آیت الله جوادی آملی گفت: قرآن، کتابِ صلاح و فلاح و نجاح است، حفظ الفاظ آن، تلاوت و صیانت مفاهیم آن، تعلّم و اجرای احکام فقهی و حدود آن، تحقّق عینی را به همراه دارد.
به گزارش خبرگزاری رسا از تبریز، آیت‌الله جوادی آملی در پیامی به سومین همایش ملی «قرآن، سفینةالنجاه عصر» که امروز در دانشگاه تربیت معلم آذربایجان‌شرقی برگزار ‌می‌شود، گفت: قرآن، کتابِ فلاح و نجاح است، تعلّم و اجرای احکام فقهی و حدود آن، تحقق عینی آن را به همراه دارد.
در پیام آیت‌الله جوادی آملی آمده است: حمد بی‏کران خدای را سزاست که با نزول قرآن حکیم، جامعه را از هبوط در تیه ابتذال رهایی بخشید. تحیّت بی‏حدّ پیامبران، به‌ویژه حضرت ختمی نبوّت را بجاست که با تبیین و اجرای حِکَم و احکام قرآن کریم، امّت را از سقوط در وادی بیگانه‏پذیری نجات دادند، درود نامحدود بر اهل‌بیت عصمت(ع)، مخصوصاً حضرت ختمی امامت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) که همانند همتای خود؛ یعنی قرآن مجید، مآثر غیبی را فراروی سالکان صالح قرار داده و می‏دهند؛ به این ذوات قدسی تولّی داریم و از مخالفان لدود آنان تبرّی می‏جوییم.
آیت‌الله جوادی آملی در پیام خود به سومین همایش ملی «قرآن، سفینةالنجاه عصر» یادآور شده است: قرآن، کتابِ صلاح و فلاح و نجاح است، حفظ الفاظ آن، تلاوت و صیانت مفاهیم آن، تعلّم و اجرای احکام فقهی و حدود آن، تحقّق عینی را به همراه دارد، جوانِ آگاه و راهی طریق معرفت و سالکِ صراط محبّت، می‏کوشد تا معالی قرآن را با معارف عترت طاهرین(علیهم‌السلام)، معارج خویش سازد و با عروج به اوج تعبّد در ساحت قدس ربوبی، دست رد به سینه نامحرم غربی و شرقی، داخلی و خارجی بزند و پاس‏داشتِ خون پاک شهیدان فراموشش نشود.
در ادامه پیام آمده است: ضمن تهنیت و تقدیر از حضور مشتاقانه شرکت‌کنندگان در همایش وزین قرآنی و تشکر از سعی بلیغ و خالصانه برگزارکنندگان آن، توجّه علاقه‌مندان قرآن و عترت به چند نکته پیرامون اهتمام به فراگیری و حفظ قلبی و امتثال عینی آن جلب می‏شود:

1. کلمات دلنواز الهی در قرآن
قرآن، کلام متکلّمی است که هماره سخن می‏گوید و اگر گوش جان کسی شنوا باشد، کلمات آهنگین و دلنواز الهی را می‏شنود و با تمام وجود هنگام شنیدنِ ندای ?یا أیّها الذین امنوا... لبیک می‌گوید و لذّت تکلّم خدا را بر هر لذّتی ترجیح می‏دهد و کامیابی اطاعت از آن را بر هر التذاذی مقدم می‏دارد، زیرا هم محتوای کلام بی‏مثیل است و هم اثرِ تکلّم بی‏نظیر، آری! شبیه سخن خدای بی‏ندید را چشمی ندید و گوشی نشنید:
نگ در گفته یزدان و پیمبر زن و رو --- کانچه قرآن و خبر نیست، فسانه است و هَوَس
اول و آخر قرآن ز چه «با» آمد و «سین» --- یعنی اندر رهِ دین رهبر تو قرآن بس

2. تبیین پیوند انسان و جهان پیرامون
قرآن، پیام پروردگاری است که پیوند علمی و عینی انسان با خود، انسان با جهان، و انسان با آفریدگار خویش را به بهترین روش روشن می‏نماید: (اللّه نزّل أحسنَ الحدیث کتاباً متشابهاً مثانی... ). پوینده راه تحقیق و جوینده صراط تحقّق کتابی همچون قرآن مجید نخواهد یافت، زیرا معارف پر مغز غیب را با الفاظ نغز شهادت آمیخت و صدق گفتار را با حق بودن گفته معجون ساخت. آری! متکلّم بی‏‌مانند در چنین کلامی چنان تجلّی نمود که هر طُور عقلی، محکوم به ریزش خواهد بود و هر کوه ستبر فکری مقهور به اندکاک
به ساحت قدمش نگذرد قیام فهوم --- نهاده قهر قدیمش بپای عقلْ عِقال

3. هماهنگی حکمت نظری و عملی در قرآن
قرآن، کتاب مُتقنی است که حکمت نظری توحید را با حکمت عملی اتحاد، هماهنگ کرده است، زیرا از یک سو با تعلیم برهانِ توحید، اعتقاد به مبدأ یگانه و یکتا را در جانها نهادینه نمود و از سوی دیگر، با تزکیه وجدانِ موحّدانْ، اتحاد ملّی و اعتصام به حبل متینِ ثقلین را دلمایه پیروان امام و رهبری قرار داد تا همگان همواره در تقویت نظام اسلامی کوشا باشند و در سطح محله و منطقه و بین‌الملل، بدون تنش و تشنّج، مدافع راستین استقلالِ دین و تمامیّت ارضی بوده، کوشش کنند: (لولا دفعُ اللّه الناس بعضهم ببعضٍ لَهُدّمتْ صَوامعُ و بیَعٌ و صَلواتٌ و مَساجدُ یُذکرُ فیها اسم اللّهِ).