بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليك يا فاطمه الزهرا
سخن از فاطمه زهرا(س) است، سخن از يادگار بي بديل رسول خدا است‌، سخن از کسي است که خداوند با غضب او غضبناک و با خشنودي او خشنود مي شود و فاطمه(س) اين گونه است:
1ـ کسي که سرور تمام بانوان اهل بهشت است.
2ـ مقام و منزلت آن حضرت نزد خداوند، پس از پيامبر و اميرالمؤمنين از تمام آفريدگان خدا بالاتر است.
3ـ ولادت آن حضرت در مکه و در خانه رسول خدا رخ داد، هنگام ولادتش زنان مکه، مادر بزرگوارش، خديجه کبري(س) را تنها گذاشتند، چنان که مي‌گفتند: تو با اين همه ثروت با يک يتيم ازدواج کردي. ناگهان حضرت خديجه در اوج غربت و تنهايي چهار بانوي بهشتي را ديدار كرد؛ بانوان مجلّله و باوقاري که به ياري اش آمده بودند، به او گفتند: اي خديجه! غمگين مباش، ما از جانب پروردگارت به سوي تو آمده ايم و خواهران تو هستيم.»
آنان ساره همسر ابراهيم(ع)، آسيه بانوي بزرگورار بهشتي، مريم مادر عيسي(ع)، و کلثوم خواهر موسي(ع) بودند.
4ـ حضرت زهرا(س) در دوران کودکي، پنج ساله بود که مادر گرانقدرش را از دست داد، از آن پس در فراق مادر و در روزگار غربت و محنت پدرش، رسول خدا(ص)، گريه و بي تابي مي‌کرد كه خداي متعال توسط حبيبش، خاتم انبيا(ص)، به زهرا اطهر تسليت گفت.
5ـ پيامبر اكرم آن قدر فاطمه را دوست داشت که همواره وقتي از سفر برمي‌گشت، اول به خانه او وارد مي‌شد و وقتي به سفر مي‌رفت، آخرين کسي که با وي خداحافظي مي‌کرد، دخترش فاطمه(س) بود.
6ـ رسول خدا(ص) درباره مقام دختر گرامي‌اش، سخنان فراواني بيان فرمود، از جمله درباره آن حضرت فرمودند: فاطمه سرور زنان جهان از اولين تا آخرين آن‌ها است.
7ـ زماني که بعضي، از رسول خدا(ص) ازدواج با فاطمه(س) را درخواست مي‌كردند، پيامبر خدا فرمودند که امر ازدواج فاطمه فقط به دست خدا است، شوهر او کسي است که خدا تعيين مي‌کند.
8ـ فرشته‌اي از جانب خدا به سوي پيامبر آمد و گفت: خداوند مرا به سوي شما فرستاده است تا نور را به ازدواج نور درآورم يعني فاطمه را به علي.
9ـ در اولين شب زندگي، نبي اكرم خطاب به علي و زهرا سلام الله عليهم، چنين فرمود: خداوند نسل شما را پاک و مطهر قرار دهد، من با هرکس كه با شما سر دوستي داشته باشد، دوست، و با هر که سر ستيز با شما داشته باشد در ستيزم، شما را به خدا مي سپارم.
10ـ عفت و حياي او آن‌قدر بود که در آخرين روزهاي عمر کوتاهش در آن زمان که هنوز براي تشييع جنازه تابوت مرسوم نشده بود، از اسما که يکي از زنان پرهيزكار بود، درخواست کرد تا برايش تابوتي بسازد تا بدن مطهرش حتي پس از شهادت و در شب تشييع نيز پوشيده و در حجاب کامل باقي بماند.
11ـ بخشش او به حدي بود که همراه همسر و دو فرزند معصومش تا سه شب افطار خويش را که چند تکه نان خشک بود، به مسکين و يتيم و اسير بخشيدند.
12ـ شوق او به عبادت و مناجات با خدا به حدي بود که وقتي در عبادتگاهش به نماز مي‌ ايستاد، نور او براي اهل آسمان مي‌درخشيد همان طورکه نور ستارگان براي اهل زمين مي‌درخشد.
13ـ مهرباني‌اش نسبت به مردم آن‌قدر استکه فرزندش امام مجتبي(ع) شاهد مناجات مادر بزرگوارش در محراب عبادت بود که از شب تا صبح فقط براي ديگران دعا مي‌کرد و براي خويش دعايي نکرد، آن‌گاه که امام حسن سبب را پرسيد، ايشان فرمود: پسرم! اول همسايه بعد اهل خانه«الجار ثم الدار».
14ـ خانه داري، احترام بي اندازه اش براي اميرالمؤمنين (ع) و ايجاد فضاي پر از مهر در خانه کوچک اش، به گونه‌اي بود‌ که امير‌مؤمنان مي فرمايد: به خدا قسم در زمان حياتش، او را خشمگين نکردم و او را بر کاري مجبور نکردم، او نيز هرگز مرا خشمگين نکرد و در هيچ امري از من نافرماني نکرد، هر گاه به او نگاه مي کردم، غم و اندوه از من برطرف مي شد.
15ـ وفاداري او نسبت به اميرالمؤمنين(ع) وصف ناشدني بود كه حتي يک بار از ايشان چيزي درخواست نکرد و زماني که علي(ع) به وي اصرار فرمود که چيزي از ايشان بخواهد، فرمود: من حيا مي‌‌کنم تا چيزي از شما بخواهم که توانايي براي فراهم آوردن آن نداشته باشيد.
16ـ ايمان او بدان حد بود که رسول خدا درباره ايشان فرمود: خداوند، قلب و جوارح دخترم فاطمه را از ايمان و يقين پر کرده است.
17ـ شوق او به اطاعت خدا به گونه‌اي بود که در اولين ساعات آغاز زندگي مشترکش با اميرمؤمنان، زماني‌که پيامبر از علي(ع) پرسيد؟‌ همسرت را چگونه يافتي؟ علي(ع) عرض کرد: براي طاعت و بندگي خدا خوب ياوري است.
18ـ غم و اندوه او براي ظلمي که به اميرمؤمنان شد به حدي بود که آن زمان که عده اي از زنان مدينه به عيادتش آمده بودند از درد بازو و پهلو و آزارهايي که پيکر مباركش از خارها ديده بود، سخني نگفت و شکوه اي نکرد، شکوه اش از اين بود که چرا با علي دشمني کردند؟
19ـ مقام و منزلت بسيار بالاي او در پيشگاه خداوند هر عقلي را حيران مي‌کند، زماني‌ که در جايگاه خويش در بهشت مستقر مي شود، تمام پيامبران خدا به زيارتش مي روند.
20ـ سلام بر او؛ روزي که به دنيا آمد، چهار بانوي بهشتي به ياري مادرش شتافتند. سلام بر او؛ روزي که در پيش چشمان اشکبار اميرمؤمنان با بدني آزرده و پهلويي شکسته و بازويي ورم کرده، در بستر بيماري، آخرين سخنان خويش را بر زبان جاري کرد و به شهادت رسيد. سلام بر او؛ بر آن نيمه شب که بدن آزرده اش، غريبانه و مخفيانه به زير خاک رفت. سلام بر او؛ روزي که با آن جلال و عظمت به صحراي محشر مي آيد و به تمام اهل محشر امر مي شود که چشم خود را ببندند تا فاطمه دختر پيامبر عبور کند و به بهشت رود.
21ـ همه محتاج شفاعت اوين ، بارالها ما را نيز از زمره دوستان و شيعيانش و درک کنندگان فيض شفاعتش قرار ده.

1. بحار الأنوار ج 27 ص 62.

2. امالى شيخ طوسى ص 427.

3. المستمسك على الصحيحين ـ ج 3 ـ ص 154.

4. بحار الانوار ـ ج 27ـ ص 204.

5. امالى شيخ مفيد ـ ص 116.

6. بحار الانوار ـ ج 43 ـ ص2.

7. الخرائج و الجرائح ـ ج 2 ـ ص 529.

8. بحارالأنوار ـ ج 43 ـ ص 86 و89.

9. كشف الغمّة ـ ج 1 ـ ص 451.

10. بحار الانوار ـ ج 28 ـ ص 37.

11. بحار الانوار ـ ج 43 ـ ص 107.

12. كافى ـ ج 1 ـ ص 460.

13. بحار الأنوار ـ ج 43 ـ ص 117.

14. بحار الانوار ـ ج 43 ـ ص 189.

15. امالى شيخ صدوق ـ ص 256.

16. علل الشرائع ـ ج 1 ـ ص 181.

17. وسائل الشيعة ـ ج 7 ـ ص 112.

18. كشف الغمة ـ ج 1 ـ ص 362.

19. بحار الانوار ـ ج 43 ـ ص 59.

20. الخرائج و الجرائح ـ ج 2 ـ ص 530.

21. بحارالانوار ـ ج 43 ـ ص 117.

22. معانى الاخبار ـ ص 354.

23. تفسير فرات كوفى ـ ص 446.

24. تفسير فرات كوفى ـ ص 443.

25. كشف الغمّة ـ ج 1 ـ ص 450.

26. معانى الاخبار ـ ص 64.

http://vahid-khorasani.ir/pages/farsi/fp.html