می شود.

گاهی اوقات، این احساس می تواند آنقدر شدید باشد که باعث شود به جای یک شرکت کننده فعال، احساس کنید که در زندگی خود ناظر هستید. شما دنیا را تماشا می کنید بدون اینکه واقعاً بخشی از آن باشید.

احساس جدایی می تواند بسیار آزاردهنده باشد زیرا انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند. ما در ارتباط و تعلق شکوفا می شویم. هنگامی که کمبود ارتباط داریم، اغلب می‌توانیم احساس گمشده یا سرگردانی کنیم.

این احساس جدایی فقط به این معنی نیست که کسی را نداشته باشید که با او صحبت کنید، بلکه در مورد نداشتن کسی است که واقعاً شما را درک و با شما همدردی کند.

اگر دائماً احساس می کنید که از دیگران جدا شده اید، ممکن است نشانه آن باشد که در زندگی بیش از حد منزوی و تنها شده اید.

3) از فعالیت های اجتماعی که زمانی از آن لذت می بردید کناره گیری می کنید

یک علامت هشدار آشکار از افزایش انزوا و تنهایی زمانی است که شروع به کناره گیری از فعالیت های اجتماعی می کنید که قبلاً از آنها لذت می بردید. این می تواند از رد دعوت به گردهمایی ها یا رویدادها تا اجتناب از هرگونه تماس اجتماعی باشد.

کناره‌گیری از مشارکت‌های اجتماعی همیشه ناشی از عدم علاقه نیست و اغلب، این نشانه آن است که شما با احساس تنهایی و انزوا دست و پنجه نرم می کنید. ممکن است متوجه شوید که برای شرکت نکردن بهانه می‌آورید یا برنامه‌ها را مکرراً به تعویق می‌اندازید.

مهم است که به یاد داشته باشید که همه ما لحظاتی با حالت درونگرا داریم که تنهایی را ترجیح می دهیم. با این حال، اگر این به یک الگوی دائمی تبدیل شود و متوجه شوید که دائماً از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کنید، ممکن است نشانه‌ای از تغییر حالت تنهایی شما به سمت انزوا باشد.

4) تعاملات شما در درجه اول آنلاین شده است

امروزه، به راحتی می توان تعامل آنلاین را با ارتباط انسانی واقعی اشتباه گرفت. اگر متوجه شدید که بیشتر تعاملات شما به صورت آنلاین انجام می شود، می تواند نشانه ای از منزوی شدن شما باشد.

در حالی که پیشرفت های تکنولوژیکی ارتباطات را در دسترس تر کرده است، آنها همچنین می توانند توهم همراهی را بدون عمق یک ارتباط واقعی ایجاد کنند.

ارتباطات آنلاین اگرچه ارزشمند است، اما اغلب فاقد عمق احساسی و صمیمیت تعاملات رو در رو است. اتکا به فناوری برای تعامل اغلب می تواند منجر به احساس تنهایی و انزوا شود، به خصوص اگر جایگزین معاشرت واقعی در زندگی باشد.

به یاد داشته باشید، ارتباط انسانی فراتر از تبادل کلمات است و نیاز به حضور، همدلی و تجربیات مشترک دارد.

بدون این موارد، حتی گسترده ترین شبکه آنلاین هم می تواند شما را تنهاتر و منزوی کند.

5) وقتی تنها هستید احساس غم و اندوه شدیدی می کنید

به خودی خود، تنها بودن مشکلی نیست. در واقع، تنهایی می تواند یک تجربه زیبا و قدرتمند باشد. مشکل زمانی به وجود می آید که تنها بودن با احساس غمگینی همراه باشد.

اگر فکر یا واقعیت گذراندن وقت به تنهایی باعث ایجاد یک احساس عمیق غمگینی یا ناامیدی شود، این یک علامت هشداردهنده است که شما در حال منزوی و تنها شدن هستید. ممکن است در شرکت خود احساس اضطراب یا ناراحتی کنید و مشتاق حضور دیگران برای پر کردن این خلاء عاطفی باشید. این غم ناشی از احساس قطع ارتباط، بی اهمیت بودن یا فراموشی است.

به یاد داشته باشید، این طبیعی است که هر از گاهی احساس تنهایی کنید اما اگر این تنهایی ادامه یابد و هر زمان که تنها هستید به تنهایی به یک همراه همیشگی شما تبدیل شود، ممکن است نشانه ای از منزوی شدن شما باشد.

همیشه به یاد داشته باشید، اگر چنین احساسی دارید، مهم است که با یک نفر (دوست، عضو خانواده یا متخصص) ارتباط برقرار کنید. شما و احساسات شما مهم هستید.

6) برای شما سخت است که با دیگران ارتباط برقرار کنید

یکی از پارادوکس های تنهایی این است که در حالی که ممکن است جویای ارتباط باشید، ارتباط برقرار کردن با دیگران می تواند بسیار دشوار باشد. اگر برقراری ارتباط با دیگران برایتان سخت است، حتی زمانی که احساس تنهایی می کنید، این نشانه بالقوه ای از انزوای فزاینده است.

این مشکل می تواند از عوامل مختلفی مانند ترس از طرد شدن، اضطراب یا اعتماد به نفس پایین ناشی شود یا ممکن است احساس کنید که سربار دیگران هستید.

با این حال، واقعیت این است که دستیابی و ارتباط با دیگران بخش اساسی از نیازهای انسانی است.

اگر ترس یا اضطراب از برقراری تماس مانع از برقراری ارتباط شما می شود، ممکن است وقت آن رسیده که به این احساسات رسیدگی کنید.

7) الگوهای خواب شما مختل شده است

تنهایی نه تنها بر سلامت روانی و عاطفی شما تأثیر می گذارد بلکه می تواند سلامت جسمی شما را نیز مختل کند. تغییر در الگوی خواب شما می تواند نشانه ای از تجربه تنهایی و انزوای شدید باشد.

اگر احساس انزوا و تنهایی می کنید، ممکن است به سختی بخوابید یا زیاد بخوابید. این به این دلیل است که تنهایی می تواند منجر به افزایش استرس و اضطراب شود که به نوبه خود می تواند خواب شما را مختل کند.

خواب برای سلامت و تندرستی کلی ما بسیار مهم است.

اگر به طور مداوم با احساس تنهایی و انزوا درگیر می شوید، اختلالات خواب نیز می تواند این احساسات را تشدید کند و یک چرخه معیوب ایجاد کند.

اگر متوجه می‌شوید که تغییراتی را در الگوی خواب خود به همراه احساس تنهایی و انزوا تجربه می‌کنید، رسیدگی به این مسائل بسیار مهم است و در اسرع وقت به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.