آغاز تالیف کتاب التهذیب توسط علامه سيد هاشم بحرانى

علامه بحرانى از خانواده علم، شرافت، بزرگى و از فرزندان زهراى اطهر(س) است. نامش سيّد هاشم، فرزند سيد سليمان بن اسماعيل حسينى بحرانى و معروف به علامه است. سيّد بحرانى از نوادگان سيّد مرتضى علم الهدى است كه نسب سيد مرتضى با پنج واسطه به امام كاظم(عليه السلام)مى رسد.

او جزء اول ترتيب التهذيب را در روز نهم ذوالقعده 1074 را به رشته تحریر در آورد.

همچنین كتاب مهم تفسيرى خود به نام الهادى و ضياء النادى را در سال 1077 نگاشته و در اين زمان نويسنده اى متبحر و معروف بوده است. از اين همه مى توان ولادت ايشان را بين سال هاى 1030 تا 1040 دانست؛ چنان كه تاريخ تولد معاصران ايشان، مانند علاّمه مجلسى 1037هـ . ق. و شيخ حر عاملى 1033هـ . ق. نيز بين سال هاى 1030 تا 1040 واقع شده است.

خاندان:

خاندان سيّد هاشم خانداني روحانى و اهل علم و سيادت بودند و در قريه «كتكتان» از توابع شهر «توبلى» كه پايتخت و قطب علمى آن زمان بحرين بود مي زيسته اند از بزرگان علمي خاندان وي مي توان اين چنين نام برد:

1. سيد محمد بن سيد عبدالجواد: وى عالمى فاضل، داراى صفات پسنديده و مصحح كتاب حبل المتين است. براى بيان عظمت مقام ايشان به كلامى از علاّمه اشاره مى كنيم:

«سيد با سعادت، رشيد، بلند آوازه و با عظمت، مقدس، شريف، صاحب خصلت هاى پسنديده و مزيت هاى بزرگ، سيد محمد فرزند سيد عبدالجواد... .»


2. سيد ابوالحسن على بن سيد محمد: از عموزادگان علاّمه بحرانى است. عالمى فرزانه و قاضى بحرين بوده است. علاّمه كتاب مهم تفسيرى خود به نام الهادى و مصباح النادى را به درخواست شاه اسماعيل صفوى، در تاريخ 1077 به نام ايشان تأليف نموده و با بيانى بسيار شيوا وى را چنين مدح و تمجيد كرده است:

«شخصيت معتمد، پناهگاه مطمئن، سيّد خوش سيماى با وفاى با سخاوت، طاهر النفس، پاك سرشت، باذكاوت، روشنگر عالى منصب، علوى نسب، ابوالحسن على فرزند محمد.»

اساتيد:

حيات علمى محدث بحرانى نشان مى دهد كه از فيض وجود بسيارى از دانشمندان بهره جسته و از خرمن اندوخته هاى ناموران علم خوشه چينى كرده است و براى دستيابى به علوم مختلف و نيل به مراتب عالى علمى و كسب اجازه از عالمان و محدّثان، زحمات زيادى كشيده و به سفرهاى طولانى رفته است.

اسامى بسيارى از استادان سيد هاشم بر ما پوشيده است و ما بعضى از آن بزرگان را كه به اسامى آنها دست يافته ايم معرفى مى كنيم:

1. شيخ فخرالدين طُريحى نجفى (متوفاى 1087 ق.): اين محدث لغت شناس و عابد زاهد، از عالمان والا منزلت شيعه و مؤلف كتاب معروف مجمع البحرين و مطلع النيرين، يكى از استادان سيد است. او زاهدترين و عابدترين اهل زمانش بوده و از خاندان طريحى (از خانواده هاى بزرگ و قديمى نجف اشرف) است. وى علاوه بر كتاب مجمع البحرين، دارنده كتاب هاى ديگرى است كه بعضى از آنها عبارتند از: شرح مختصر النافع، تمييزالمتشابه من اسماء الرجال، جامع المقال فيما يتعلّق باحوال الحديث و الرجال.

او از كسانى است كه به فرزند فاضلش صفى الدين و همچنين علامه بحرانى و علاّمه مجلسى اجازه روايت داده است و خود نيز از محمد بن حسام و او از شيخ بهائى نقل روايت مى كند.
علامه بحرانى مى گويد:

«من اين شيخ فاضل (طريحى) را در سال 1063 در خانه اش در مشهد مولا و اماممان على بن ابى طالب(ع) ملاقات نمودم. او از زهاد و پرهيزكاران زمان بود.»

در جاى ديگر فرموده است: «با او ملاقات و گفتگو كردم و او اجازه نقل روايت به من داد.» وفات اين دانشمند در رماحيه (از قريه هاى حيره) واقع شد. جسد شريفش را به نجف اشرف منتقل و در همان جا دفن كردند.

2. سيد عبدالعظيم استرآبادى: سيد عبدالعظيم بن عباس استرآبادى، استاد علامه بحرانى و شيخ او در اجازه روايت، از مردان پارسا مؤلف رساله وجوب عينى نماز جمعه است. سيد هاشم بحرانى در باره اش مى گويد: «عده اى از اصحاب به من اجازه دادند كه از جمله آنهاست سيّد فاضل متقى وارسته، سيد عبدالعظيم بن سيد عباس كه در مشهد شريف رضوى به من اجازه داد، و او از شيخ محقق، مفيد خاص و عام، شيخ شهيد ما محمد عاملى، مشهور به بهاءالدين نقل حديث مى كرد.»

تأليفات:

از تأليفات سيّد آنچه از سوى علما ثبت گرديده، حدود 75 عنوان است كه بسيارى از آنها خود بيش از چند مجلد است. البته تعدادى از آثار نيز در زمان خود ايشان از بين رفته است، چنان كه مؤلف رياض العلماء مى نويسد:

«از بعضى از فرزندان سيّد كه بيشتر مورد وثوق و اعتماد من بود شنيدم كه ايشان مى گفت: بعضى از كتاب هاى پدرم را كسى كه درخواست تأليف آن را نموده بود از ايشان گرفت و در بحرين هم معروف و مشهور نگرديد و از بين رفت.»

همچنين مى نويسد: «اكثر كتاب هاى سيد هاشم را در اصفهان در منزل فرزندش سيد محسن ديده ام.»

ولي متأسفانه از آثار علامه بزرگوار محدث بحرانى امروزه جز اندكى از آن همه به دست ما نرسيده است.

1. البرهان فى تفسير القرآن

2. اللوامع النورانيّه فى اسماء على و اهل بيته القرآنيه

3. المحجة فيما نزل فى القائم الحجه

4. نور الأنوار

5. الهادى و مصباح النادى

6. الهداية القرآنيه الى الولاية الاماميه

7. حلية الابرار فى احوال محمد و آله الأطهار

8. مصباح الانوار و انوار الأبصار فى بيان معجزات نبى المختار

9. وفاة النبى(صلى الله عليه وآله)

10. حقيقة الايمان المبثوت على الجوارح و احاديث التوحيد و النبوة و الامامه

11. اثبات الوصيّه

12. احتجاج المخالفين على امامة على بن ابى طالب اميرالمؤمنين(عليه السلام)

13. الانصاف فى النص على الأئمة الاثنى عشر من آل محمد(صلى الله عليه وآله)، باب النصوص

14. ايضاح المسترشدين فى بيان تراجم الراجعين الى ولاية على بن ابى طالب اميرالمؤمنين(عليه السلام)

15. بهجة النظر فى اثبات الوصاية و الإمامة للأئمه الاثنى عشر

16. البهجةُ المرضية فى اثبات الخلافة و الوصيه

17. تبصرة الولى فيمن رأى القائم المهدى(ع) فى زمن ابيه و فى ايام الغيبة الصغرى و الكبرى

18. تبصرة الولى فى النص الجلى على اميرالمؤمنين على بن ابى طالب(ع) الخليفة و الامام و الوصى و ولده الأحَد عشر اوصياء النبى

19. التحفة البهية فى اثبات الوصية لعلى(ع)

20. حقيقة الايمان المبثوث على الجوارح

21. سلاسل الحديد و تقييد اهل التقليد

22. عمدة النظر فى بيان عصمة الأئمة الاثنى عشر ببراهين العقل و الكتاب و الأثر

23. غاية المرام، و حجة الخصام فى تعيين الإمام من طريق الخاص و العام

24. فصل معتبر فيمن رأى الامام الثانى عشر القائم المنتظر على البشر(ع)

25. كشف المهم فى طريق خبر غدير خم

26. المحجة فيما نزل فى القائم الحجّه

27. مدينة معاجز الأئمة الاِثنى عشر و دلائل الحجج على البشر

28. الهداية القرآنيه الى الولاية الإماميه

29. ينابيع المعاجز و اصول الدلائل

30. تفضيل الائمة ـ صلوات الله عليهم ـ على الأنبياء عدا نبينا محمد(صلى الله عليه وآله)

31. تفضيل على(عليه السلام) على الأنبياء اولى العزم من الرسل

32. تلخيص رسالتين

33. حلية النظر فى فضل الأئمة الأثنى عشر(ع)

34. الدرالنضيد فى فضائل الحسين الشهيد

35. فضائل على(عليه السلام) و الأئمة من ولده

36. فضل الشيعه، (مناقب الشيعه)

37. اللباب المستخرج من كتاب الشهاب

38. اللوامع النورانيه فى اسماء على و اهل بيته القرآنيه

39. نهاية الأكمال فيمايتم به تقبل الأعمال

40. اليتيمة والدرة الثمينه

و کتاب هاي ديگري در فقه و حديث و رجال و معاد و تاريخ و مقتل و ... دارد که از ذکر آن به خاطر تطويل خودداري مي کنيم. جهت ديدن ديگر آثار سيد هاشم بحراني به بخش کتابخانه همين سايت مراجعه نمائيد.

وفات:

بدن نحيفش پس از سال ها زحمت و كوشش شبانه روزى ديگر توان حركت نداشت، چشمان تيز بينش قدرت خود را از دست داده، انگشتان با وفايش كه عمرى سلاح قلم را گرفته و در راه اعتلاى اسلام و دفاع از كيان ولايت رقم زده بود، ديگر توان نگارش نداشت، اما روح و افكار بلندش او را آرام نمى گذارد. او روزهاى واپسين حيات را مى گذراند كه به درخواست تنى چند از عالمان بحرين و شاگردانش كه در آن اواخر همچون پروانه گرد شمع وجودش مى چرخيدند و از خورشيد وجودش آخرين توشه ها را بر مى گرفتند، پاسخ مساعد داد و تأليف كتابى در فضايل اميرمؤمنان(عليه السلام) را آغاز كرد.

وى كتاب تفضيل على(عليه السلام) على الأنبياء اولى العزم را همان گونه كه در بستر مريضى آرميده بود و به علت ضعف، قدرت حركت و نوشتن نداشت، با حافظه قوى فزونى اندوخته ها و تسلط بر اخبار و احاديث، مطالب را املا مى كرد و شاگردان مى نوشتند.

چهارده روز بدين صورت گذشت و او املا مى فرمود و طلاب و شاگردان مى نوشتند، تا اين كه كتاب به پايان رسيد و يكى دو روز بعد از اتمام كتابْ يعني در سال 1107هجری قمری ديده از جهان فرو بست.

سيد بلند آوازه بحرين بدين گونه تا آخرين لحظات عمر از مجاهدت و نشر معارف دين دست برنداشت، و در واپسين لحظات عمر درسى بزرگ به همه سالكان وادى علم و معرفت آموخت و زندگى را با مهر على(عليه السلام) و در راه احقاق حقيقت علوى به پايان برد.



تولد « ناصرخسرو قبادياني» شاعرمتفكرو اديب در سال394هجري قمري

« ناصرخسرو قبادياني» شاعرمتفكرو اديب پرآوازه ايراني در سال394هجري قمري درقباديان بلخ متولد شد. او دانش اندوزي خود را با حفظ كلام خدا قرآن مجيد آغازكرد؛ پس ازآن به بررسي اصول و عقايد مذاهب گوناگون پرداخت. ناصرخسرو تا43سالگي به دبيري و رسيدگي به امورديواني دربارهاي محمود و مسعود غزنوي اشتغال داشت اما پس ازآن به سيروسياحت پرداخت و حاصل 7سال سفرخود را درسفرنامه‎اش گردآورد. دراين اثراين شاعرمسلمان به ديدارش ازبلاد روم، مصر، حجازو بين النّهرين اشاره كرده و يادآورشده است كه دراين سفرهفت ساله چهاربارخانه خدا را زيارت كرده است. ناصرخسرو درسفرطولاني خود ازمراكزعمده تمدن اسلامي و عمارات و بناهاي تاريخي و مذهبي بسيار ديدن كرد؛ و با اقوام گوناگون و طرز معيشت آنان آشناشد. ديوان اشعار ديگر اثر ناصرخسرو ست. او قصيده سراي ماهري بود وديوان اشعارش حاوي قصايد بلند، استوار و منسجم اوست.

شعرناصرخسرو سرشارازحكمت، وعظ و انديشه‎هاي مذهبي است. «خوان اِخوان و زادُالمُسافرين» ازديگرآثاراو بشمارمي‎روند. سرانجام داناي يُمگان درهمين مكان كه ازتوابع بدخشان نيشابوراست بدرود حيات گفت.


تولد« اَبُوالبَرَكات سَريُ الدّين عَبدُالبِر» در سال851هجري قمري

« اَبُوالبَرَكات سَريُ الدّين عَبدُالبِر» مشهوربه اِبن شَحنِه از قضات و مورخان ترك نژاد حَلَب در سال851هجري قمري متولد شد. ابن شحنه درفقه و حديث ازاستادان زمان خود بود و به سبب هوش و ذكاوت فوق العاده‎اش درجواني اجازه تدريس و فتوا دريافت كرد. ابن شحنه سالها به امرقضاوت مشغول بود و دركنارآن تأليف هم مي‎كرد. «تَفضيلُ عِقدُالفَوائِد و غَريبُ القرآن« ازآثاراين عالم مورخ بشمارمي‎روند.

تعطيلي مدارس شهر اهواز بدنبال افزايش حملات ارتش عراق درسال1359هجري شمسي

بدنبال افزايش حملات هوايي و زميني ارتش متجاوز بعثي به مناطق غيرنظامي و مسكوني كشورمان درسال1359هجري شمسي ، كليه مدارس شهر اهواز تعطيل شد. همچنين دراين روزنيروي هوايي رژيم عراق ضمن شكستن حريم هوايي تهران به بخشي ازفرودگاه مهرآباد و كارخانه ايران خودرو كرد.