ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : شنبه 15 ارديبهشت 1403
شنبه 15 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : دوشنبه 8 اسفند 1390     |     کد : 33393

دوشنبه 8 اسفند 5 ربيع الثاني 27 فوريه

خلافت مستعين عباسى در سال 248 هجرى قمرى ...

خلافت مستعين عباسى در سال 248 هجرى قمرى

پس از درگذشت زود هنگام منتصر باللّه عباسى، فرماندهان عالى رتبه نظامى و سياسى، از جمله "بغاى كبير"، "بغاى صغير"، "اوتامش" و "احمد بن خصيب" و مواليان خليفه فقيد، گرد آمده و با هم به مشورت پرداخته و به "احمد بن محمد بن معتصم"، رضايت داده و وى را شايسته خلافت دانستند. آنان، وى را حاضر ساخته و به "المستعين باللّه" ملّقب ساختند و رداى خلافت را بر اندامش پوشانيده و با وى بيعت كردند.

مستعين در روز بعد، يعنى در پنجم ربيع‏الثّانى سال 248 قمرى، به دارالعامه آمد و از مردم بيعت گرفت. در خلافت او نيز معتز و مؤيد، پسران متوكل عباسى مورد خشم دستگاه خلافت قرار گرفته و زندانى گرديدند.

مستعين عباسى، در آغازين روز خلافت خود با اعتراض طرفداران معتز روبرو گرديد، كه خواهان خلافت معتز پس از مرگ منتصر بودند. آنان به انبار اسلحه خلافت راه پيدا كرده و آن را غارت كردند و با همان سلاح به نبرد پرداختند. سرانجام "بغاى صغير" به همراه سربازانش بر آنان هجوم آورد و با كشتن تعدادى از آن‏ها، غائله را پايان آورد و پايه‏هاى خلافت مستعين را مستحكم نمود.

مستعين عباسى، پس از استقرار در مقام خلافت، "احمد بن خصيب" را به دبيرى و "اوتامش" را به وزارت خويش برگزيد. امّا پس از مدتى بر "احمد بن خصيب" خشمگين شد و دارايى‏اش را مصادره و وى را به اقريطش (كرت) تبعيد نمود. اوتامش نيز با دسيسه‏هاى بغاى صغير و وصيف، به دست مردم خشمگين كشته شد.

در ايام خلافت مستعين، وقايع و حوادث گوناگونى به وقوع پيوست كه در منابع تاريخى ثبت و ضبط شده است. سرانجام با توطئه‏هاى فرماندهان عالى رتبه نظامى و سياستمداران صاحب نفوذ دستگاه عباسى، مستعين بالله عباسى از خلافت خلع و معتز عباسى به جاى وى برگزيده شد. خلافت مستعين، از 5 ربيع الثانى سال 248 تا محرم 252 قمرى، حدود سه سال و ده ماه به درازا كشيد.



انتشار نخستين شماره روزنامه فارسي زبان وقايع اتفاقيه در سال 1267 هجري قمري

نخستين شماره روزنامه فارسي زبان وقايع اتفاقيه در سال 1267 هجري قمري منتشر شد. چاپ اين روزنامه در سومين سال سلطنت ناصرالدين شاه و به دستور ميرزا تقي خان اميركبير نخست وزير باكفايت آن دوره آغاز گرديد. مديريت و سردبير اين روزنامه بر عهده حاج ميرزا تذكره چي بود و اخبار آن هم تحت نظارت امير گردآوري مي شد. بهاي تك شماره روزنامه وقايع اتفاقيه در سراسر ايران 500 دينار و وجه اشتراك ساليانه آن 24 قرآن بود. مطالبي كه دراين روزنامه درج مي شد اخباري از دارُالخلافه اعم از شكارشاه و ديد و بازديدهاي او، اعطاي القاب و عناوين و صدور فرامين بود. همچنين اخبار جهان و ترجمه مقالات علمي از مطبوعات متعدد اروپا در اين روزنامه انتشار مي يافت. قابل توجه است كه خصوصي درآن درج گرديد. 41 شماره از اين روزنامه در عصر صدارت اميركبير منتشر شده وچهل و نهمين شماره آن حاوي خبر درگذشت اين وزير با كفايت و ميهن پرست بود. وقايع اتفاقيه از شماره 472 با نام روزنامه دولت عليه ايران منتشر شد و از آن پس تابع وزارت علوم و تحت نظر اين وزارتخانه درآمد. گفتني است نخستين شماره اين روزنامه با عنوان روزنامچه اخبار دارُالخلافه تهران چاپ و منتشر گرديد كه در صفحه نخستين آن عبارت يا اسدُ الله الغالب به چشم مي خورد. تعداد صفحات اين روزنامه از 4 تا 8 صفحه متغير بود .



ورود پیروزمندانه ستارخان و باقرخان از سرداران مشروطه به تهران در سال 1328 هجري قمري

ستارخان و باقرخان از سرداران مشروطه كه از تبريز به سوي تهران حركت كرده بودند در سال 1328 هجري قمري با شكوهي بسيار و پيروزمندانه به تهران وارد شدند. پس از ورود به پايتخت، ستارخان و يارانش در پارك اتابك و باقرخان با همراهان خود در عشرت آباد ساكن شدند. اين 2 مبارز خستگي ناپذير ا درخشانترين چهره هاي جنبش مشروطيت و از قهرمانان ملي اين مرز و بوم بشمار مي روند. اين مبارزين آزادي و آزاديخواهي به هنگام محاصره تبريز در زمان محمد عليشاه با كمك مردم شهر به مدت 11 ماه با مقاومتي كم نظير از شهر دفاع كرده حملات قشون دولتي را خنثي نمودند. ستارخان ملقب به سردارملي و باقرخان مشهور به سالار ملي در سايه غيرتمندي، دليري و رشادت خود در نهضت مشروطه مجاهدتهاي بسيار كردند نام خود را براي هميشه در برگي زرين ازتاريخ اين سرزمين ثبت نمودند .


درگذشت استاد غلامحسين بنان در سال 1364 هجري شمسي

غلامحسين بنان از استادان مسلّم و تواناي آواز ايران بعد از يك دوره بيماري طولاني روي در نقاب خاك كشيد و او را در امامزاده طاهر كرج به خاك سپردند. استعداد بنان در هنر موسيقي از اويل جواني آشكار شد و او تحت تعليم پدر قرار گرفت. بنان از 13 سالگي در كنار تحصيلات متداول؛ موسيقي را نزد بزرگان اين هنر آموخت و پس از چند سال خود استادي برجسته شد. استاد بنان از سال 1320 شمسي همكاري خود را با راديو آغاز كرد و بعد از تأسيس انجمن موسيقي ملي در سال 1323 در اين مركز به تعليم هنرجويان پرداخت. حاصل همكاري استاد بنان با راديو بيش از 375 برنامه بود كه در عرصه موسيقي ملي ايران جاويد و به يادگار خواهد ماند.



روز امور تربیتی و تربیت اسلامی

در سالهاي نخست پيروزي انقلاب اسلامي، نهاد «امور تربيتي» با هدف گسترش و تعميق ارزشهاي انقلاب اسلامي در نظام آموزش و پرورش كشور شروع به شكل گيري كرد و بر همين اساس شهيدان رجايي و باهنر در دوران تصدي وزارت آموزش و پرورش در سال 1359 شمسي اقدام به تاسيس ستادهاي امور تربيتي در مدارس كردند تا دانش آموزان را به ارزشهاي اسلامي ترغيب كنند.

بويژه آنكه شهيد رجايي مربيان امور تربيتي را سربازان انقلاب در آموزش و پرورش ناميد و بنا به گفته شهيد باهنر «مربيان زماني با انبيا هم صف و با امام عادل هم رديف هستند كه آموزش را از محتوای تزكيه پر كنند» و چه پر معناست كلام امام (ره) كه مي فرمايند:

«اگر تهذيب در كار نباشد علم توحيد هم به درد نمي خورد.»

اين نهاد از بدو شكل گيري تا به امروز مجموعه وسيعي از عملكردها و وظايف متعدد و گوناگوني را بعهده داشته و تحقق امر تربيت را منوط به حضور مربي و فعاليتهاي رسمي غير كلاسي در كنار آموزشهاي كلاسي مي داند. اهداف و اصول مشروحه زير علل اصلي تشكيل اين نهاد انقلابي پرورشي مي باشند كه عبارتند از:

1ـ انتقال ارزشهاي ديني و فرهنگي انقلاب اسلامي به مدارس

2ـ تربيت و بازسازي دانش آموزان در فضايي انقلابي و اسلامي

3ـ زمينه سازي براي ورود نگرش هاي ديني و ارزشهاي انقلاب اسلامي به نظام آموزش و پرورش و حفظ مدارس از آفات فرهنگي و سياسي.

4ـ شناخت و پرورش استعدادهاي دانش آموزان در رشد ديني، عقلي، اجتماعي، عاطفي آنان و حفظ ارزشها.

بنابراين مهمترين اهداف تشكيل امور تربيتي را حراست از مرزهاي اعتقادي و حفظ دستاوردها و تبيين ارزشهاي انقلاب در مدارس بايد دانست. چرا كه انگيزه هاي انقلابي و اسلامي همراه با شعار «مربيان امور تربيتي سربازان انقلابند» موجب تاسيس اين نهاد انقلابي شده است.

اين مجموعه در طي سالهاي شكل گيري خود تلاش گسترده اي را درجهت رفع كاستي ها و پرورش مذهبي و انقلابي دانش آموزان به انجام رسانده است.

لازم به ذكر است كه ارزيابي فعاليتها نياز به شناختن اهداف و راهبردهاي اجرايي دارد. لذا فعاليتهاي امور تربيتي بايد همراه و هم قدم با نظام پرورشي باشد تا بتواند نسبت به رسالت و نقش خويش و اهداف بنيادي اين نهاد جامعه عمل بپوشاند.

قابل ذكر است كه طرح امور تربيتي همه اركان آموزش و پرورش رابا محوريت معلمان، كتابهاي درسي، نظام ارزشيابي، خانواده و دانش آموز در برمي گيرد. هر ستاد امور تربيتي در مدارس از سه عضو تشكيل مي شود كه عبارتند از:

1ـ مدير مدرسه و يا يكي از معاونان كه به مسائل تربيتي آگاهي بيشتري دارد.

2ـ مربي تربيتي مدرسه (يا مربي ارشد)

3ـ يكي از معلمان يا دبيران مومن و متعهد داراي حُسن شهرت و سابقه اعتقادي و اخلاقي موفق در اجراي وظايف آموزشي و آشنا به مباني و روشهاي تربيتي اسلام به انتخاب شوراي معلمان مدرسه.

و امام (ره)؛ چه خوش مي فرمايند:

« .......... اگر چنانچه معلم يك معلمي باش كه دعوت به نور بكند، دعوت به صلاح بكند، دعوت به اسلام بكند، دعوت به اخلاق صالحه بكند، دعوت به ارزشهاي اسلامي بكند، آن ارزشهايي كه عندالله ارزش است ـ اگر معلم اين كار را بكند همانطوري كه انبياء مرد م را از ظلمت به نور مي كشانند اين معلم هم اين بچه ها را از ظلمات به نور وارد مي كند و همين شغلي است كه شغل انبياء است.»


استقلال كشور دومينيكن در سال 1924 ميلادي

كشور دومينيكن در سال 1924 ميلادي به استقلال كامل رسيد؛ و بدين ترتيب سلطه كشورهاي اسپانيا، فرانسه و اِمريكا بر اين سرزمين پايان يافت. امريكا، دومينيكن را در سال 1916 ميلادي اشغال كرد زيرا اين كشور به امريكا مقروض بود؛ اما به موجب معاهده سال 1924 ميلادي نيروهاي امريكايي به تدريج از دومينيكن خارج شدند، ولي تا مدتها بر امور گمركي اين كشور نظارت داشتند.



آغاز حمله شديد هواپيماهاي ژاپني به واحدهاي دريايي متفق در جنگ جهاني دوم در سال 1942 ميلادي

حمله شديد هواپيماهاي ژاپني به واحدهاي دريايي متفق در جنگ جهاني دوم در سال 1942 ميلادي آغاز شد. صحنه وقوع اين عمليات دريايي، جاوه بود. در اين دريا كه جزو اقيانوس آرام محسوب مي‎شود، واحدهاي متعددي ازنيروهاي دريايي اِمريكا، استراليا وانگلستان متمركز شده بودند. اين حملات با غرق شدن تعداد زيادي از كشتي‎هاي ملل متفق دردرياي جاوه و به سود ناوگان جنگي ژاپن پايان يافت. 



نوشته شده در   دوشنبه 8 اسفند 1390  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode