توی ماه رمضون
توی محراب نماز
حضرت علی می کرد
با خدا راز و نیاز
پیشونیش به سجده بود
رو لباش نام خدا
روزه بود امام علی
توی محراب دعا
دست یک مرد پلید
علی رو به خون کشید
شد علی شیرخدا
توی محراب شهید
گلی از باغ امامت کم شد
همه جا غرق غم و ماتم شد
یتیمای کوفه بی پدر شدن
چشما گریون و کمرها خم شد