تولد َبوالفَرَج مُعافي نَهرَواني در سال305هجري قمري

اَبوالفَرَج مُعافي نَهرَواني مشهوربه ابن طرارا محدث، اديب و فقيه عرب در سال305هجري قمري متولد شد. ابن طرارا درتمام عمرفقط يكبارازبغداد خارج شد و هميشه دراين شهر به تحصيل علم مشغول بود. معافي احاديث شيعي فراواني نقل كرده كه دركتب اهل سنت و شيعه آمده است. ابن طرارا آثارمتعددي درزمينه فقه تأليف كرده است كه ازآن ميان « اَلتّحريرُ و النَّقدُ وَ الحُدودُ وَ العُقود» را مي توان نام برد. او قريحه شاعري هم داشت و برخي ازسروده هايش درمنابع موجود است. مهمترين اثرادبي ابن طرارا «اَلجَليسُ الصّالحُ الكافي» است كه از100مجلس تشكيل شده و برخي از آنها با ذكريك حديث نَبَوي آغازشده است. اين كتاب منبعي تاريخي براي مطالعه عصراموي است.

 

آغاز حکومت محمد ميرزا پسرعباس ميرزا در سال1250هجري قمري

محمد ميرزا پسرعباس ميرزا در سال1250هجري قمري درمقام سومين شاه سلسله قاجار حكومت خود را آغاز كرد. محمد ميرزا بلافاصله پس ازبدست گرفتن قدرت، ميرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهاني ازمردان بزرگ و با تدبير عرصه سياست ايران را ازميان برداشت و رشته امور به حاج ميرزا آغاسي مهره سرسپرده بيگانه سپرد. دوران سلطنت محمد شاه مقارن با آشكارشدن نتيج شوم عهدنامه هاي گلستان و تركمانچاي بود. دراين دوره همچنين عوارض جنگهاي نافرجام استعماري برسركسب نفوذ درايران شدت يافت و آشوب و هرج و مرج سراسرايران را فراگرفت. محمد شاه به اميد حمايت روسها به هرات لشكركشيد اما درنهايت روسها با او همكاري نكردند و از طرفي مأموران انگليسي نيزبرضد محمد شاه فعاليتهايي كردند و بدين ترتيب افغانستان ازايران جدا شد. بعد ازمرگ محمد شاه، فرزندش ناصرالدين ميرزا جاي اورا گرفت.

 

انعقاد معاهده پاريس ميان سفيركبير ايران و سفيرانگلستان درپاريس در سال 1273هجري قمري

معاهده پاريس ميان فرخ خان امين الملك سفيركبير ايران و لرد كولي سفيرانگلستان در سال 1273هجري قمري درپاريس منعقد شد. معاهده پاريس در15فصل به امضاء نمايندگان ايران و انگليس رسيد و نسخه هاي امضاء شده آن براي تصويب دو دولت به لندن و تهران فرستاده شد. گفتني است كه عهدنامه پاريس برپيكره استقلال سياسي و اقتصادي ايران ضربه شديدي وارد آورد. به موجب معاهده پاريس بود كه هرات به كلي ازايران جدا شد و افغانستان تحت عنوان استقلال كاملا ازحمايت ايران خارج شد.

 

قيام مردم عراق به رهبري آيت الله محمد تقي حائري شيرازي در سال 1299 هجري شمسي

با شروع جنگ جهاني اول، انگليسي ها به بهانه جلوگيري از نفوذ آلمان با نيروي نظامي عظيم خود از دهانه شط العرب به عراق حمله كرد.

در آن ايام سرزمين عراق جزو قلمرو حكومت عثماني به شمار مي رفت و از داشتن يك دولت مستقل بي بهره بود و نيروي كافي و سازماندهي شده كه بتواند در برابر انگليسي ها مقاومت كند وجود نداشت.انگليسي ها خيلي سريع فاو را كه در دهانه شط العرب قرار دارد، تصرف كردند و سپس بصره و نواحي اطراف آن را در 6 نوامبر 1914 به اشغال درآورند. حكومت عثماني با آلمان متحد بود و انگليس و فرانسه صرف نظر از اين بهانه، وعده استقلال و آزادي را بعد از ايام جنگ به سرزمين هاي تحت قلمرو عثماني يعني عراق و سوريه مي دادند. دخالت نظامي انگليس نه تنها برخلاف تمام موازين بين المللي بود بلكه سلطه و استيلاي كفار بر سرزمين هاي اسلامي محسوب مي شد. مردم عراق با روشنگريهاي علما و خطبا از خطر سلطه نظامي انگليس و استيلاي او بر ثروتهاي و معادن نفت عراق و سرنوشت دردناك خود آگاه شدند و براي رويارويي با نيروهاي اشغالگر به رهبران مذهبي يعني مراجع تقليد متوسل شدند و از آنان تقاضاي اعلان جهاد نمودند. علماي عراق تنها به صدور حكم جهاد اكتفا نكردند بلكه عملاً در جبهه هاي مختلف دست به بسيج نيرو زدند و به مقابله با نيروهاي اسلامي است. در مجموع مقاومت علما و روحانيون عراق مصائب و مشكلات زيادي براي انگليسي ها به وجود آورد و اگر پيروزي نهايي متفقين و شكست آلمان نبود، انگليسي ها موفق به اشغال عراق نمي شدند. شكست آلمان در جنگ جهاني اول باعث درهم شكستن حكومت عثماني شد و كشورهاي انگلستان و فرانسه بخشهايي از اين سرزمين بزرگ را به اشغال خود درآوردند. بدين ترتيب كه فرانسه لبنان را و انگليس عراق و فلسطين را به چنگ آورد.

بدين سان سرزمين عراق و شهر بزرگ و تاريخي آن بغداد در سال 1917 ميلادي به وسيله انگليسي ها اشغال شد.

قيام نجف و نهضت معارضين اسلامي:

 

تا تابستان 1917 تنها بعضي از شهرهاي اصلي واقع در مناطق اشغالي شامل مقررات نظامي و غيرنظامي وضع شده توسط دولت اشغالگر مي شدند. از ابتداي اشغال عراق، نجف مركز اصلي جهاد بود و قيامها و تحولاتي عليه اشغالگران و عثمانيها صورت گرفته بود. اين تحولات در پيشرفت حركت اسلامي معارض با انگليس تأثيرعميقي داشت. از جمله اين تحولات يكي تأسيس جمعيت اسلامي سرّي به نام "جمعيت نهضت اسلامي" در نوامبر سال 1917 بود و ديگري ورود آيت الله شيخ محمد تقي شيرازي از سامرا به نجف و از آنجا به كربلا و اقامت در اين شهر بود.

"سيد محمد علي بحرالعلوم" و "شيخ محمد جواد جزايري" از موسسين "جمعيت نهضت اسلامي" بودند. اين دو به عنوان علماي سرشناس در محافل سياسي و مردمي شناخته مي شدند.

"جمعيت نهضت اسلامي" اولين سازمان سياسي ـ اسلامي به حساب مي آمد كه در عراق و هنگام جنگ تأسيس شد. پس از آنكه اين جمعيت حاكم سياسي انگليس در نجف را در 19 مارس 1918 به قتل رساند، درگيري ميان اهالي نجف و قواي اشغالگر بالا گرفت تا جايي كه مي توان اين تاريخ را آغاز قيام نجف به حساب آورد. واكنش فرمانده نيروهاي انگليسي در عراق در مقابل اين عمل، صدور فرمان محاصره شهر و استمرار آن تا عملي شدن شروط سنگين و طاقت فرسا بود. محاصره شهر چهل و شش روز طول كشيد و در نتيجه آن هفتصد نظامي انگليس و چهل رزمنده از اهالي و انقلابيون محاصره شهر لغو و دادگاههايي براي محاكمه افراد تشكيل شد كه اين دادگاهها 13 نفر را محكوم به اعدام و 170 نفر را تبعيد كردند. شيخ جواد جزايري و سيد محمد علي بحرالعلوم رهبران نهضت جز محكومين به اعدام بودند كه با وساطت آيت الله محمد تقي شيرازي و شيخ محمره امير خزعل اين حكم مبدل به اخراج از عراق شد.

بروز نقش آيت الله شيرازي به عنوان رهبر ديني:

پس از آمدن و استقرار يافتن آيت الله شيرازي، بار ديگر فعاليتهاي سياسي ـ اسلامي آغاز شد كه هماهنگي بين تلاشهاي علملي كربلا و نجف، ارتباط با عشاير و توجه به تلاشهاي سازماندهي شده مخفي و آمادگي براي مقابله با اشغالگران از بارزترين نمودهاي فعاليت دوباره اين حركت بود. تأسيس جمعيت سرّي به نام "جمعيت ملي اسلامي" نيز اولين موفقيت در اين جهت به حساب مي آيد كه هدف اصلي آن فعاليت عليه انگلستان بود آيت الله شيرازي كار نظارت و هدايت جمعيت را عهده دار بودند، اما رياست مستقيم آن به عهده فرزند ايشان شيخ محمد رضا بود. آيت الله شيرازي، خود جمعيت سرّي ديگري را تحت همان عنوان سرپرستي مي كرد كه عده اي از علما و ادباي اسلامي نيز جزو آن بودند. اين جمعيت علاوه بر تبليغ و ترغيب اهالي عليه انگلستان، در جهت ايجاد توافق و از بين بردن اختلاف ميان روساي عشاير فرات مركزي نيز تلاش مي كرد، به طوري كه در گسترش حركت عليه انگلستان بسيار تأثير گذاشت. بعد از صدور فتواي معروف آيت الله محمد تقي حائري شيرازي مبني بر اين كه "هيچ احدي از مسلمانان نمي تواند غير مسلمان را براي امارت و سلطنت بر مسلمانان انتخاب كند." نتايج قابل توجهي در روند انقلاب عراق به دست آمد. يكي ايجاد عوامل جديدي كه اجراي نتايج همه پرسي را در تحميل يك نماينده بلند مرتبه يا حاكم انگليسي براي عراق دشوار ساخت. دوم بروز نقش آيت الله شيرازي به عنوان زعيم ديني ـ سياسي موازي و هم طراز با مراجع اعلا سيد كاظم يزد، بعضي از آثار اين تحول، در وقايعي كه پس از صدور فتواي آيت الله شيرازي به وقوع پيوست و در حمايت علماي كربلا از اين فتواهاي مشابه ظهور كرد. همچنين علماي كاظمين تحت تأثير اين فتوا، دادن رأي مثبت به غير از تشكيلات حكومت اسلامي در عراق را براي مسلمانان حرام ساختند. آنچه باعث افزايش اهميت فتواي آيت الله شيرازي و تأثير آن شد، انتشار سريع اين فتوا در بيشتر شهرها و مناطق عراقي بود. حمايتي كه آيت الله شيرازي به دست آورد در پاسخ مثبت وسيعي كه به صدور فتواي او داده شد، در گسترش نفوذ و نقش وي براي عهده دار شدن زعامت مطلق ديني ـ سياسي پس از وفات مرجع اعلا سيد كاظم يزدي در 30 آوريل 1919 سهم بسزايي داشت.

نقش زعامت آيت الله شيرازي را به دو مرحله متمايز از هم مي توان تقسيم كرد: مرحله اول با عهده دار شدن مقام مرجعيت در ماه مه 1919 آغاز و تا مارس 1920 ادامه مي يابد و مرحله دوم از اين تاريخ تا هنگام درگذشت وي در 17 اوت 1920 ميلادي ادامه دارد.

ويژگي مرحله اول، اقدام آيت الله شيرازي در جهت تقويت نقش رهبري ديني در مبارزه با طرحهاي انگليس، مقابله با اشغال و حل بعضي از مسائلي كه نهضت اسلامي با آن موواجه بود، مي شد.

ثوره العشرين و نقش رهبري علماي مسلمان شيعه:

با آغاز سال 1920، در مسير مبارزه و گسترش محدوده آن عليه حكومت اشغالگر تحولات مهمي رخ داد. در حاليكه علماي شهرهاي مقدس شيعه نشين و روساي عشاي ر و زعماي فرات مركزي براي يك درگيري همه جانبه و مسلحانه عليه نيروي اشغالگر آماده مي شدند، عده اي از علما و رهبران سياسي بغداد نيز براي گسترش مبارزات سياسي مسالمت آميز عليه انگلستان، خود را آماده مي كردند. در نتيجه اين تحولات بالاخره در 30 ژوئن 1920 يك سلسله عمليات و تهاجمات نظامي عليه نيروهاي اشغالگر و مواضع آنها در فرات مركزي آغاز شد كه به سرعت به انقلابي فراگير مبدل، و بيشتر مناطق عراق را فراگرفت و مدت پنج ماه نيز ادامه يافت. از نظر تاريخي، 30 ژوئن 1920/9 تير 1299 آغاز اين انقلاب به حساب مي آيد و قيام مذكور به "ثوره الشرين" يا "ثوره العراقيه الكبري" معروف شد.

از آنجا كه اين انقلاب در سال 1920 واقع شد به ثوره العشرين (انقلاب بيست) معروف شد. گروه كثيري از علما نجف، كربلا و كاظمين در گسترش چهارچوبه مبارزه عليه دولت اشغالگر و ايجاد آمادگي براي "ثوره العشرين" سهيم بودند، اما نقش اساسي با آيت الله شيرازي بود كه هم از مقام و موقعيت مرجعيت برخوردار بود، هم كفايت و شايستگي اين امر را داشت و هم ساير علما رهبري وي را به رسميت مي شناختند. ايشان به عنوان اولين گام در اول ماه مارس 1920 فتوايي صادر كرد كه طي آن اشغال به كار در اداره اشتغال انگليس را براي مسلمانان حرام نمود و فتواي او باعث شد كه عده زيادي از كار در اداره مذكور استعفا دهند. در ادامه مبارزه، تصميمات و كارهاي زيادي انجام گرفت. صدور فتوايي از طرف ايشان كه در آن مطالبه حقوق بر همه عراقيها را واجب دانسته و توسل به قدرت دفاعي را جايز دانستند باعث شد كه حركت مردم عراق بر عليه اشغالگران بيشتر گردد و مسلمانان ترغيب به اخراج اشغالگران شوند.

عوامل شكست انقلاب 1920:

قيام مردم عراق در شهرهاي مختلف با سركوب شديد نيروهاي اشغالگر مواجه شد و در نهايت نيز بعد از پنج ماه مبارزه با امضاي آتش بس ميان طرفين در نوامبر 1920 به پايان رسيد. اين انقلاب علي رغم اين كه در بعضي شهرها با پيروزي علما و مردم پايان گرفت و حتي منجر به تشكيل حكومت موقت اسلامي در شهر كربلا كه مركز اصلي قيام بود شد، ولي نقاط ضعف زيادي داشت كه در كسب پيروزي كامل و عدم موفقيت انقلابيون نقش بسزايي داشت.

اين نقاط ضعف عبارتند از :

1ـ بيشتر رهبران مذهبي اين انقلاب ايراني بودند و زبان عربي را به خوبي صحبت نمي كردند و همين امر موجب مي شد كه نتوانند توده هاي مردم عراق را مستقيماً مخاطب قرار دهند.

2ـ رهبران مذهبي در سه شهر مقدس عراق كربل، نجف و كاظمين مستقر بودند و در شهرهاي ديگر پايگاهي نداشتند تا با مردم ارتباط نزديك داشته باشند.

3ـ جهل و بيسوادي عمومي و پايين بودن سطح آگاهي ديني كه در همه جاي كشور بويژه در روستاها چشمگير بود.

4ـ وجود احزاب متعدد سياسي موازي با رهبري علماي مذهبي كه علي رغم اين كه خدمات زيادي براي انقلاب كردند اما نقش رهبري را براي خود قائل بودند و همين امر باعث شد كه ملك فصيل به سلطنت برسد در حالي كه علماي مذهبي خواهان حكومت اسلامي در عراق بودند.

 

عمليات كربلاي (1) آزادسازي شهر مهران در سال 1365 هجري شمسي

به دنبال عمليات غافلگير كننده والفجر8 و تصرف استراتژيك فاو توسط رزمندگان اسلام و بهم خوردن توازن سياسي ـ نظامي به نفع جمهوري اسلامي، رژيم عراق شيوه اي جديد برگزيد و درصدد فعال شدن در جبهه هاي زميني و تبديل موضع دفاعي به حالت تهاجمي برآمد، و اين استراتژي را بعد از اشغال مهران استراتژي جديدي موسوم به استراتژي دفاع متحرك نامگذاري كرد.

حركت جديد دشمن كه بعد از باز پس گيري منطقه والفجر9(منطقه چوارتا) از تاريخ 16/12/64 شروع شد، در تاريخ 27/2/65 با اشغال مجدد مهران به اوج خود رسيد و با ضربه سختي كه در جريان آزادسازي مهران و ارتفاعات استراتژيك آن منطقه متحمل شد، پايان يافت.

از هنگام شروع تهاجمات جديد ارتش عراق، وحدت و همدلي نيروهاي رزمنده جمهوري اسلامي ايران به شكل زيبايي جلوه گر شده و برادران ارتشي و سپاهي و بسيج مردمي پا به پاي هم در مقابل تهاجمات دشمن به مقاومتي دليرانه دست زدند.

حمله عراق به مهران:

ساعت يك بامداد 27/2/65، عراق در منطقه مهران دست به تهاجم زد و اين شهر و حومه آن و برخي از ارتفاعات منطقه را تصرف كرد. در اين زمان ارتش جمهوري اسلامي ايران، با نيرويي به استعداد 6 گردان پياده و 2 گردان زرهي، مسئوليت خطوط پدافندي خودي را در اين منطقه به عهده داشت و نيروهاي سپاه نيز به دليل اشتغالات فراوان در خطوط مختلف عملياتي، پشتيباني از اين منطقه را به طور كامل برعهده نگرفته بود.

در مجموع دشمن در طول 10 روز جنگ و پيشروي، 9 تيپ پياده و زرهي و مكانيزه و يك گردان كماندويي را وارد عمل كرد و با پشت سرگذاشتن شهر مهران و تصرف ارتفاعات قلعه ؟آويزان و تا پشت جاده كمربندي مهران، يعني بيش از 20 كيلومتري عمق خاك ايران، پيشروي كرد و موضع گرفت.

دشمن بعثي با تبليغات گسترده اي سعي نمود كه اشغال مهران را همسان پيروزي فاو قلمداد كند. از اين رو اعلام كرد كه تنها در مقابل عقب نشيني جمهوري اسلامي از عراق و مشخصاً فاو، مهران را باز پس خواهد داد‍.

ضرورت انجام عمليات:

پس از اشغال مهران، برخي شواهد نشان مي داد كه با وجودي كه دشمن در حملات قبل از آن (فكه، شرهاني، زبيدات و حاج عمران) و تا حدودي در مهران ناموفق بوده است، از حملات زميني خود دست برنداشته و همچنان در محورهايي خود را آماده تك مي كند و به نظر مي رسيد چنانچه نيروهاي خودي به دشمن زمان مي دادند، قصرشيرين و سپس سومار نيز مانند مهران، در اختيار دشمن قرار مي گرفت؛ در اين صورت ادامه اين وضعيت ممكن بود علاوه بر از دست دادن نقاط استراتژيك و بعضي شهرهاي مرزي، بر روي روحيه نيروهاي خودي نيز اثر سو بگذارد كه بالطبع تبعات سياسي هم براي نظام به دنبال داشت. در مقابل، تصرف هر نقطه شبيه مهران، باعث تقويت روحيه دشمن مي شد و درجات و مدالهاي متعددي بر دوش و سينه نظاميان صدام آويخته مي شد. علاوه بر ضرورت سياسي ـ نظامي انجام عمليات عليه تهاجمات دشمن، امام"ره" نيز مكرراً درباره مهران سوال مي كردند. به طوري كه در دو نوبت به مسئولين جنگ فرموده بودند: "پس مهران چه شد؟"

كربلاي 1:

پس از تصرف مهران توسط دشمن، فرماندهي سپاه پاسداران، قرارگاه نجف را در منطقه مستقر و فعال كرد و اقدامات عملي را جهت توقف كردن دشمن و نيز برنامه ريزي لازم براي آزادسازي مهران شروع كرد. اين قرارگاه پس از بررسيهاي لازم و جمع آوري اطلاعات كافي از منطقه، عمليات كربلاي يك را در سه مرحله به شرخ ذيل طراحي كرد.

مرحله اول ـ تأمين ارتفاعات قلعه آيزان ايران تا روستاي امامزاده سيد حسن.

مرحله دوم ـ تأمين ارتفاعات جبل حمرين تا شيار ميك سوخته و در امتداد آن تأمين روستاهاي بهين بهرورزان و هرمزآباد.

مرحله سوم ـ تصرف خاكريز والفجر3 از روستاي فرخ آباد تا زير ارتفاعات 223 قلعه آيزان امتداد داشت و خود به خود در اين مرحله آزادي مهران نيز تأمين مي شد.

يگانهاي شركت كننده از نيروهاي سپاه در اين عمليات عبارت بودند از:

لشكر 27 حضرت رسول(ص)، لشكر 17 علي ابن ابيطالب(ع)، لشكر 41 ثارالله، لشكر 25 كربلا، لشكر 10 سيدالشهدا(ع)، لشكر 5 نصر، تيپ 21 امام رضا(ع)، تيپ 15 امام حسن(ع)، تيپ 662 بيت المقدس، گردان مستقل 38 زرهي. گروه 63 توپخانه و گردان ادوات قرارگاه نجف و همچنين تيپ 45 مهندسي جوادالائمه و لشكر 43 مهندسي امام علي(ع) و جهاد ستاد نجف (كه جهاد تهران، فارس، و... را تحت امر داشت) براي عمليات آماده شدند.

علاوه بر اينها، تيپ 114 اميرالمومنين(ع) نيز با دو گروهان نيرو به صورت ادغام با تيپ 4 زرهي لشكر 21 حمزه ارتش در خط باغ كشاورزي به صورت پدافندي با مأموريت تظاهر به تك در شب عمليات، مستقر بودند.

بر اساس طرح ارتش، نيروي هوايي با تعهد 10 سورتي پرواز و هوانيرو با دو تيم آتش و تخليه مجروح و توپخانه نيروي زميني با سه گردان انواع توپخانه، در عمليات شركت مي كردند.

سرانجام حدود ساعت 30/22 دوشنبه 9/4/ 65 عمليات كربلاي يك با رمز "يا ابوالفضل العباس ادركتي" آغاز، و نيروهاي خودي به دشمن حمله كردند و در بيشتر محورها خطوط دشمن را شكسته، در داخل مواضع دشمن نفوذ كردند. همزمان با شروع عمليات، تيپ 4 زرهي لشكر 21 حمزه همراه با نيروهايي از تيپ 114 اميرالمومنين(ع) در محور باغ كشاورزي تظاهر به تك كرده، با اجراي آتش توپخانه و تير مستقيم، دشممن را به خود مشغول كردند.

صبح روز عمليات، تيپ 1 كماندويي سپاه چهارم عراق وارد منطقه شد و در محور امامزاده سيد حسن پاتك كرد كه اين پاتك با مقاومت رزمندگان لشكر 27 حضرت رسول اكرم(ص) سپاه پاسداران مواجه شد و تيز پروازان هوا نيرو با انهدام چندين دستگاه تانك دشمن، در دفع پاتك نيروهاي پياده را ياري كردند.

تا پايان روز اول، اهداف مرحله دوم عمليات تأمين شد.

در شب دوم عمليات، رزمندگان اسلام از تيپ 21 امام رضا(ع) با سه گردان نيرو عمليات را آغاز و پس از پاكسازي هرمزآباد تا 500 متري شهر مهران پيشروي كردند. در شروع روز دوم عمليات (11/4/65) رزمندگان دلير اسلام ضمن ادامه پيشروي، تعدادي از نيروهاي عراقي را به اسارت درآوردند و يگانهاي تيپ 21 امام رضا(ع) كه تا شب گذشته تا پشت ديوارهاي شهر مهران پيشروي كرده بودند، از دو محور شهر مهران را دور زدند و به طرف روستاهاي فرخ آباد و رستم آباد پيشروي كردند و ضمن پاكسازي و تصرف آنها در غرب مهران، عمل الحاق را انجام دادند و با احداث خاكريز شهر مهران را به محاصره درآورند. ارتش عراق عمده نيروهاي خود را از شهر مهران خارج كرده بود و آن تعدادي كه در شرح باقي مانده بودند با كمترين مقاومت تسليم شدند. شهر مهران تا غروب روز 11 تير ماه 1365 از لوث وجود نيروهاي اشغالگر پاك و آزاد گرديد.

عمليات كربلاي يك تا شش روز بعد از آغاز عنليات ادامه يافت و رزمندگان سلحشور اسلام در روز ششم (15/4/65) با تسلط كامل بر قله 223 و يالهاي آن اين عمليات را با پيروزي كامل به پايان رسانيدند.

ارزيابي عمليات كربلاي1:

عمليات فوق كربلاي يك پاياني بود بر استراتژي دفاع متحرك عراق و نيز نقطه شروع اميدوار كننده اي براي نيروهاي خودي جهت انجام عمليات محدود ايذايي.

منفعل كردن سياست تهاجمي عراق هدفي عمده بود كه نيروهاي خودي بخوبي توانستند به آن دست ياسند. سرعت عمل، اعتقاد يگانها، حفاظت عمليات، فريب دشمن، تناسب سازمان رزم با طرح مانور، انجام كارهاي مهندسي لازم و... از جمله عوامل بارز و موثر در اين عمليات بود.

اين عمليات منجر به آزتدسازي 175 كيلومتر مربع از خاك خودي و دشمن، آزادسازي جاده دهلران ـ مهران ـ ايلام، شهر مهران و بيش از هشت روزهاي آن، ارتفاعات حساس و سركوب قلعه آويزان و حمرين، خصوصاً بلندترين قله منطقه 223 و دو پاسگاه مرزي شد، همچنين عقبه هاي دشمن از جمله شهرهاي بدره و زرباطيه در برد ديد و تير نيروهاي ايراني قرار گرفت.

 

آغاز نفوذ سياسي و استعماري هلند در جزاير امروزي در در سا ل1602ميلادي

نفوذ سياسي و استعماري هلند در جزاير امروزي آغاز شد. اين سرزمين در زمان تسلط هلندي‏ها هند هلند خوانده مي‏شد و قبل ازآن هم در زمان نفوذ و سلطه پرتغالي ها به جزاير ادويه مشهور بود. در نيمه اول قرن 17 ميلادي هلند تصرف مناطق پرتغالي نشين را آغاز كرد، و در اين روز هند شرقي هلند را از سلطه پرتغالي ها خارج كرد، و خود بر آن حاكم شد. قابل توجه است كه در آن زمان هلندي‏ها سومين قدرت استعماري جهان بودند و اندونزي كنوني را با شصت و پنج ميليون سكنه آن از نژادهاو مذاهب گوناگون در استعمار خويش گرفتند، و آنجا را هند هلند ناميدند. گفتني است پس از چند قرن كشمكش سرانجام در اوت سال 1950 ميلادي كشور واحد اندونزي با نخستين رئيس جمهور آن، احمد سوگار نو اعلام موجوديت كرد.

 

حمله حمادي تكريتي به منظور در هم شكستن كودتا به بغداد در سال 1968ميلادي

پس از استقرار حكومت بعثي عراق توسط حسن البكر در سال 1968ميلادي، ژنرال حمادي تكريتي به منظور در هم شكستن اين كودتا به بغداد حمله كرد. او بغداد را محاصره نمود اما حسن البكر با صدو راعلاميه‏اي از راديو بغداد مردم را از محاصره شهر آگاه كرد و كودتا خنثي گرديد. بدنبال اين حادثه كابينه مخل شد و دولت جديد حسن البكرشامل حردان تكريتي نخست وزير و وزير دفاع و صدام حسين تكريتي معاون دبيركل حزب بعث عراق و ديگر وزرا تشكيل شد. د رپي به قدرت رسيدن صدام حسين حزب بعث بر ارتش و پليس كشور نيز تسلط يافت. او بعد از سقوط محمد رضا شاه مخلوع ايران به تحريك  آمريكا در انديشه ايجاد قدرت انحصاري عراق بر منطقه برآمد و در 22سپتامبر 1980ميلادي با بمباران فرودگاههاي ايران جنگ را بر كشورمان تحميل كرد. قواي عراق با آزاد شدن خرمشهر به دست رزمندگان پر توان اسلام و با نفوذ قواي اسلام در خاك عراق و تصرف جزيره مجنون و شبه جزيره فاو به حالت تدافعي در آمد و عاقبت پذيرش قطعنامه 598سازمان ملل به جنگ خاتمه داد.

 

استقلال كشور وانوتو سال 1980ميلادي

كشور وانوتو از سلطه فرانسه و انگليس خارج و مستقل اعلام شد. اين كشور از سال 1768 ميلادي ابتدا تحت نفوذ فرانسه و سپس انگلستان قرار گرفت، و با ورود مبلغان مسيحي به اين سرزمين، مهاجرت اقوام گوناگون نيز آغاز شد. از اوايل قرن 20ميلادي بدنبال بروز رويدادهاي متعدد انگلستان و فرانسه موافقت كردند كه بطور مشترك بر اين سرزمين حكومت كنند. اين حكومت مشترك تا سال 1980ميلادي به طول انجاميد و با وقوع شورش هاي فراوان در اين سال انگلستان و فرانسه تسليم شد، اين جزيره با وسعت 14700كيلومتر مربع مساحت داراي حگومت جمهوري است و در مركز قاره اقيانوسيه قرار دارد.