رحلت قطب الدين رازى در سال 766 هـجری قمری

ولادت:
محمد بن محمد رازي (بوبهي) مشهور به قطب الدين رازي در سال 647 هجری قمری به دنيا آمده و اصليت او از ( ورامين) نزديك تهران است. او با محدث بزرگوار و عظيم الشأن شيخ صدوق نسبت داشته است، چرا كه نسبت او به (بابويه ) جد شيخ صدوق (محمد بن بابويه قمى) منتهى مىگردد.

تحصيلات:

او پس از طى مراحل علوم مقدماتى و تحصيل فنون متداول عصر، علوم معقول و منقول خود را تكميل نمود و در رشته هاى مختلف آن مخصوصاً منطق و فلسفه تخصص يافت، و از دانشمندان عاليقدر عصر بشمار آمد.

اساتيد:

قطب الدين رازي در نزد قاضى عضد الدين ايجى مؤلف كتاب مشهور مواقف و در خدمت علامه حلى پيشواى مجتهدين شيعه مدتي را به كسب علم پرداخته است.

شاگردان:

دانشمندان مشهور سنى و شيعه همچون مير سيد شريف جرجانى و سعد الدين تفتازانى و شهيد اول از جمله شاگردان او بشمار مى آيند.

تأليفات:

1 ـ تحرير القواعد المنطقية في شرح الشمسية.

2 ـ حاشيه بر قواعد علامه.

3 ـ بحر الاصداف.

4 ـ تحفة الاشراف.

5 ـ تحقيق معنى التصور و التصديق يا (رسالة التصورات و التصديقات) در علم منطق.

6 ـ شرح الاشارات.

7 ـ المحاكمات بين شرحى الاشارات.

8 ـ لوامع الاسرار.

9 ـ كتاب تقسيم العلم و الرسالة القطبية نيز نام برد.

اگر چه از ادبيات و فقه هم بهره داشته اما اساساً او يك حكيم و فيلسوف است چنانچه از آثار و

تأليفاتش هويدا است.

گفتار بزرگان :

بسيارى از دانشمندان و علماى ما قطب الدين رازى را مورد ستايش قرار داده اند و عده زيادى از محققين و مدققين، زبان بر تحسين او گشوده اند كه براى نمونه به سه مورد اشاره مى كنيم.
1 ـ علامه حلى پيشواى مجتهدين شيعه، در اجازه اى كه در پشت كتاب (قواعد الاحكام) خود كه به خط قطب رازى استنساخ شده است درباره او مىنويسد: شيخ دانشمند بزرگوار، فقيه، عالم، فاضل، محقق، مدقق، زبدة العلماء و الافاضل، قطب الملة و الدين محمد رازى (ادام الله ايامه).
از اين تعبيراتى كه علامه حلى درباره شاگرد بر ازنده اش بكار برد مى توان مقام عالى او را در علم و فضل به خوبى حدس زد.

2 ـ شهيد سعيد قاضى نور الله شوشترى، از قطب الدين بدين گونه ياد مىكند : المولى المحقق العلامة، قطب الدين محمد بن محمد البويهى (قدس سره) آنكه چرخ، اعلم زمانش خواند دهر، علامه جهانش خواند. هر چه در هر نقش دانائى است- دل او را بر آن توانائى است - چون خورشيد فضيلتش از مطلع (شرح مطالع) و محكمات حكمتش از افق كتاب (محاكمات) ساطع است عظم شأن او احتياج به تعريف و بيان ندارد .

3 ـ شهيد اول گل سرسبد فقهاى شيعه در قرن هشتم در كتاب (اربعين) خود مىفرمايد: اتفاق افتاد ملاقات من در دمشق با قطب الدين در شعبان 766،او در تمام علوم معقول و منقول متبحّر بود، ضمن استفاده از محضر او، پس از مذاكرات و مباحثاتى كه داشتم دانستم كه او دريايى است كه ساحل ندارد.

و بعد اضافه مىكند كه از او اجازه خواستم و او هم برايم نوشت.

وفات

اين حكيم الهى و دانشمند گرانمايه بعد از عمرى تعليم و تعلم و خدمت به فرهنگ غنى اسلام سر انجام در روز دوازدهم ذيقعده سال 766 هجری قمری در دمشق از دنيا رفت و به ديدار حق شتافت بسيارى از بزرگان شام در نماز وى شركت جستند و او را در (صالحيه) دفن كردند.



شهادت سيد اسدالله مـدنـى ( شهيد محراب ) در سال 1401 هجری قمری

خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:

ولادت :

سيد اسدالله مدنى فرزند مير على ده خـوارقانى در سال 1293 هـ.ش مطابق با 1332 هجری قمری در شهرستان آذر شهر استان آذربايجان شرقى در يك كانون مذهبى پا به عرصه وجود نهاد. پدرش در (راسته بازار )آذر شهر مغازه بـزازى داشت و سيد اسدالله تا ابتداى جوانى در نزد پدرش كار مى كرد. وى در 4 سالگى مادر خود را و در سـن 16 سالگى پدرش را از دست داد و به ناچار سر پرستـى 3 كـودك و نـا مادريش را به عهده گرفت و در اوائل جوانى مسئوليت سنگيـن تكفـل خانواده را بر دوش خود احساس نمود.

تحصيلات :

از همـان دوران كـودكـى آثـار نبـوغ و استعداد در وجـود ايشـان نمايان بـود. او زودتـر از همسالان خـود به فـرا گيـرى علاقه نشان داد و در ايـن باب پيشرفت چشمگيرى نمود. علـوم مقدماتى را نزد علماى آذر شهر فرا گرفت.

ايشان عليرغم گرفتارى ها و مشكلاتـى كه در زادگاهـش براى او پيش آمده بود به جهت شوق زايد الوصف به ادامه تحصيل و آشنايى با معارف و حقايق بالاتر و تكامل معنـوى و تعالى روحى كه هميشه آرزوى وى بـود رهسپار حوزه علميه قـم گرديد. از همان اوائل ورود به حـوزه رفتار و كردار و تقـوا و فضيلت و علم ايشان بسيار مـورد نظر علما و بزرگان واقع شد و بعد از سپرى چند مدت به مراتب عالى علمى نائل آمد.

اساتيد :

سيد اسد الله مدنى از محضر بزرگان بسيارى كسب علم نموده است كه مهمترين آنها سيد روح الله خمينى،سيد محمد حجت و سيد محمد تقى خوانسارى مى باشد.

تدريس :

سيد اسد الله مـدنـى بعد از طـى مراحل علمـى و رسيدن به مرتبه عالـى اجتهاد به دستـور سيد محسـن حكيم زعيـم عاليقدر حـوزه نجف به تدريـس علـوم اسلامى پرداخت. و در چنديـن رشته درسـى از جمله كفـايه، رسـايل، مكـاسب، درايه، شروع به تدريس نمود و طلاب زيادى از محضر ايشان كسب علم نمودند و پيـوسته بر رونق حـوزه درسى ايشان افزوده مـى گشـت و علاقه منـدان بيشتـرى در آن شركت مـى جستند.

خدمات :

سيد اسد الله مدنـى خدمات بسيارى در همـدان انجام دادند از جمله ساختـن مسجد چهل ستـون، تأسيس صندوق قرض الحسنه، ساختـن درمانگاه مهديه و...

فعاليت :

سيد اسد الله مدنى در جريان تشكيل مجلـس خبرگان قانون اساسى از سـوى مردم مسلمان همدان به مجلس خبرگان راه يافت و در ايـن مجلس نيز در نقـش يك مجتهد جامع الشرايط در جهت تدويـن اصول قانون اساسى جمهورى اسلامـى بر مبناى آيات قرآن و دستـورات خدا لحظه اى از پا ننشست تا ايـن كه جـريان شهادت سيد محمد على قاضـى طباطبايـى اوليـن امام جمعه تبـريز به دست گـروه تـروريستـى فـرقان اتفاق افتاد.

ايشان به دستـور امام امت مجلـس خبرگان را ترك و به عنوان امام جمعه تبريز و نماينده امام در آذربايجان رهسپار تبـريز شـد. زحمات و رنج هاى فـراوانى در آن روزهاى بحـرانـى و پـر آشـوب در تبـريز متحمل گشت و ضمـن رسيـدگـى به اوضاع آذربايجان شرقـى و غربـى از وضع همـدان و خـرم آبـاد و زنجـان نيز غافل نبـود.

دوران :

چـون فعاليت هـاى شهيـد بزرگـوار بـراى سـاواك ناخوشايند و موجب وحشت صاحب منصبان رژيم گرديده بود چنديـن بار ايشـان را از شهرى به شهر ديگـر تبعيـد كـردنـد از جمله شهرهاى لـرستان، نـورآبـاد ممسنـى، گنبـد كاووس، بنـدر كنگان و شهرهاى استان فارس و...
ولى ايـن حركت ايذايى او را در راه اهداف عاليه و خدمت به اسلام و مسلميـن دلسرد ننمـود. هر شهرى براى آن مجاهد بزرگـوار سنگرى بـود جهت مبارزه بـر عليه طاغوت به هر شهرى مـى رفت مردم پروانه وار به دورش حلقه زده و تحت تأثيـر افكـار انقلابـى او قـرار مى گرفتند. در ايـن مدت هر مـوقع مى خـواست به نجف بر گردد با كار شكنـى هاى سازمان امنيت شاه مـواجه مـى شد بالاخره با معطلـى و گرفتارى زياد مـوفق به اخذ اجازه خـروج از كشـور گرديـد ايـن فراز و نشيب ها در زندگـى آن فقيه بزرگـوار ادامه يافت تا سال 1349 هـ.ش كه شهيـد مـدنـى در ايران به سر مـى بردنـد.

بعد از هجـرت امـام از نجف به پـاريـس در سـال 1357 هـ.ش تبعيـد ايشان نيز اتمام يافت. سيد اسد الله مـدنـى از كردستان راهـى همدان شد. و مـورد استقبال با شكـوه و بى نظير مردم قرار گرفت. مرد و زن، پير و جـوان آمـده بـودند تا با مبارز نستـوهـى كه غبار ساليان دراز تبعيـد و رنج را بـر پـيشانى داشت تجديد بيعت نمايند.

مرحوم سيد اسد الله مـدنـى بعد از انقلاب اسلامـى زحمات بسيار زيادى براى به ثمر رسيدن ايـن انقلاب بزرگ متحمل شد. نقـش بر جسته شهيد مدنـى بعد از پيروزى انقلاب اسلامـى در هدايت و ارشاد مردم، رسيدگـى به مسائل و مشكلات آذربايجان، فرو نشانـدن مسأله خلق مسلمان و دهها خـدمت ارزنـده ديگـر فـرامـوش نشـدنى است.

مسافرت :

بعد از تبعيد حضرت امام به نجف اشرف مرحوم سيد اسد الله مدنـى همـواره يار و ياور امام بود و در كنار مراد خود مبارزه عليه ظلم و ستـم را ادامه داد. در ايـن زمان به علت بيمارى، پزشكان معالج، وى را از ماندن در هـواى گرم نجف ممانعت نمـودند و ايشان ناچار شـدند به ايران بر گردند.

در اوليـن تابستان سفر به ايران راهـى شهر همدان شده و غريبانه در يكـى از حجـره هاى پشت مدرسه آخـونـد ملا علـى همـدانـى سكنـى گزيد.

وفات ( شهادت ) :

مرحوم سيد اسـدالله مـدنـى سر انجام پـس از قريب 70 سال زندگـى پـر افتخار و سراسـر مبارزه و فـداكارى و تهذيب نفـس در ظهر روز جمعه (20/6/60 ) مصادف با 12 ماه ذى قعـده 1401 هجری قمری در ميعاد گاه عاشقـان الله و در ميـدان نماز جمعه تبـريز در اثر انفجار نارنجك كـور دلان شب پرست به لقاء الله پيوست. پيكر پاك آن انسان وارسته با شكـوه هر چه تمام تر در تبريز تشييع و براى خاك سپارى به شهر قـم انتقال يافت.



درگذشت ميرزا عبدالجواد اديب نيشابوري شاعرگرانقدرايراني در سال1344هجري قمري

ميرزا عبدالجواد اديب نيشابوري شاعرگرانقدرايراني در سال1344هجري قمري بدرود حيات گفت. وي در4سالگي بينايي خويش را ازدست داد اما ازهمان دوران بتدريج آموختن را با فراگيري قرآن مجيد آغازكرد. در16سالگي دوره صرف و نحو و منطق را به پايان رساند و سپس درمشهد به تدريس علوم و ادبيات عرب و علم بلاغت مشغول شد. اديب نيشابوري شاعري خوش قريحه بود و درسرودن شعرازسبك قاآني پيروي مي‎كرد. اما بعد ازمدتي به شيوه تركستاني روي آورد و سرانجام خود صاحب سبكي ويژه شد. اديب نيشابوري شاعري توانا بود و انتخاب الفاظ و انسجام تركيبات و معاني دقيق ازخصوصيات بارز شعراوست. ازاديب نيشابوري علاوه برديوان اشعار، «بخشي ازشَرح مُعَلَّقات سَبعه و رساله‎اي درجمع بين عروض عربي و فارسي» باقيست.

استقلال بلغارستان در سال1944ميلادي

بلغارستان پس از خروج نيروهاي آلمان نازي در سال1944ميلادي مجددا استقلال خود را بازيافت. بلغارستان پس از آنكه به اشغال آلمان درآمد، در زمان جنگ جهاني دوم با آلمان هيتلري بر ضد متفقين در جنگ شركت كرد اما خيلي زود از متفقين شكست خورد و از پاي درآمد. بعد از اين شكست ؛ ارتش سرخ شوروي وارد اين كشور شد و بلغارستان در اين روز با ورود ارتش شوروي، استقلال خود را اعلام كرد. پس از آن رژيم كمونيستي به رياست« ديميتروف» در بلغارستان برقرار شد واو 2سال بعد دراين كشور« جمهوري» اعلام كرد.