فتح قلعه خیبر توسط امیرالمومنان علی(ع) در سال7هجري قمري

حضرت علي(ع) قلعه خيبرازپايگاههاي بسيارمستحكم يهوديان مهاجم را در سال7هجري قمري فتح كردند. حضرت محمّد(ص) رسول گرامي اسلام پس ازمراجعت ازحُديبيّه بشارت فتح قلعه خيبر را به مسلمانان دادند. آن وجود نوراني پس از20روزبا بيش از4000تن عازم خيبرشدند. سپاه اسلام پس از محاصره اي شش هفته اي به همت و سرداري اميرمؤمنان علي(ع) موفق به گشودن قلعه خيبر شد. شايان توجه است كه اين قلعه در160كيلومتري شهرمدينه درسرراه شام قراردارد.

 

وفات عمر بن عبدالعزيز اموي در سال 101 هجري قمري

عمر بن عبدالعزيز بن مروان بن حكم، هشتمين خليفه اموي است، كه بر تخت خلافت مسلمانان تكيه زد و بر مردم حكمراني نمود.

مادرش ليلي، مكني به "ام عاصم" دختر عاصم بن عمر بن خطاب است. بنابراين، عمر بن عبدالعزيز با دو واسطه به عمر بن خطاب (دومين خليفه مسلمانان) و با يك واسطه به مروان بن حكم (چهارمين خليفه امويان) منتهي مي گردد.

وي در سال 61 و يا به روايتي 63 قمري ديده به جهان گشود. با اين كه پدر و مادرش در شام و مصر زندگي مي كردند، او براي تحصيل و زندگي خود، مدينه منوره را انتخاب كرد و در نزد فقها و دانشمندان اين شهر مقدس نبوي به تحصيل علم و ادب پرداخت.

در آن عصر، دشمني با خاندان پيامبر(ص) و اميرمؤمنان(ع) مرسوم و معمول بود و خلفاي اموي بر شدت آن مي افزودند. ولي وي در مدينه منوره با مناقب و فضايل حضرت علي(ع) و فرزندان بزرگوار وي آشنا شد و هنگامي كه به مقام خلافت رسيد، ناسزاگويي به مقام شامخ اميرمؤمنان(ع) را ممنوع كرد و باغستان فدك را به اولاد حضرت فاطمه زهرا(س) برگردانيد.

وي در ايام كوتاه مدت خلافت خود، اقدامات اصلاحي زيادي به عمل آورد و براي ترميم نابساماني هاي ستم كاران اموي و تقليل نارضايتي هاي مردمي، تلاش بليغي به عمل آورد.

مورخان اهل سنت، وي را "عمر صغير"، "عمر ثاني" و "اشج بني اميه" مي نامند و از وي به نيكي ياد مي كنند. ابن عساكر درباره وي گفت: و كان عمر بن عبدالعزيز ثقه مأمونا، له فقه، و علم، و ورع، و روي حديثا كثيرا، و كان امام عدل …

درباره علاقه وي نسبت به خاندان پيامبر(ص) نيز روايت شد كه در عرفه، مناجات مي كرد و در فرازي از مناجات و نيايش هايش مي گفت: اللهم زد محسن آل محمد(ص) احسانا، اللهم راجع بمسيئهم الي التوبه، اللهم حط من أوزارهم برحمتك.

سرانجام، پس از دو سال و پنج ماه حكومت، در 39 سالگي بدرود حيات گفت. تاريخ درگذشت وي، بيست و چهارم رجب سال 101 قمري و بنا به روايتي ديگر در جمادي سال 102 قمري، در "دير سمعان" از مناطق شام بود. وي، پيش از وفات، به مدت بيست روز بيمار بود و پس از آن وفات كرد و در همان دير سمعان به خاك سپرده شد. گفته اند: هنگامي كه بني عباس بر امويان پيروز شده و پس از سركوبي آنان، مردگان بني اميه را از گور بيرون آورده و آتش مي زدند، متعرض قبر او نشدند.