رویدادهای مهم 9 مهر در تقویم خورشیدی

عمليات غيوراصلي در جاده حميديه - اهواز، توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي(1359 ش)
اشاره: پس از آغاز هجوم وحشيانه دشمن بعثي به خاك جمهوري اسلامي ايران، لشكرهاي دشمن در صدد رسيدن به شهر اهواز و تصرف آن بودند. هر چند مقاومت‏هايي در شهر بستان و ساير محورها صورت گرفت، ليكن به دليل سنگيني تهاجم دشمن، نيروهاي خودي براي استقرار در مواضع مناسب‏تر، عقب نشيني كردند. در نتيجه دشمن با يك خيز بلند، خود را به دروازه حميديه رساند و شهر اهواز را در معرض تهديد قرار داد. در اين وضعيت، 28 تن از برادران پاسدار و بسيجي به فرماندهي شهيد غيور اصلي، در حالي كه فقط چند قبضه آرپي‏جي هفت در اختيار داشتند، شبانه آماده يورش به دشمن شده، پس از خروج از شهر، در چند كيلومتري آن، در كنار جاده حميديه - اهواز، به كمين دشمن نشستند. اين نيروها در بامداد نهم مهرماه 1359، شليك هماهنگ به سوي تانك‏هاي عراقي را آغاز كردند و باعث وحشت و نگراني دشمن گرديدند. پس از اين عمليات كه به گل نشستن و انفجار چندين دستگاه تانك دشمن انجاميد، دشمن چند بار اقدام به پيش‏روي در اين محور نمود تا اين كه سرانجام در حوالي غرب سوسنگرد، زمين‏گير شد.

آغاز عمليات متوسط مسلم بن عقيل(ع) (1361 ش)
اشاره: عمليات مسلم بن عقيل در تاريخ 9 مهر 1361ش با رمز يا ابوالفضل العباس(ع) در جبهه مياني و در غرب سومار و ارتفاعات مسلط بر شهر مندلي عراق در وسعتي برابر با 150 كيلومتر مربع و با هدف آزادسازي چندين ارتفاع مرزي و انهدام نيروهاي دشمن و تصرف ارتفاعات مشرف بر شهرمندلي طي دو مرحله به فرماندهي قرارگاه عملياتي نجف اشرف انجام شد. اين منطقه از جبهه‏هاي مهم محسوب مي‏شد و به علت نزديك بودن به بغداد، از استحكامات زيادي برخوردار بود. رزمندگان اسلام متشكل از ارتش و سپاه با شنيدن رمز مبارك عمليات، هجمه خود را آغاز كرده و پس از عبور از موانع متعدد مين و تله‏هاي انفجاري، به سربازان عراقي يورش بردند. در نخستين ساعات حمله، برخي ارتفاعات منطقه به دست تواناي رزمندگان اسلام آزاد شد و از لوث وجود بعثيان پاكسازي گرديد. در اين حال دشمن شكست خورده علي رغم انجام پاتك، با دريافت ضربات كوبنده توسط قواي اسلام، با برجاي گذاشتن تلفات بسيار، مجبور به عقب‏نشيني شد. نتايج عمليات متوسط مسلم بن عقيل: تلفات نيروي انساني دشمن: 275 نفر اسير و 4000 نفر كشته و زخمي؛ ساير نتايج: آزادي ارتفاعات مشرف به شهر مندلي و پاسگاه‏هاي مرزي ايران از جمله قلعه چوق، سومار، ميان تنگ و كاني شيخ؛ تجهيزات و امكانات: تانك و نفربر: 79 دستگاه انهدامي، هواپيما: 7 فروند انهدامي، خودرو: ده‏ها دستگاه انهدامي، لودر و بولدوزر: 3 دستگاه انهدامي و 3 دستگاه اغتنامي، كاتيوشا و توپ: 3 قبضه انهدامي و 3 قبضه اغتنامي.
رحلت عالم رباني و حكيم الهي آيت‏ اللَّه «سيد محمد حسيني» معروف به «آقانجفي همداني» (1375 ش)
اشاره: آيت‏اللَّه سيد محمد حسيني همداني معروف به آقانجفي همداني از اعاظم حُكما و عرفاي معاصر، در سال 1283 ش (1322 ق) در بيت علم و تقوا در نجف اشرف به دنيا آمد. وي در كودكي به همراه پدر به همدان رفت و در 21 سالگي براي ادامه دروس، رهسپار حوزه علميه نجف شد. آيت‏اللَّه همداني در نجف از محضر عالمان نام‏آوري همچون ميرزاي ناييني، محمد حسين غروي اصفهاني، سيد حسين بادكوبه‏اي، ميرزا علي آقا قاضي طباطبايي و ميرزا عبدالغفار مازندراني، فقه، اصول، كلام و فلسفه را فراگرفت و در اين درس‏ها با آيات عظام: سيد ابوالقاسم خويي، سيد محمدهادي ميلاني و علامه سيدمحمدحسين طباطبايي و... مباحثه مي‏كرد. اين عالم رباني به قدري از لحاظ علمي و فقهي مورد توجه ميرزاي ناييني واقع شد كه به ايشان گواهي اجتهاد داد و آقانجفي نيز به شرف دامادي آن مرجع بزرگ نائل شد. آيت‏اللَّه همداني پس از اخذ اجازات متعدد اجتهاد از علماي بزرگ نجف، قصد وطن نمود و پس از اقامت 22 ساله در نجف راهي همدان گرديد. از آن پس به تدريس و تأليف و ارشاد مردم پرداخت و در همدان ماندگار شد. آقا نجفي همداني پايبندي خاصي به انجام مستحبات و پرهيز از مكروهات داشت و از آوازه‏گري و شهرت و رياست، به شدت احتياط مي‏كرد. ايشان با توجه به اينكه، علاوه بر فقه و اصول، فلسفه نيز خوانده بود، انديشه استدلالي و علمي داشت و به شبهات و مشكلات فكري روز توجه مي‏نمود. از آيت‏اللَّه همداني آثار متعددي به يادگار مانده است كه انوار درخشان در تفسير قرآن در 18 جلد، درخشان پرتوي از اصول كافي در 6 جلد و معاد جسماني و روحاني از آن جمله‏اند. سرانجام آن فقيه بزرگ در سحرگاه نهم مهر 1375 ش برابر با پانزدهم جمادي الاول 1417 ق در نودوسه سالگي بدرود حيات گفت و پس از تشييع باشكوهي در همدان و مشهد، در جوار مرقد شيخ بهايي در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاك سپرده شد.

رویدادهای مهم 13 ذي القعده در گذر تاریخ

تولد «ابن جوزي» فقيه و واعظ شهير مسلمان در بغداد (508 ق)
اشاره: ابوالفضايل جمال‏الدين عبدالرحمن بن علي جوزي معروف به ابن جوزي، مدتي از عمرش را جهت كسب دانش و آشنايى با علما در سفر به شهرهاي مختلف سپري كرد. او را مردي دانشمند و مردم دوست، وصف كرده‏اند كه همه به او احترام مي‏گذاشتند و بسياري كه از محضر او سود بردند، بعدها از دانشمندان مشهور عصر خود شدند. از ابن جوزي تاليفات فراواني بر جاي مانده كه از آن ميان مي‏توان به كتاب‏هاي المنتظم و ايضاحُ القوانين اشاره كرد. وي در سال 597 ق در 89 سالگي درگذشت.

درگذشت «اوحد الدين انوري ابيوردي» شاعر، اديب و فيلسوف ايراني(581 ق)
اشاره: حُجَّةُ الحَق اوحَد الدين محمد بن محمد انوري ابيوردي، به غزليات شيوا و قطعات نغز خود مشهور است و از اركان شعر پارسي محسوب مي‏شود. او در علوم ادبي و عقلي سرآمد بوده و در رياضيات و نجوم، دستي داشت. وي سالياني مداح اُمرا و حكام آن دوران بوده است. انوري طبعي قوي و مهارتي وافر در آوردن معاني دقيق و مشكل داشت. وي در شعر خود از زبان محاوره كمك مي‏گرفت. طريقه‏ي ابداعي انوري مبتني بر سادگي و بي‏پيرايگي در تركيب سخن و آميزش آن با لغات عربي و استفاده‏ي بسيار از اصطلاحات علمي و مضامين دقيق و تخيّلات و تشبيهات و استعارات فراوان مي‏باشد. انوري نه تنها در قصيده، بلكه در غزل نيز قدرت و مهارت بسيار نشان داده است. غزل‏هاي انوري از حيث سادگي لفظ و لطافت معني، بهترين غزل‏هاي فارسي پيش از سعدي محسوب مي‏شوند. مقطّعات وي هم در سادگي و رواني كم نظير است.

ارتحال فقيه متكلم «ميرزا محمد استرآبادي» (1028 ق)
اشاره: ميرزا محمد بن علي بن ابراهيم استرآبادي، اصولي، رجالي، فقيه، متكلم، مفسر و از بزرگان علماي شيعه است. وي در ابتدا در نجف ساكن بود و بعدها در مكه اقامت گزيد. استرآبادي را از جمله كساني گفته‏اند كه به محضر مبارك حضرت صاحب الامر(عج) شرفياب شده است. ميرزاي استرآبادي سه دوره كتاب رجال تاليف كرده كه عبارتند از: توضيح المقال، تلخيص الاقوال في معرفة الرجال و منهج المقال. اين كتب بهترين و جامع‏ترين منابع رجالي مي‏باشند و به همين جهت، ميرزا به صاحب رجال شهرت يافته است. وي در مكه وفات يافت و دركنار مرقد منور حضرت خديجه‏ي كبري(س) مدفون گرديد.

رحلت عالم بزرگوار آيت ‏اللَّه «آقامحمد فرزند آخوند خراساني» (1356 ق)
اشاره: آيت‏اللَّه آقا محمد بن آخوند خراساني از علماي معاصر خراسان و رئيس حوزه‏ي علميه‏ي مشهد بود. تولد وي در نجف اشرف واقع شده و در مهدعلم پرورش يافته است. پس از تحصيل ادبيات، متون فقه و اصول و تكميل سطوح، از محضر مرحوم والدش استفاده‏ي كامل نموده تابه مدارج اعلاي علم ارتقا يافت. او در زمان حيات پدر بزرگوارش، به مشهدمقدس عزيمت كرد و در آن جا اقامت گزيد. در مشهد، حوزه‏ي درس خارج تشكيل داد و صدها نفر از علما و فضلا به درسش حاضر مي‏شده‏اند. آقامحمد خراساني سپس داراي رياست تامه و مرجعيت عامه گرديد. وي در غائله‏ي مسجد گوهرشادِ سال 1354 ق به تهران منتقل شد و دو سال بعد وفات نمود و در جوار مرقد مطهر سيدالكريم، عبدالعظيم حسني(ع) مدفون گرديد.