گویی همین دیروز بود که صدای پای بهمن از کوچه پس کوچه های خاطره ها به گوش جهانیان رسید که در ایران انقلابی به دست بت شکن روزگار امام راحل(ره) بر پا شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، امـام مهربانی‌ها آمـد و حیاتی دوبـاره به ایران بخشید، فــجــر آورد و استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را به ارمغان آورد.
در واقع اگر به حدود40 سال قبل یعنی؛ روز بیست و ششم، ماه دهم؛ سال 1357 بر گردیم. نسل امروز و فردا در عجب نباشید، چرا که فرار فرعون زمان در این روز، ماه و سال؛ آخر ساعت هفته بود. می گویند با رفتن او همه شاد شدند؛ چرا که عمر ظلم تا سال 1357 بود.
به سخن دیگر آن ایام بهار در زمستان بود. همه جا سخن از آمدن امام بود. اسمش امام بود. منجی ملت‌های رنج‌کشیده.
آن روزها خوب یادمه؛ بهمن بود؛ دوازده بهمن که شد، روز فرار یاران شیطان شد. آمدن امام، دوازدهم بهمن بود. توآمدی زمان رفتن دیو اهریمن بود. تو آمدی همه زشتی‌ها رفت؛ این به خاطر وجود برکت خود امام بود.
نهضت او حسینی بود، شاه خائین نوکر اسرئیل، آمریکا و انگلیس بود. در هر حال شما آمدی بهار در زمستان شد، به گونه‌ای که با آمدن شما سایه سار وطنم ایران، شاد شد.
در نهایت رهبر ما روح الله بود، صادق و ساده و تا بود با ما بود؛ همیشه هم – خورشید بی غروب – خواهد بود.
سلام بر تو ای روح خدا، که همگان بر این باور هستیم، بی نام تو انقلاب اسلامی ایران در هیچ کجای دنیا شناخته شده نیست.
سلام برتو ای سپیده سحر، ای خورشید همیشه تابان آسمان ایران، که با آمدن شما همه غصه‌ها رفتند، قفسها شکسته شد. یادش به خیر آن روزها؛ برای اولین بار نوای أذان بلال زمان در «بهشت زهرا»، نوید بیداری، استقلال و آزادی برای همه مستضعفین و مظلومان تاریخ بود.
حالا پس از 40 سال از آن روزها، باز هم سیب معطر آزادی در دست نسل امروز است، پس باید بیش از گذشته، هوشیار و با بصیرت بود. چرا که در عصرحاضر با هجمه گسترده جنگ اقتصادی و فرهنگی باید بیش از اینها چشم و گوش انقلاب، تیزبینتر و حساستر باشد، تا اینکه نهضت خمینی کبیر به دست خورشید عصر غیبت برسد. همین ...
* نگارنده: موسی کاظم زاده