مرگ وليد بن عبدالملك اموي - سال 96 هجري قمري
ابو عباس، وليد بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموي، كه نام مادر او و برادرش سليمان بن عبدالملك، ولادة بنت عباس عبسي بود، پس از مرگ پدرش عبدالملك بن مروان، به عنوان ششمين خليفه اموي بر سرير خلافت استقرار يافت و قريب به ده سال حكومت كرد. وي در ايجاد و توسعه بناهاي مذهبي بسيار كوشا بود و آثار ارزشمندي از خود به جاي گذاشت. ساخت مسجد اموي شام، گنبد بزرگ مسجدالاقصي و تجديد بنا و توسعه مسجدالنبي(ص) از آثار به جاي مانده عصر او مي باشند.
پدرش عبدالملك بن مروان، پيش از مرگ خود، وصيت كرد كه پس از او، پسرش وليد و پس از وليد، پسر ديگرش سليمان بن عبدالملك به مقام خلافت نايل آيند. اما هنگامي كه وليد بن عبدالملك به خلافت رسيد و پايه هاي قدرت خود را مستحكم نمود، با وسوسه هاي حجاج بن يوسف ثقفي و قتيبة بن مسلم، كه از عاملان و فرماندهان ارشد دستگاه خلافت او بودند، تلاش نمود پسر خويش عبدالعزيز بن وليد را به جاي برادر خود سليمان بن عبدالملك، ولي عهد نمايد و در اين راه كوشش بسيار نمود.
وليكن اين امر براي او محقق نگرديد و عاقبت الامر در نيمه جمادي الآخر سال 96 قمري و در 43 سالگي و يا 47 سالگي، در دمشق وفات يافت و در بخش بيروني باب الصغير و به قولي در گورستان "فراديس" به خاك سپرده شد.
گفته شد كه وي داراي نوزده پسر، چند دختر و چندين همسر و امّ ولد بود.
سليمان بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموي، كه مادر وي و برادرش وليد، ولادة بن عباس عبسي بود، پس از مرگ برادرش وليد، به عنوان هفتمين خليه اموي به مقام خلافت اسلامي نايل آمد.
وي به هنگام مرگ وليد، در رمله به سر مي برد و ولي عهد خلافت اسلامي از جانب پدر خويش بود. گرچه وليد بن عبدالملك تلاش فراواني به عمل آورد تا وي را از ولايت عهدي معزول و فرزند خود را به جاي وي به اين مقام منصوب كند، وليكن شرايط و مقتضيات لازم براي او فراهم نگرديد و به محض مرگ وليد، أعيان و اشراف حكومت از دمشق به سوي رمله رفتند تا با سليمان بيعت كنند. ولي سليمان بن عبدالملك نيز از رمله به سوي دمشق حركت كرد و در بيت المقدس به هم رسيدند و در آن جا با وي بيعت كرده و به عنوان خليفه مسلمانان بر وي سلام دادند.
سليمان بن عبدالملك پس از نايل شدن به خلافت اسلامي به دمشق رفت و دستگاه خلافت را تحويل گرفت و به هواداران خويش بخشش هاي زيادي نمود و نسبت به كساني كه برادرش وليد را در خلع سليمان از ولايت عهدي تحريك و تشويق مي نمودند، تضييقاتي قائل شد و فشارهاي گوناگوني بر آنان وارد كرد. از جمله قتيبة بن مسلم را از حكومت عراق معزول و به جاي او، يزيد بن مهلب را به حكومت عراق و خراسان منصوب كرد.
هم چنين وي پس از مرگ برادرش وليد بن عبدالملك، ساخت مسجد جامع اموي را تكميل نمود.(1)
1- البداية و النهاية (ابن كثير)، ج9، ص 188

آغاز خلافت سليمان بن عبدالملك - سال 96 هجري قمري
سليمان بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموي، كه مادر وي و برادرش وليد، ولادة بن عباس عبسي بود، پس از مرگ برادرش وليد، به عنوان هفتمين خليه اموي به مقام خلافت اسلامي نايل آمد.
وي به هنگام مرگ وليد، در رمله به سر مي برد و ولي عهد خلافت اسلامي از جانب پدر خويش بود. گرچه وليد بن عبدالملك تلاش فراواني به عمل آورد تا وي را از ولايت عهدي معزول و فرزند خود را به جاي وي به اين مقام منصوب كند، وليكن شرايط و مقتضيات لازم براي او فراهم نگرديد و به محض مرگ وليد، أعيان و اشراف حكومت از دمشق به سوي رمله رفتند تا با سليمان بيعت كنند. ولي سليمان بن عبدالملك نيز از رمله به سوي دمشق حركت كرد و در بيت المقدس به هم رسيدند و در آن جا با وي بيعت كرده و به عنوان خليفه مسلمانان بر وي سلام دادند.
سليمان بن عبدالملك پس از نايل شدن به خلافت اسلامي به دمشق رفت و دستگاه خلافت را تحويل گرفت و به هواداران خويش بخشش هاي زيادي نمود و نسبت به كساني كه برادرش وليد را در خلع سليمان از ولايت عهدي تحريك و تشويق مي نمودند، تضييقاتي قائل شد و فشارهاي گوناگوني بر آنان وارد كرد. از جمله قتيبة بن مسلم را از حكومت عراق معزول و به جاي او، يزيد بن مهلب را به حكومت عراق و خراسان منصوب كرد.
هم چنين وي پس از مرگ برادرش وليد بن عبدالملك، ساخت مسجد جامع اموي را تكميل نمود.

روز بزرگداشت خیام نیشابوری
بیست و هشتم اردیبهشت ماه، مصادف است با روز بزرگداشت حکیم عمر خیام، پدر رباعی در ادبیات فارسی، شاعر، منجم و فیلسوف ایرانی

در کـــارگــه کـــوزه گری رفـــــتم دوش دیــــدم دو هـــزار کـــوزه گویا و خموش
ناگاه یکـــی کوزه بـــر آورد خـــــــروش کــو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

ابوالفتح عمر ابن ابراهيم خيام يا خيامی نيشابوری مشهور به حکيم عمر خيام، فيلسوف، رياضی دان، ستاره شناس و شاعر قرن پنجم هجری قمري/ قرن دوازدهم ميلادی است. شهرت او گرچه بيشتر به شاعری است اما در واقع خيام فيلسوف و رياضی دانی بود که به آثار ابوعلی سينا پرداخت و يکی از خطبه های معروف او را در باب يکتايی خداوند به فارسی ترجمه کرد. اولين اشاره ای که به شعر خيام شده، صدسال پس از مرگ اوست.
نوشته اند، که خيام را به تدريس و نوشتن کتاب رغبت چندانی نبود. شايد به دليل آنکه شاگردان هوشمند برگزيده ای پيرامون خود نمی يافت و چه بسا از آن جهت که اوضاع روزگار خود را، که مقارن حکومت سلجوقيان و مخالفت شديد با فلسفه و زمان رونق بازار بحث ها و جدل های فقيهان و ظاهربينان بود، شايسته ابراز انديشه های آزاد و بلند نمی ديد. با اين همه، از او نوشته های بسيار برجای مانده که در قرون وسطی به لاتين ترجمه شد و مورد توجه اروپائيان قرار گرفت. رساله وی در جبر و مقابله و رساله ای ديگر، که در آن به طرح و پاسخگويی به مشکلات هندسه اقليدس پرداخته، از جمله مشهورترين آثار رياضی اوست.
خيام منجم بود و تقويم امروز ايرانی، حاصل محاسباتی است که او و عده ای از دانشمندانی ديگر، در زمان جلال الدين ملک شاه سلجوقی انجام دادند و به نام وی تقويم جلالی خوانده می شود. خيام در باب چگونگی محاسبات نجومی خود رساله ای نيز نوشته است. وی علاوه بر رياضی و نجوم، متبحر در فلسفه، تاريخ جهان، زبان شناسی و فقه نيز بود. علوم و فلسفه يونان را تدريس می کرد و دانشجويان را به ورزش جسمانی و پرورش نفس تشويق می کرد. از همين رو، بسياری از صوفيان و عارفان زمان او را به خود نزديک می يافته اند.
خيام سفرهای طولانی به سمرقند و بلخ و هرات و اصفهان کرد و همه جا با روشنی تمام در باب حيرت و سرگشتگی فلسفی خويش سخن می گفت و معتقدات دينی را مورد ترديد قرار می داد. رساله ای در کيفيت معراج، رساله ديگر درباره علوم طبيعی و کتاب های بسيار به زبان های فارسی و عربی حاصل زندگی نسبتا طولانی اوست.
از آثار معروف فارسی منسوب به عمر خيام، رساله نوروز نامه است که با نثری ساده و شيوا، پيدايی نوروز و آداب برگزاری آن را در دربار ساسانيان بازگو نموده. او در اين رساله با شيفتگی تمام درباره آيين جهانداری شاهنشاهان کهن ايرانی و پيشه ها و دانش هايی که مورد توجه آنان بوده سخن رانده و تنی چند از شاهان داستانی و تاريخی ايران را شناسانده است.
شعر خيام، در قالب رباعی، شعری کوتاه، ساده و بدون هنرنمايی های فضل فروشانه و در عين حال حاوی معانی عميق فلسفی و حاصل انديشه آگاهانه متفکری بزرگ در مقابل اسرار عظيم آفرينش است. تعداد واقعی رباعيات خيام را حدود هفتاد دانسته اند، حال آن که بيش از چند هزار رباعی به او نسبت داده می شود. در دنيای ادب و هنر بيرون از مرزها، خاصه در جهان انگليسی زبان، خيام معروف ترين شاعر ايرانی است که شهرتش از محافل علمی و ادبی بسيار فراتر رفته است. اين شهرت مرهون ترجمه رباعيات او به وسيله ادوارد فيتز جرالد شاعر انگليسی است. اوست، که در قرن نوزدهم ميلادی، افکار بزرگ فيلسوف و شاعر را به جهانيان شناساند و موجب توجه همگان به اين اعجوبه علم و هنر گرديد. از خيام است:
ابوحفض یا ابوالفتح الدین عمر بن ابراهیم نیشابوری مشهور به خیام از برجسته ترین حکما و ریاضی دانان جهان در سال 329 ه.ق در نیشابور به دنیا آمد. وی همچنین شاعر معروف ایرانی در قرنهای پنج و شش است. خیام در نیشابور به دنیا آمد. بعدها به دلیل آنکه پدرش خیمه دوز بود به خیام معروف شد. کمتر می نوشت و شاگرد می پذیرفت، وی برای کسب دانش به خراسان و عراق نیز سفر کرد. به واسطه تبحر و دانش عظیمی که در ریاضیات و نجوم داشت از سوی ملکشاه سلجوقی فراخوانده شد، ملکشاه به او احترام می گذاشت و خیام نزد او قرب و منزلت ویژه ای داشت. او بنا به خواست ملکشاه در ساخت رصدخانه ملکشاهی و اصلاح تقویم با سایر دانشمندان همکاری داشت. حاصل کارش در این زمینه تقویم جلالی آن است که هنوز اعتبار و رواج دارد و تقویم او از تقویم گریگور یابی دقیق تر است.
در حدود دوازده اثر از خیام در علم و فلسفه به جای مانده است، اما همین آثار اندک، وی را در سراسر جهان به شهرت رسانده است. از مهمترین آنها کتاب جبر اوست که بهترین اثر در نوع خود در ریاضیات است. از دیگر آثار او می توان به رساله فی شرح ما اشکال من مصادرات اقلیدس، رساله فی ابراهین علی المسائل الجبر و المقابله (جبر خیام)، میزان الحکم رساله الکون و التکلیف، الجواب عم ثلاث مسائل اضیاء العقلی، رساله فی الوجود، رساله فی کلیه الوجود، نوروزنامه و کتاب الزیج المکشاهی که به رومی نیز ترجمه شده است.
اشعار خیام بیشتر به زبان پارسی و تازی هستند مضمون عمده رباعیات خیام شک و حیرت، توجه به مرگ و فنا و تذکر در مورد مغتنم شمردن عمر آدمی است.
خیام در سال 517 ه.ق چشم از جهان فرو بست. وی را در زادگاهش نیشابور به خاک سپردند. آرامگاه اين شاعـر بزرگ و رياضي دان مشهور ايراني، حکيم عمر خيام در باغـي در نـيشابور است.

موزه خيام
در 28 ارديبهست ماه 1379 به مناسبت برگزاري كنگره جهاني خيام و با عنايت به شأن و مرتبه علمي حكيم عمر خيام و آثار ارزشمند باقي مانده از وي به ويژه در رابطه با دانش ستاره شناسي، تقويم، رياضيات و اشارات مكرر خيام به خاك، كوزه و كوزه گري و اهميت سفال نيشابور و نيز فقدان موزه اي در استان كه به نوعي معرف مراتب علمي و بيانگر ويژگيهاي دوران حكيم عمر خيام باشد، موجب شد كه سازمان ميراث فرهنگي اقدام به تأسيس موزه خيام در كنار آرامگاه خيام نمايد.

گماشتن ناپلئون بناپارت بعنوان امپراتورفرانسه در سال1804ميلادي
ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه در سال1804ميلادي شد و مجلس سناي اين كشورتصويب كرد كه ازآن پس ناپلئون امپراتورمادام العمرفرانسه است. همچنين مجلس فرانسه برموروثي بودن اين مقام درميان وارثان ناپلئون صحّه گذارد. گفتني است كه دوران امپراتوري ناپلئون ديري نپاييد و درسال1814ميلادي خاتمه يافت.

پیاده شدن سربازان استعمارگرفرانسوي در ساحل الجزيره در سال1830ميلادي
سربازان استعمار گرفرانسوي در ساحل الجزيره در سال1830ميلادي پياده شدند. اين عمليات مقدمه جنگهايي بود كه درشمال اِفريقا براي الحاق الجزايربه كشورفرانسه صورت گرفت. بهانه شاه فرانسه براي حمله به الجزايراين بود كه درسال1827ميلادي حسين فرمانرواي الجزايربراي وصول 7ميليون فرانك طلب خود فرانسه را تهديد كرده بود. دوماه بعد الجزايربه تصرف كامل فرانسه درآمد.

تأسیس نخستين مجمع هندو توسط مهاتما گاندي در سال1915ميلادي
مهاتما گاندي نخستين مجمع هندو را در حومه شهر احمد آباد هندوستان در سال1915ميلادي تأسيس كرد. گاندي خود اولين عضو اين مجمع بود و اعضاي آن زندگي خود را وقف مبارزات استقلال طلبانه هندو سعادت مردم اين كشور كرده بودند. مجمع هندو به تعبيري مركزمبارزه با انگليسي ها بود و گاندي به مبارزه بدون خشونت معتقد بود. سرانجام اين روش مبارزه گاندي و يارانش انگليسي ها را درهندوستان با مشكلات فراوان و عمده روبرو كرد.

تصرف دیوار چین توسط قوم منچو در سال1644ميلادي
قوم منچو ديواربزرگ چين را در سال1644ميلادي تصرف كرد. پيش از قوم منچو سلسله مينگ درچين تسلط داشت و درهمين زمان بود كه ورود اروپاييان بويژه انگليسيها به اين سرزمين آغازشد. شايان توجه است كه ساختمان ديوارچين درسال204قبل ازميلاد به پايان رسيد و دربناي آن بيش از300000تن ازمجرمان سياسي و اميران جنگي شركت داشتند.