مرحوم آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح فرازهاي روز نوزدهم ماه مبارك رمضان مي‌گويد: خواندن دعا، عبادت كردن، تلاوت قرآن و قرائت دعاهايي مانند ابوحمزه از بركات رمضان است.
به گزارش فارس، در دعاي روز نوزدهم ماه مبارك رمضان مي‌خوانيم، «اللّهمّ وفّرْ فيهِ حَظّي من بَرَكاتِهِ وسَهّلْ سَبيلي الى خَيراتِهِ ولا تَحْرِمْني قَبولَ حَسَناتِهِ يا هادياً الى الحَقّ المُبين»
«خدايا زياد بگردان در آن بهره مرا از بركاتش و آسان كن راه مرا به سوى خيرهايش و محروم نكن ما را از پذيرفتن نيكيهايش اى راهنماى به سوى حـق آشكار.»

* شرح فرازهاي دعا
آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح فراز «اللّهمّ وفّرْ فيهِ حَظّي من بَرَكاتِهِ» مي‌گويد: ‌خدايا كاري كن كه از بركات ماه رمضان بهره‌ بسيار ببرم. حال بركات ماه رمضان چيست؟ خواندن دعا، عبادت كردن، تلاوت قرآن و قرائت دعاهايي مانند ابوحمزه از بركات رمضان است.

وي مي‌افزايد: آنها كه زبان عربي بلد نيستند، قرآن و مفاتيح ترجمه شده تهيه كنند و ترجمه آنچه را كه مي‌خوانند را بدانند.
وي ادامه مي‌دهد: ما در مفاتيح در دعايي مي‌خوانيم كه خدايا براي تاريكي قبرم گريه مي‌كنم. خدايا براي تنگي لحدم گريه مي‌كنم. آخر زندگي انسان قرار گرفتن در قبور است و حديث داريم كه شبانه‌روز، قبر ما 5 كلمه را صدا مي‌كند. قبر صبح به صبح مي‌گويد من خانه تنهايي تو هستم، براي خودت انيسي پيدا كن با انجام كار خير.
وي ادامه مي‌دهد: قبر همچنين به ما مي‌گويد كه منم خانه تاريكي تو، يك چراغي براي خودت بفرست. مي‌گويد؛ من خانه پر از كرم و عقرب توام، زهري بفرست تا كرم‌ها را بكشد.
اين مدرس بزرگ اخلاق در ادامه اظهار مي‌كند: در گذشته شخصي بود به نام حاج سعيد حق‌گو، مي‌گفت: در قم جنازه‌اي را برديم تا دفن كنيم، قبر پر از عقرب بود و هرچه از آنها را مي‌كشتيم باز هم در قبر مي‌جوشيدند و در آخر خسته شديم و جنازه را روي عقرب‌ها گذاشتيم و روي آن خاك ريختيم.
اين استاد اخلاق مي‌گويد: اين صداهاي قبر را بشنويم و در فكر مردن باشيم. ما آنچنان شيفته دنيا هستيم كه بيهوش شده‌ايم و آدمي كه بيهوش باشد،‌ هيچ نمي‌فهمد. از خدا بخواهيم ما را هوشيار كند.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه مي‌گويد: خدايا كاري كن از بركات ماه رمضان استفاده كنيم. برخي استفاده نمي‌كنند و حتي براي سحر بلند نمي‌شوند. براي استفاده از بركات ماه رمضان بايد هنگام سحر بيدار شد و دعا خواند و عبادت كرد. حتي آنانكه مسافر هستند و يا به علت بيماري روزه نمي‌گيرند، هم وقت سحر بيدار شوند و بهره ببرند.
وي ادامه مي‌دهد: بهره ماه رمضان بهشت و بهره‌هاي معنوي است. بهره‌‌هايي كه خدا مي‌دهد، معنوي‌اند كه بايد براي رسيدن به آنها دعا كرد.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه سخنان خود در شرح فراز «وسَهّلْ سَبيلي الى خَيراتِهِ» مي‌گويد: خدايا راه من به سمت خيراتش را آسان كن. رمضان خيرات بسياري دارد. آدم اگر بتواند افطاري دهد، خيرات كرده است. اگر تمكن مالي داريد، افطاري درست كنيد و به فاميل خود به خصوص آنانكه فقير هستند، افطاري بدهيد كه از كارهاي ثواب است.
وي با اشاره به اقداماتي كه در دهه‌هاي قبل براي گرايش كودكان و جوانان به مسجد انجام مي‌دادند، مي‌گويد: در مساجد حتي درخت توت مي‌كاشتند تا كودكان به هواي خوردن توت به مساجد بيايد؛ اما الان كاري نمي‌كنند تا جوانان به مساجد روي بياورند و مسجدها را بيشتر افراد مسن پر مي‌كنند.

* انجام گناه ما را از بركات رمضان محروم مي‌كند
اين استاد اخلاق ادامه مي‌دهد: در كار خير افراد فقير آبرومند شناسايي كنيد و به آنها كمك كنيد.
از احوال همسايه‌هايتان با خبر شويد و اگر مستحق بودند به آنها كمك كنيد. اگر كسي خبر نداشته باشد و همسايه‌اش گرسنه باشد مورد اعتراض قرار مي‌گيرد و اگر با خبر باشد و كمك نكند، كافر است. حديث داريم كه كسي اگر همسايه‌اش گرسنه باشد، مسلمان نيست.
آيت‌الله مجتهدي تهراني همچنين در تشريح «ولا تَحْرِمْني قَبولَ حَسَناتِهِ» اظهار مي‌كند: خدايا من را از قبول حسنات محروم نكن. اگر دعاي ابوحمزه نماز شب و دعاي سحر مي‌خوانم و روزه مي‌گيرم، حسنات و ثواب اينها را به من بده و من را محروم نكن. يعني كاري نكنم كه آن حسنات از بين برود؛ چون آدم يك غيبت كند، حسنات كاري كه كرده از بين مي‌رود.
وي مي‌گويد: اگر كسي غيبت ديگري را بكند، تا 40 روز ثواب اعمال او در نامه اعمال آن شخص نوشته نمي‌شود و اين حديث است. غيبت كردن، دروغ گفتن، نگاه كردن به نامحرم، گمان بد به كسي زدن باعث مي‌شود كه حسنات آدمي از بين برود.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در خصوص فراز پاياني دعاي روز نوزدهم ماه رمضان مي‌گويد: از خدايي كه ما را به دين حق راهنمايي مي‌كني، خدا ما را به دين اسلام و مذهب شيعه دوازده‌ امامي راهنمايي كرده است. اينكه شيعه مرتضي علي (ع) هستيم خيلي مهم است. خدايا اين چند دعا را درباره ما مستجاب بفرما.