دبير منطقه 7 كميسيون حقوق بشر اسلامي گفت: اكثر طلاقها، ناشي از ازدواجهاي مبتني بر آشنايي خياباني و اينترنتي است.
به گزارش خبرگزاري فارس از تبريز به نقل از روابط عمومي منطقه هفت كميسيون حقوق بشراسلامي، وحيد كاظمزاده در همايش ازدواج پايدار و گزينش برتر با اشاره به اينكه با انجام ازدواجهاي آسان ميتوان بسياري از مشكلات را حل كرد، اظهار داشت: در زمينه تسهيل زمينههاي ازدواج بايد تمام دستگاهها و سازمانها و حتي تك تك افراد با دولت همكاري داشته باشند.
وي با بيان اينكه در زمينه ازدواج در دولتهاي گذشته و فعلي چنانكه شايسته آن بوده باشد اقدامات در خور توجهي صورت ندادهاند، افزود: اميدواريم تعهد دولت به مرتفع شدن مشكل اشتغال و مسكن جوانان تا دو سال آينده عملي شود.
كاظمزاده با بيان اينكه ازدواجهاي خياباني و حتي ازدواجهاي دانشجويي اگر بدون شناخت باشد، نتيجه منفي دارد، اظهار داشت: هر چه شناخت، كمتر باشد، آثار منفي آن بر ازدواج بيشتر و هرچه شناخت بيشتر باشد، استحكام زندگي بيشتر است به همين دليل نيز در احاديث و روايات داريم كه اگر ازدواجهاي فاميلي داشته باشيد موفقتر هستيد، چون دختر و پسر از بچگي همديگر را ميشناسند و نسبت به يكديگر شناخت دارند و از وضع خانواده، ريشه خانوادگي، محيط، وضعيت اقتصادي و اجتماعي آگاه هستند.
دبير منطقه هفت كميسيون حقوق بشراسلامي با اشاره به اينكه ازدواج هايي كه براساس شناخت تلفني، اينترنتي و يا خياباني باشد، نتيجه خوبي ندارد، اظهار داشت: در ازدواجهاي اينترنتي شناخت دو طرف از يكديگر كم است و تحقيقات نشان داده اكثر طلاقها ناشي از ازدواجهاي مبتني بر آشنايي خياباني و اينترنتي هستند.
* مشكلات جنسي علت بروز 70 درصد طلاقهاي جامعه است
عضو پژوهشكده علوم شناختي گفت: طبق آمار رسمي يك سوم طلاقهاي كشور مربوط به سال اول زندگي زوجين بوده و مشكلات جنسي نيز علت بروز 70 درصد طلاقها در جامعه است.
عليرضا شيري استاد روانشناسي دانشگاه اظهار داشت: تصويري كه در سريالهاي تلوزيوني به خصوص سريالهاي طنز از مقوله ازدواج و تاهل ارائه ميشود، عموماً تصويري مخدوش و غير واقعي است.
وي ادامه داد: آنچه در زمينه ازدواج، در سالهاي اخير در سريالهاي طنز بر آن شاهد بوديم، اغلب با تكيه بر اصطلاح سخيف «زن ذليلي» همرا بوده و مرد خانواده در اين قبيل سريالها اغلب داراي ويژگيهايي چون حماقت و بيعرضگي است و زن خانواده نيز معمولا عضو عصبي و پرخاشگر خانواده است.
اين كارشناس مسائل خانواده با بيان اين كه خلق موقعيت طنز در اين سريالها عموماً با تكيه بر تضاد اين دو ويژگي صورت ميگيرد مقايسه ناصحيح تأهل و تجرد در تلويزيون را از ديگر مصاديق ارائه تصوير نادرست ازدواج در تلويزيون دانست.
وي با تأكيد بر اين كه رسانههاي كشورمان بايد به تعريف و تصوير درستي از ازدواج دست يابند، افزود: نوع ديگر نگاه به ازدواج در سريالهاي طنز معمولاً بر اين مبناست كه جوان متأهل به واسطه ازدواج مرتكب حماقت، غفلت و اشتباه شده است و جوان مجرد نيز با توجيه خودسرانگي دوره تجرد، لزوماً فرد هشياري است كه در چاه غفلت زندگي نيفتاده است كه چنين برداشتي بيشك در تعارض با آموزههاي اخلاقي و ديني جامعه ماست.
شيري با انتقاد از عدم توجه و پرداخت به بازگشت زوجهاي جدا شده براي ازدواج دوباره گفت: طبق آمار رسمي يك سوم طلاقهاي كشور مربوط به سال اول زندگي زوجين است و مشكلات جنسي نيز علت بروز 70 درصد طلاقها در جامعه است.
شيري با اشاره به اينكه ازدواج در هر حال وسيله رشد روحي و سعادت مرد و زن است و در اين راه نبايد از رجوع زوجهاي جدا شده غافل بود، افزود: اين قبيل زوجها معمولا داراي پشتوانه و اشتراكاتي هستند كه با برجستهسازي آنها ميتوان به زندگي مجدد و تداوم آن اميدوار بود.
اين كارشناس مسائل خانواده، ازدواج را يكي از مهمترين عوامل رشد روح انسان خواند و خاطرنشان كرد: اساساً مقولاتي كه منجر به رشد روح انسان ميشون، بر جسم آدمي زجرآور هستند ولي با اين وجود، با جلا دادن روح انسان بستر تعالي و سعادت انسان را فراهم ميكنند.
عضو پژوهشكده علوم شناختي كشور در بخش ديگري از سخنان خود، با مقايسه ازدواج متولدان دهههاي اخير كشورمان گفت: نسل جوانان متولد دهه 60 به خصوص سالهاي 62 تا 64 از اين نظر بيشتر در معرض خطر قرار دارند كه علت آن را بايد در شرايط خاص اجتماعي و عاطفي كشور و نسبت تراكم جمعيتي دختر و پسر در اين دهه جست.
شيري، وجود واقع بيني بين زوجهاي جوان را لازمه استمرار زندگي خواند و گفت: عقايد، سلايق و روحيات هيچ دو انساني نميتواند دقيقاً منطبق بر هم باشد؛ بنابراين زوجين بايد با دوري از شعارهايي چون «دو روح در يك بدن» به دنبال اشتراكاتي باشند كه وجود آن را در رفتارشناسي يكديگر لمس ميكنند.
وي بلوغ عاطفي، بلوغ جنسي، بلوغ مالي، بلوغ شخصيتي و بلوغ معنوي را پنج بلوغ لازم براي ازدواج موفق انسان ناميد و افزود: ازدواج، علاوه برداشتن جنبههاي معنوي و اخلاقي، يك قرارداد حقوقي بين زوجين نيز محسوب ميشود كه طرفين آن بايد با شناخت دقيق از داشتههاي مادي و معنوي يكديگر اقدام به امضاي اين قرار داد حياتي كنند.