از آن جا كه مسئله ايجاد رابطه تنگاتنگ با قرآن كريم، وظيفه فرد فرد مسلمين است، معصومين (عليهم السلام) بر اين مسئله تكيه فراواني كرده‌اند و از تمام طبقات مردم، بخصوص جوانان خواسته‌اند تا با قرآن كريم انس بيشتري داشته باشند و از معارف ناب و انسان ساز كتاب آسماني بهره بيشتري ببرند؛ چرا كه جوانان هر چه به قرآن نزديك شوند صفا و معنويت خاصي در آنها جلوه گر خواهد شد و به همان نسبت از انحرافات و فساد اخلاق به دور خواهند بود.
تعجب اين جا است با اين كه خداوند قرآن را مايه هدايت مومنان، شفاي سينه‌ها و بيان هر چيز مي‌داند، اما برخي آنقدر با قرآن بيگانه‌اند كه حتي از عهده روخواني آن نيز برنمي‌آيند: در حالي كه يكي از سفارش‌هاي اميرمومنان (عليه السلام) به فرزندانش كه بيشتر آنها در هنگام شهادت آن حضرت، از طبقه جوان بودند عمل به قرآن بود حضرت در ضمن سفارش‌هاي خود فرمود: «خدا را به ياد شما مي‌آورم؛ خدا را به ياد شما مي‌آورم، در خصوص قرآن! مبادا اجازه دهيد كه دشمن در عمل به آن بر شما پيشي گيرد(1)
و امام زين العابدين (عليه السلام) درباره اين بهترين مونس جوانان فرمود: «اگر تمام اهل مشرق و مغرب از دنيا بروند هرگز از تنهايي وحشت نمي‌كنم هنگامي كه قرآن همراه من باشد».(2)
راستي كه قرآن سرمايه‌اي جاودانه است كه هرگز از بين رفتني نيست و بنا به گفته امامان (عليه السلام) كسي كه از رهنمودهاي قرآن استفاده مي‌كند، زيبنده نيست ديگري را از خود داراتر بداند اگر چه مالك تمام دنيا باشد.(3)
اين جاست كه جوان بايد با توجه به تذكرات و رهنمودهاي معصومين (عليهم السلام) اهميت بيشتري به قرآن دهد و براي خود برنامه ريزي كند تا هر چه بهتر از اين كتاب الهي بهره گيرد.
قرآن در روز قيامت مي‌آيد و جواني را كه تلاوت قرآن كرده، با خود مي‌آورد و عرضه مي‌دارد: بارالها اين جوان در راه تلاوت من، خود را به زحمت انداخت حال پاداش او را مرحمت فرما
اينك براي آگاهي بيشتر از ميزان تاثير عمل به قرآن كريم در دنيا و آخرت، به چند نكته از چند حديث بسنده مي‌كنيم:
1. پيش گيري از عذاب
گاهي بشر آن قدر گناه مي‌كند كه بدون استثنا مستوجب عذاب خدا مي‌شود اما در درون همان جامعه و انسان‌هاي عصيانگر، معصوماني پيدا مي‌شوند كه به وسيله فراگيري قرآن مجيد باعث رفع عذاب مي‌شوند. اميرمومنان (عليه السلام) فرموده است: «هنگامي كه مردم گناه مي‌كنند خداوند تصميم مي‌گيرد تمام اهل زمين را بدون استثنا عذاب كند، اما هرگاه ببيند جوانان به سوي مساجد گام بر مي‌دارند و نونهالان به سوي تعليم قرآن مي‌شتابند رحمت خدا بر خشم او پيشي گرفته، عذاب را به تاخير مي‌اندازد».(4)
2. اثر خواندن قرآن در جواني
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: «هر كه در حال جواني قرآن بخواند و با ايمان هم باشد، قرآن با گوشت و خونش بياميزد، و خداي بلند مرتبه، او را با فرشتگان پيغام برنده و نيك رفتارش رفيق كند و قرآن براي او در روز قيامت، پرده و مانعي از آتش باشد و گويد: پروردگارا، هر كارگري به مزد خويشتن رسيده، جز كارگر من؛ پس گرامي‌ترين عطاي خود را به او برسان و آنگاه است كه خداي عزيز و جبار دو جامه از جامه‌هاي بهشتي به او بپوشاند و بر سرش تاج كرامت نهاده شود سپس به قرآن گفته شود: آيا ما تو را درباره اين شخص خشنود كرديم؟ قرآن گويد: بار پروردگار من برتر از اين را درباره او ميل داشتم پس امان نامه از دوزخ را به دست راستش دهند و فرمان جاويدان ماندن در بهشت را در دست چپش گذارند و وارد بهشت گردد پس به او گفته شود: قرآن را بخوان و يك درجه بالا برو آن گاه به قرآن گويند: آيا آن چه تو خواستي به او رسانيديم و تو را خشنود كرديم؟ گويد آري»
اگر تمام اهل مشرق و مغرب از دنيا بروند هرگز از تنهايي وحشت نمي‌كنم هنگامي كه قرآن همراه من باشد
حضرت فرمود: «هر كس قرآن را بسيار بخواند و با اين كه حفظ آن بر او دشوار است، آن را به ذهن خويش بسپارد، خداي بلند مرتبه دوبار پاداش آن را به او مي‌دهد».(5)
3. بشارتي بزرگ
امام حسن عسكري (عليه السلام ) در ذيل آيه: “و بشري للمومنين “ مي‌فرمايد: «قرآن در روز قيامت مي‌آيد و جواني را كه تلاوت قرآن كرده، با خود مي‌آورد و عرضه مي‌دارد: بارالها اين جوان در راه تلاوت من، خود را به زحمت انداخت حال پاداش او را مرحمت فرما خداوند مي‌فرمايد: رحمت و بهشت جاويدان را بي دريغ در اختيار او مي‌گذارم و با همسران بهشتي خواهد بود و بر اندام والدين او، جامه‌هاي بهشتي بپوشانند و تاج كرامت نيز بر سر نهند كه خود از آن همه فضل الهي تعجب كنان مي‌گويند: خداوندا اين همه پاداش از چيست؟ خطاب مي‌رسد براي آن است كه شما قرآن را به
فرزندانتان تعليم نموديد و اسلام را به او شناسانديد و دوستي خاندان رسالت را در قلب او كاشتيد».