خسوف 28 اپریل 585 پیش از میلاد و قطع جنگ


ترس از خورشيدگرفتگي در 28 اپریل سال 585 پيش از ميلاد سبب قطع جنگ ايرانيان ماد با ارتش ليدي (واقع در آناتولي غربي ــ آسياي صغير) شد.
مادهای آریایی پس از مهاجرت به فلات ايران در منطقه اي كه از ري (تهران) آغاز و غرب فلات از جمله همه آذربايجان و كردستان امروز را شامل مي شود اسكان گزيده بودند. مادها بعدا به پايتختي همدان (هكمتان ــ اكباتان) دولتي تاسيس كردند تا متحدا بر ضد همسايگان غربي خود كه از پراكندگي آنان سوء استفاده مي كردند و ضمن تجاوز نظامي، به جمع آوري اسير مي پرداختند كه در دنياي باستان نوعي ثروت و منبع توليد بشمار مي رفت مقابله كنند. آنان موفق شدند دولت آشور را كه بيش از ديگران اسير گرفته بود مضمحل سازند. در آن زمان بزرگترين دولت پارس ها (هم تبار مادها) تحت عنوان كيانيان در سيستان، كرمان و آريا فعاليت داشت و پارس هاي جنوبي هم كه از هيچ ناحيتي تهديد نمي شدند دولت ديگري داشتند كه كوروش بزرگ ربع قرن بعد از جنگ ماد و ليدي، از اتحاد اقوام ايراني دولت واحد ايران را به وجود آورد كه از نظر تمدن و توان و پيشرفت در جهان سرآمد بود.

مسئله تخليه ايران از نيروهاي متفقين
هشتم ارديبهشت 1324 دولت وقت، دو روز پيش از خودكشي هيتلر و اطمینان از پایان یافتن جنگ جهانی دوم، ضمن يادداشتي از دولتهاي انگلستان، شوروي و آمريكا خواست كه طبق وعده اي كه داده بودند نظاميان خود را از ايران خارج سازند. اين وعده در جريان كنفرانس سران این سه دولت در تهران داده شده بود، ولي مرور زمان نشان دادكه استالين در اين زمينه تعلل بسيار كرد و مسئله آفريد. متفقين در آگوست 1941 با تطميع چند افسر ارشد، ايران را اشغال نظامي كرده بودند. اين افسران كه بعدا به مقامهاي بالاتر هم راه يافتند و پاداش خيانت خود را گرفتند، بدون اطلاع شاه وقت (رضاشاه پهلوی) كه مردي سالخورده بود، با صدور يك بخشنامه سربازان پادگانها را مرخص كرده بودند. عيب رضاشاه، اندك بودن تحصيلات او، ندانستن زبان خارجي، ضعف و کم حوصلگی او در مطالعه و نداشتن مشاوران مستقل (ناوابسته به خارجی) بود. 

سالروز مهاجرت انگليسي ها به آمريكاي شمالي
26 آوريل سال 1607 ميلادي سه كشتي انگليسي به رياست كاپيتان كريستوفر نيوپورت با 104 مرد و پسر به آمريكاي شمالي رسيدند و لنگر انداختند و اين محل را به نام پسر ارشد پادشاه انگلستان، دماغه هنري (كيپ هنري) نامگذاري كردند كه اينك جزئي از شهر ساحلي 600 هزار نفري «ويرجينيا بيج» است و از زمان جنگ جهاني اول، دولت آمريكا در همان محل (فرست لندينگ) يك پايگاه نظامي به نام «فورت ستوري» تاسيس كرده است. اين دماغه مدخل خليج «چه ساپيك» را تشكيل مي دهد. اين مهاجران که مسافت انگلستان تا قاره آمريکا را در 144 روز دريانوردي کرده بودند سه روز در کيپ هنري ماندند و يک باريکه آب به نام «لين هيون» را مورد بازديد قراردادند. اين سه كشتي سپس در باريکه جنوبي خليج چه ساپيک (که خودشان نام جيمز ريور بر آن نهاده بودند) به حرکت درآمدند و پس از طي مسافتي معادل چهل مايل در محلي كه به نام پادشاه وقت انگلستان «جيمز تاون» نام نهاده شده فرود آمدند، يك قلعه چوبي ساختند و پايه كشور «ايالات متحده» در آنجا گذارده شد كه اينك 305 ميليون جمعيت دارد كه جز حدود دو ميليون بومي (سرخپوست)، بقيه مهاجر هستند. پيش از ورود انگليسي ها، جمعيت بوميان بالغ بر 20 ميليون نوشته شده است. قبل از اين دسته، يك دسته انگليسي ديگر در جزيره «رونوك» واقع در ساحل كاروليناي شمالي پياده شده بودند كه ديگر اثري از آنان به دست نيامده است. 13 سال بعد هم دسته ديگري از انگليسيها در پليموت ماساچوست مستقر شدند و .... اسپانيايي هاي 115 سال زودتر از انگليسيها وارد قاره آمريكا شده بودند.