تاریخ شهادت حضرت فاطمه (س)
در تاریخ شهادت بی بی فاطمه زهرا(س) اختلاف هست نظربه اینکه حضرت چند روز بعداز رحلت پیامبر(ص) حیات داشته است.
1. درکتاب عمده ی ابن بطریق 40 روز ذکر کرده است.
2. واقدی درکتاب خودنوشته است که گروهی 75 روز ذکرکرده اند.
3. صیحیح بخاری در جلده ازعامه می گوید 5ماه زیست داشته است.
4. عمده ابن بطریق در صفحه ی 104 به نقل ازبعضی از علمای اهل سنت 6ماه نوشته است.
5. هشام بن سالم ازامام صادق(ع)درکتاب اللعمة البیضاء فی شرح خطبه الزهرا ذکرکرده است که بعد از پیامبر 75 روز ودراین مدت مادمان زهرا هیچ خنده بر لب نداشته وهرجمعه شهدای احدرا زیارت میکرد وشنبه وپنجشنبه نیز به قبرستان بقیع میرفت وگریه میکرد تاازدنیا رفت. ودرمقابل الطالین تا 8ماه نوشته اند وحداقل آن 40 روز است واز جعفربن محمدبن علی (ع) روایت کرده اند که 3ماه یا 90 روز پس از پیامبر وفات نموده که شب سه شنبه دوم جمادی الاخره بوده است.
رحلت بانو فاطمه الزهرا را بعدازظهر سه شنبه،دوم جمادی الاخر یعنی 71 روز پس ازرحلت پیامبر درسن 18 سال و7ماه ذکرکرده است.
وعلامه مجلسی در عیون المعجزات سید مرتضی 75روز ذکرکرده است که ازرحلت پیامبر که در28صفر گرفته است وفات حضرت صدیقه را 13 جمادی الاول نوشته وعمر آن حضرت 18سال بوده است

روزي كه زمين لرزه «تاشكند» را ويران ساخت - نگاهي کوتاه به مسيري که اين شهر در طول تاريخ طي کرده است
بامداد 26 آوريل 1966 (پس از نيمه شب 25 آوريل و شب هنگام) زمين لرزه اي به شدت هفت و نيم ريشتر شهر تاريخي تاشكند در فرارود را ويران ساخت. اين شهر در سال 1219 ميلادي هم توسط خان مغولان (چنگيز) ويران شده بود. 24 سده پيش در دامنه كوههاي گلستان، يك آبادي از استاندارد «ده» در مقياس دوران هخامنشي بزرگتر شد و به صورت «كند» درآمد كه در پارسي به معناي شهر كوچك (تاون در زبان انگليسي) است. در قديم، نام اين شهر «چاچ» بود يا چاچكند كه در آستانه قرون جديد و پس از مهاجرت شيباني ها (ازبك ها) به آنجا، آن را تاشكند تلفظ كردند كه اتفاقا اسم با مسمايي بوده زيرا كه در زبان آنان، تاش يعني سنگ، و چاچكند در منطقه اي سنگلاخ واقع شده بود. اين شهر بيش از دو ميليون نفري كه در قرن نوزدهم وابسته به خان نشين «بخارا» بود در سال 1865 به تصرف روس ها درآمد كه از فرصتي كه ضعف نظامي و فتور قاجارها به دست داده بودند استفاده كرده و وارد فرارود شده بودند (كه جغرافيون آمريكايي فرارود را آسياي مركزي شهرت داده اند!). دولت بلشويكي روسيه پس از پيدايش آثار بيدارشدن «ناسيوناليسم ايراني» ازخواب، با شتاب تمام همه منطقه فرارود را «تركستان روس» نام نهاد و تاشكند را پايتخت آن قرارداد كه بعدا آن را بر حسب منافع سياسي خود و اسما به چند جمهوري تقسيم كرد كه اين جمهوري ها در چارچوب همان خطوط، در آغاز دهه 1990 و فروپاشي شوروي اعلام استقلال كردند. «تاشكند» پس از قسمت بندي بلشويكي فرارود، پايتخت ازبكستان شد كه اين مقام را همچنان حفظ كرده است. 

پيشنهاد صلح روم به ايران، ولي ...
در پي چند شكست نظامي روم از ايران و قتل دو امپراتور اين كشور كه در صدد جنگي ديگر با ايران بر آمده بودند، «ماركوس پروبوس» امپراتور تازه روم به بهرام دوم شاه ساساني ايران پيشنهاد امضاي يك پيمان صلح داد كه بهرام به سبب مشكلاتي كه در خاور ايران داشت - در اين روز از آوريل 280 ميلادي اين پيشنهاد را پذيرفت، اما قراردادي امضاء نشد. دليل آن اين بود كه در اين جريان پروبوس در يك توطئه به قتل رسيده و «كاروس» فرمانده گارد وي، خود را امپراتور موقت خوانده بود.
كاروس براي اين كه توجه سناي روم و مقامات ديگر را به تاييد خود جلب كند به ايران لشكر كشيد و بهرام را كه در سيستان گرفتار بود و انتظار چنين حمله اي را نداشت غافلگير كرد. كاروس تا تيسفون پيش آمد كه در اينجا به مرگ ناگهاني از اين دنيا رفت. با اين تجربه، از آن پس بهرام دوم، ديگر به اشارات صلح آميز روميان توجه نمي كرد و راه خود را مي رفت.