حکيم ناصرخسرو قبادياني تا حدود 40 سالگي به خدمات دولتي مشغول بود ولي بر اثر تحول روحي که در وي پديد آمد از اين شغل کناره گيري کرد و خود را براي سير و سياحت مهيا کرد.

وي در اين سفر از سرزمين هايي چون مصر ، حجاز ، بين النهرين و روم ديدن کرد. حاصل اين جهانگردي کتاب مهم سفرنامه است که ناصرخسرو نگارش آن را از سال 444 ق آغاز کرد. سفرنامه ناصرخسرو از جهات مختلف داراي اهميت است زيرا گذشته از آن که اين کتاب يکي از آثار مهم ادبي به شمار مي رود ، از لحاظ تاريخي و جغرافيايي نيز اهميت دارد ، چراکه وي در اين اثر ، مختصات جغرافيايي مناطق را که به آنها سفر کرده ، به طرز جالبي ثبت کرده و از زندگي ، اخلاق ، دين و آداب و رسوم مردم آن دوره سخن گفته است . وي علاوه بر اين که شاعري زبردست بود ، نثرنويسي قابل و شايسته نيز به شمار مي آيد. از آثار برجسته وي زادالمسافرين ، خوان اخوان ، وجه دين و سفرنامه است .