مرحوم آيت العظمی مجتهد علياری یکی از اکابر فقهای آذربايجان در اوايل قرن اخير بود. معظم له در سال ۱۲۳۸ در قريه سردرود تبريز به دنيا آمد. پس از اتمام مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول سالها در نجف اشرف از محضر شيخ مرتضای انصاری، ميرزای بزرگ و سيد ترک و... بهره مند بود و خود به مقام اجتهاد و استادی رسيد. تأليفات او در فقه و اصول و رجال معروف است که خود دلالت بر مراتب علمی و کثرت احاطه فقهی او دارد. کتاب مناهج الاحکام و دلايل الاحکام یک دوره مبسوط فقهی در شرح شرايع محقق اول، مجلدات بهجت الآمال (و کتاب مقال) او در علم رجال و شناخت اعلام زبدۀ مقال و نخبه، ايضاح غوامض، رياض المقاصد، رياض المسائل، مشکوة الاصول، منتهی الآمال و منهاج المله... از آثار ارزنده اوست. کتب مزبور هر یک در چند جلد حاوی فقه و اصول و حديث و علم اخلاق و علم رجال می باشد. مجتهد علياری یکی از دانشمندان معروف آذربايجان در رديف مراجع و علمای بزرگ عصر خود بود. سبط او حاج ميرزا حسن و حاج ميرزا محسن و حاج ميرزا علی و احفاد اينان از رجال بزرگ علم و فضيلت و پرچمداران حق و حقيقت بوده و هستند. صاحب ترجمه مجتهد علياری پس از عمری طولانی در راه خدمت به اسلام و تدريس فقها سرانجام در شب جمعه چهارم رجب ۱۳۲۷ در تبريز وفات نمود.