قتل ابن فرات، وزير شيعه مذهب عباسی سال 312 هجرى قمرى

ابوالحسن، على بن محمد، معروف به "ابن فرات" وزير شيعه مذهب "مقتدر عباسى"، از آغاز خلافت مقتدر در سال 295 تا سال 312 قمرى، سه بار مقام نخست وزيرى وى را بر عهده داشت. در خلافت مقتدر عباسى، علاوه بر "ابوالحسن بن فرات"، "مؤنس بن خادم" نيز جايگاه محكمى داشت و مقام فرماندهى سپاه را عهده دار بود. با توجه به اين كه ابن فرات، شيعه مذهب و مؤنس خادم، سنّى بود، هميشه ميان آن دو، در نحوه اداره كشور رقابت بر قرار و هر كدام تلاش مى‏كرد كه خليفه وقت را از ديگرى بددل و بدگمان كند. چند بار پيروزى با ابن فرات بود ولى برخى از زمان‏ها و رويدادها، مؤنس به پيروزى رسيد.

سرانجام، باهجوم جنايت كارانه "ابوطاهر قرمطى" به كاروان حاجيان و كشته و اسير نمودن تعدادى از آنان كه همگى از اهالى بغداد و برخى با خليفه وقت نيز نسبت خويشاوندى داشتند، زمينه دسيسه مخالفان ابن فرات فراهم شد و وى را به باد انتقاد گرفتند و مردم را بر ضد او شورانيدند و خليفه را بر عليه وى بددل كردند و همين أمر سبب گرديد كه مونس باتحريكات فقها و صاحب منصبان سنّى مذهب، اقدام به دستگيرى ابوالحسن ابن فرات و فرزندش "محسن" نمايد و پس از شكنجه و آزارهاى زياد، ناجوانمردانه آن دو را به قتل آورد. كشته شدن آن دو، مصادف بود با سيزدهم ربيع‏الثّانى، سال 312 قمرى.