زندانى شدن محمدبن قاسم علوى در نزد معتصم در سال 219 هجرى قمرى

"محمد بن قاسم بن عمر بن على بن الحسين(ع) "، كه نَسَبش با چهار واسطه، به "امام على بن ابى‏طالب(ع) " مى‏رسد و بدين منظور به محمد بن قاسم علوى شهرت پيدا كرد، در عصر "معتصم عباسى" با خراسانيان همراه شد و بر عليه حاكمان معتصم در منطقه خراسان، اقدام به قيام نمود وى در آغاز، در "جوزجان" مقيم شد و مردم آن ناحيه را به "الرضا من آل محمد" دعوت كرد و گروهى بسيار، دعوتش را اجابت كردند.

در آن زمان، از جانب معتصم بالّله )هشتمين خليفه عباسى ( در خراسان و شرق عالم اسلام، عبدالله بن طاهر حكومت مى‏راند و سيطره كاملى برمنطقه داشت .بدين جهت، وجود اين سيد علوى را در آن ناحيه برنمى تافت و به حاكمان محلى و سرداران نظامى خويش دستور داد كه با وى مبارزه كرده و نهضتش را خاموش گردانند.

فشارهاى روزافزون و تندروى‏هاى حاكمان محلى و سرداران نظامى عبدالله بن طاهر، مردم را به جوش و خروش آورد و آنان را در "طالقان"، به رهبرى "محمد بن قاسم علوى" وادار به قيام و شورش سراسرى و علنى نمود.

از آن پس، ميان ياران سيد علوى و سپاهيان عبدالله بن طاهر، درگيرى‏هاى متعددى به وقوع پيوست و لى به خاطر برترى نيروهاى عبدالله بن طاهر و ضعف انقلابيون، محمد ناچار شد از جوزجان و طالقان )كه هم اكنون در خاك كشور افغانستان قرار دارند( به "نسا" مهاجرت كند.

عامل نسا كه از مهاجرت محمد با خبر شده بود، طى عملياتى وى را دستگير و به نزد عبدالله بن طاهر فرستاد.

عبدالله بن طاهر نيز وى را در غل و زنجير كرد و به نزد معتصم عباسى در بغداد ارسال نمود.

محمد بن قاسم در نيمه ربيع‏الآخر و به قولى در نيمه ربيع الاول سال 219 قمرى بر معتصم وارد شد و معتصم وى را در نزد "مسرور كبير"، در جايگاهى تنگ و تاريك زندانى نمود و بر وى بسيار سخت گرفت. پس از سه روز، وى را از سلول انفرادى و جايگاه تنگ و طاقت فرسا بيرون آورد و در اتاقى ديگر زندانى نمود.

محمد بن قاسم در زندان معتصم، شب و روز را سپرى مى‏كرد و از درد و ناراحتى مى‏ناليد و به نقل مورخان اهل سنت، در شب عيد فطر كه همگى مشغول جشن و شادمانى بوده و از وى غافل بودند، از زندان گريخت و خود را از بند دژخيمان عباسى رهانيد. امّا كسى ندانست كه وى، چگونه گريخت، به كجا رفت، زندگى او چگونه بود و يا به دست چه كسى كشته شد.

ولى بى‏ترديد، فرار وى از زندان، نقشه خود دستگاه خلافت بود، تا از اين راه وى را سر به نيست كرده و بدون اين كه حساسيتى در ميان مخالفان خود به وجود آورند، وى را از سر راه خويش بردارند. برخى معتقدند كه وى را در همان جا مسموم كرده و با زهر جفا شهيدش نمودند.


كشته شدن اوتامش، سردارمعروف عباسى در، سال 249 هجرى قمرى

اوتامش، كه از فرماندهان ترك نژاد دستگاه خلافت عباسى‏بود،در دربارآنان ازاقتدار و موقعيت مهمى برخورداربود، به ويژه در نزد مستعين باللّه، به قدرت و جايگاه بالايى ذست يافت. در همين راستا، مستعين عباسى أمر آموزش و تربيت فرزندش "عباس" را به وى سپرد و وى را همه كاره و وزير خويش نمود. اوتامش، از اين راه، ثروت بى‏شمارى براى خويش گرآوردى كرد. ساير فرماندهان نظامى و سپاهيان و سربازان خليفه كه شاهد بيچارگى و تهيدستى خويش بوده و از آن سو، اوتامش را يكباره در اوج قدرت و ثروت مى‏ديدند، ناراحت شده و سر به شورش برداشتند و تمام عقب افتادگى مواجب و تهيدستى خويش را از جانب او مى دانستند. بدين جهت هم داستان شده و وى را مورد هجوم خويش قرار دادند.

اوتامش و محافظان وى به دفاع پرداختند، وليكن توان مقابله با انبوه سربازان شورشى را در خود نديدند، به ناچار به مستعين پناهنده شدند و اوتامش در قصر وى پنهان گرديد و چند روزى در آن جا بماند، ولى فرماندهان و سربازان شورش‏گر، به هر نحو ممكن، وى را از آن جا بيرون آورده و بر اثر ضربات متعدد، به قتلش آوردند و پس از او، كاتبش "شجاع بن قاسم" را نيز كشتند و دارايى‏ها و ثروت هايشان را به غارت بردند. اين واقعه در چهاردهم و به قولى در پانزدهم ربيع‏الثّانى سال 249 قمرى واقع گرديد.


« فضل بن حسن بن فضل طبرسي» ملقب به« امين الدين» در سال 552 هجري قمري

« فضل بن حسن بن فضل طبرسي» ملقب به« امين الدين» يا« امين السلام» محدث و مفسر بزرگ جهان اسلام در سال 552 هجري قمري بدرود حيات گفت. او عالمي جليل القدر و فاضلي گرانمايه بود و از علماي اماميه بشمار مي رفت. وي مورد احترام اكثر فرق اسلامي بود و شاگردان بسياري از محضر وي بهره علمي بردند كه از آن ميان مي توان ابن شهر آشوب مازندراني ؛ و قطب راوندي شارح نهج البلاغه را نام برد تأليفات شيخ طبرسي بسياراند و هر كدام برهاني قاطع بر كمالات و فضائل او مي باشند مهمترين اثر وي مجمع البيان در تفسير قرآن كريم و در ده جلد به رشته تحرير درآمده است طبرسي بعد از تأليف اين اثر، تفسيرديگري بر قرآن نوشت كه به نام جوامع الجانع شهرت يافت اين تفسير به دليل شأن و نزول و ترجمه آيات قرآن در ميان علماي اسلامي اعتبار بسيار دارد از اين فقيه برجسته آثار ديگري چون «حقايق الامور در اخبار؛ شواهد؛ عدة السفرالحضر» بر جاي مانده است .


درگذشت«سيد جمال الدين اسدآبادي» در سال1275هجري شمسي

«سيدجمال الدين اسدآبادي» حكيم، فيلسوف و آزاديخواه جهان اسلام درگذشت. سيد جمال درجواني ازايران به هند رفت و اين آغازسفرطولاني او به سرزمينهاي اسلامي و مبارزه با استعماربود. سيد جمال درمصربا شيخ محمد عبده به ترويج افكاراسلامي پرداخت و براي اين كار «هفته نامه عُروَةُ الوُثقي» را منتشركرد. اين روزنامه پس از18شماره توقيف شد. سيد جمالُ الدّين اسدآبادي را مظهرانديشه اتحاد اسلام خوانده‎اند. او درمقطعي ازمبارزه خود به دعوت ناصرالدّين شاه به ايران آمد. اين شاه قاجاري قصد داشت ازوحدت اسلامي مورد نظررسيد و همچنين شخصيت سيد جمال به نفع خود سو بَرَد اما درمدتي كوتاه دريافت كه سيد و انديشه‎هايش براي او خطرناكند؛ ازاين رو وي را به عراق تبعيد كرد. جوهره افكارسيد جمال الدّين اسدآبادي را دروحدت مسلمانان جهان مي‎توان خلاصه كرد.


آغاز فعاليتهاي مسلحانه جبهه آزادي بخش بر ضد حكومت استبدادي ماركوس در سال 1968 ميلادي

جبهه آزادي بخش مورد فعاليتهاي مسلحانه خود را بر ضد حكومت استبدادي ماركوس رئيس جمهور فلسطين در سال 1968 ميلادي آغاز كرد . فرديناند ماركوس كه قدرتهاي بزرگ بويژه امريكا از او حمايت مي كردند در دوران حكومت استبدادي خود هزاران تن از مردم مبارز و مسلمان انقلابي فيليپين را به زندانها انداخت و يا آنان را كشت . جبهه آزادي بخش مورد كه همواره از مهمترين نيروهاي چريكي مخالف رژيم فيليين بود مبارزات خود را در نواحي جنوبي اين كشور بويژه جزيره ميندانائو گسترش داد . گفتني است كه مردم فيليپين پس از سقوط ماركوس قدرت محاكمه و مجازات او را خواستار شدند.