امیركبیر را نیز باید از نخستین پیشگامان استقرار نظم و امنیت در تهران دانست. او هنگام كار در سفارت امپراتوری عثمانی با ادارات دولتی و نحوه عملكردشان آشنا شده بود و زمانی كه به صدارت رسید برای ایجاد نظم و تامین امنیت جانی و مالی در تهران دستور داد 40 قراولخانه در نقاط مختلف دارالخلافه دایر شود.


او همچنین برای هر قراولخانه، 12 نگهبان تعیین كرد، اما پس از امیركبیر با روی كار آمدن میرزاآقاخان نوری به دلیل طرز فكر ارتجاعی‌اش هیچ قدمی برای تامین امنیت مردم تهران برنداشت؛ بلكه همه كارهای امیركبیر را نیز لوث نشان داد، اما با به قدرت‌رسیدن میرزاحسین سپهسالار (مشیرالدوله) دوباره اصلاحات مربوط به استقرار نظم از نو شروع شد.

او برای نخستین بار كلمه نظمیه را به كار گرفت و اداره نظمیه را تشكیل داد و محمدعلی‌خان را كه از محصلان دارالفنون و از فرنگ برگشته بود به ریاست نظمیه تهران گماشت، اما هیچ یك از ماموران و مردم اسم اداره نظمیه را نپذیرفتند و آن را اداره می‌خواندند و در كل كلمه اداره در اذهان مردم از نظمیه شروع و شناخته شد.