وارد کردن امام موسي کاظم(ع) به زندان بصره در سال 179 هجري قمري
امام موسي بن جعفر(ع) معروف به"کاظم" هفتمين امام شيعيان است و در ايام امامتش با حکومت هاي منصور دوانقي، مهدي عباسي و هارون الرشيد، که همگي از سلسله بني عباس بودند معاصر بود و از تمامي آنان، سختي ها،رنج هاوبي مهري هاي فراواني متحمل شدو چندين بار از سوي آنان به بغداد فرا خوانده شد و در حبس آنان قرار گرفت و تنها در دوره هارون الرشيد به مدت چهار سال زنداني بود.

هارون در آخرين ماه هاي سال 179 قمري، جهت استحکام خلافت عباسيان و اخذ بيعت و زمينه سازي لازم براي وليعهدي فرزندانش ،عازم مراسم حج گرديد و به علما، سادات، اعيان و اشراف سراسر عالم اسلام نامه هايي نوشت و آنان را براي حضور در مکه معظمه و بيعت با وليعهدي فرزندانش فرا خواند.

او پيش از ورود به مکه معظمه وارد مدينه منوره گرديدو چند مدتي را درآن اقامت نمود و براي دستگيري امام موسي بن جعفر(ع)، انديشه کرد وبا دولت مردان وقت، از جمله يحيي بن خالد برمکي مشورت نمود و سر انجام به دستگيري اش تصميم گرفت. زيراآن حضرت را مزاحم خواسته ها وأميال شيطاني خويش

مي دانست و به هر طريقي مي خواست وي را از سر راه خود بر دارد.

بدين جهت روزي که امام موسي کاظم(ع) در کنار قبر مطهر جدش رسول اکرم(ص)

مشغول نماز و نيايش بود مأموران خليفه وارد مسجد شده و آن حضرت را دستگير و ظالمانه از مسجد خارج کردند. امام موسي کاظم(ع) هنگامي که با زورگويي و بي نزاکتي مأموران هارون رو برو گرديد، متوجه قبر شريف پيامبر(ص) شد وبه شکوه پرداخت و گفت: اي رسول خدا(ص) !از امّت بدکردار تو،آنچه به اهل بيتت مي رسد،به تو شکايت مي کنم.

مردم که از مظلوميت آن حضرت و زور گويي مأموران هارون به شدت ناراحت وعصباني شده بودند،با صداي بلند گريستند و آن حضرت را تا مقداري از راه همراهي کردند.

هارون الرشييد دستور داد آن حضرت را در غل و زنجير کرده و سوار بر محملي نمايند و از مدينه به عراق تبعيدش کنند.

وي براي رد گم کردن مردم و گريز از اعتراضات احتمالي آنان، دو محمل ترتيب داد،يکي را به سوي بغداد وديگري را به سوي بصره حرکت داد و کسي جز مأموران وي نمي دانستند که حضرت در کدام کجاوه است.ولي آن حضرت در کجاوه اي بود که به سوي بصره حرکت کرده بودند.آنان پس از چندين روز راه پيمايي

در روز هفتم ذي حجّه وارد بصره شدند و آن حضرت را به عيسي بن جعفر بن منصور دوانقي، پسر عموي هارون و عامل وي در بصره تسليم نمودند.

عيسي بن جعفر، آن حضرت را در يکي از حجره هايي خانه خود زنداني کرد و به مدت يکسال در آن زندان،آن حضرت را نگه داشت، و سپس آن حضرت را به بغداد فرستاد.

رحلت سيد محمد تقی خوانساری در سال 1371 هجری قمری

خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:

ولادت :

ولادت او در سال 1305 هجری قمریدر خوانسار رخ داد و در كنف عنايت و حمايت پدر و مادر مهربان رشد و نمو را آغاز نمود.

تحصيلات : تحصيلات مقدماتی را در زادگاه خويش به انجام رسانيد تا اينكه در سال 1322 هجری قمریدر سنين نوجوانی به عتبات عاليات رهسپار و در نجف اشرف محضر بزرگان حضور يافت، تـا واقـعـه ثـوره عـشـرين عراق پيش آمد و او نيز همانند ديگر روحانيان مبارز به امر مطاع مرجع عـاليقدر شيعه مرحوم ميرزا محمد تقی شيرازی (ميرزای دوم ) پاسخ گفت و با نـيـروهـای مـهاجم به مقابله و مدافعه پرداخت تا در سال 1333 هجری قمریاز طرف مزدوران به هندوستان مـسـتعمره وسيع بريتانيا تبعيد گرديد پس از سپری چهار سال دوران تبعيد و گرفتاری در سال 1337 هجری قمریبه زادگاه خود باز گشت، و پس از اندكی توقف به اراك منتقل، و در دروس مرحوم شيخ عبدالكريم حـائری شـركـت جست و به مقام عالي اجتهاد نائل آمد.

اساتيد :وی از محضر برزگاني چون :

1ـ آخـوند خراسانی .

2ـ سيد كاظم يزدی صاحب العروة الوثقی .

3ـ آقا ضيا الدين عراقی .

4ـ آقا شيخ علی قوچانی .

5ـ شيخ عبدالكريم حـائری شـركـت جست و استفاده هاي شاياني نمود.

تدريس :چه بسيار از افاضل و مراجعی كه از حوزه تربيت و سرپرستی آن مرجع عاليقدر فارغ التحصيل گرديده اند.

يكی از نويسندگان آن روز كه تأليف خود را با حال و هوای آن روزگار به نگارش در آورده است و هـنـوز عـطـر و رايـحـه دوران طـلبگی از كلمات و لغات آن استشمام می گردد، در مورد فعاليت تـدريـسـی مرحوم خوانساری در حوزه نو بنياد حائری تحت عنوان (جلسه درس آقا سيد محمد تقی خوانساری ) چنين می نگارد : ايـن دانـشـمـنـد عـالـی مـقـدار، نـظـر به آن فكر عميق و نظر دقيقی كه دارند می توان گفت حـوزه درسشان مخصوص يك دسته از متبحرين فضلا است و اين محضر مقدس در منزل شخصی معظم له صورت پذير است.

شاگردان :
برخي از شاگرداني كه از محضر ايشان استفاده نموده اند عبارتند از :

1ـ شيخ محمد علی اراكی0

2ـ شيخ عبد الجواد اصفهانی

3ـ شيخ راضی تبريزی

4 ـ ميرزا ابوالقاسم دانش آشتيانی

5ـ سيد احمد خسرو شاهی تبريزی

6ـ سيد جلال شهيدی محلاتی

7ـ ميرزا رضی تبريزی

8ـ ميرزا عبد الرحيم مدرسی تبريزی

9ـ سيد محمد باقر سلطانی

10ـ شيخ ابوالمكارم رشتی

11ـ سيد احمد خرم آبادی

12ـ سيد حسين رسولی شميرانی

13ـ سيد عيسی رسولی شميرانی

14ـ حاج آقا عطااللّه اشرفی اصفهانی

15ـ حاج شيخ غلامرضا اصفهانی

16ـ شيخ محمد ولی هرسينی

17ـ شهيد صدوقی يزدی

18ـ شيخ مهدی صادقی تبريزی

19ـ سيد مطصفی خوانساری

20ـ سيد هادی روحانی

گفتار بزرگان : مرحوم حاج آقا بزرگ تهرانی، در مورد شخصيت ايشان می نويسند : آل خـوانـسار يكی از دودمانهای علم و دين و زعامت اسلامی در اصفهان و در شهرستان های كشور می بـاشـنـد .
در شـب فـوت آن مـرحـوم سيد حسين بروجردی در عالم رؤيا می بيند كه سيد مـرتـضـی علم الهدی از دنيا رفته است و جنازه او را به قم حمل می كنند وی از مشاهده اين رؤيا بـسيار متأسف و اندوهناك می گردد و با اضطراب و وحشت از خواب بيدار می شود و انتظار وقوع حـادثـه ای را می كـشد كه ناگاه تلفنی به بيت او اطلاع می دهند كه مرحوم سيد مـحمد تقی خوانساری در همدان به رحمت ايزدی پيوسته است و جنازه او را به قم حمل می كنند مرحوم سيد حسين بروجردی عموم علمای اعلام و محصلين حوزه علميه قم را برای استقبال و تـشـيـيـع جـنـازه آن مـرحوم آماده و به استقبال اعزام می دهند و خود نيز به استقبال و تشييع می شتابد و با عظمت و احترام خاصی در بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه (عليه السلام ) نازل می نمايند و دفنش می كنند.

خصوصيات اخلاقی :هـر كـدام از مراجع عاليقدر خصوصيات روحی ويژه ای دارند كه مخصوص خويشتن می باشد يا آن خـصـوصـيـت بـا كـيفيت بيشتر و بهتر در آنان جلوه گر می باشد آن مرحوم نيز در قضای حوائج مؤمنين و سعی و تلاش در انجام آنها بی نهايت ساعی و كوشا بوده است غيرت دينی و تعصب خاص روحـانی و علاقه به حضور در صحنه سياسی و اجتماعی از ويژگي های آن بزرگ بوده است.

دوران : يـكـی از حـوادث مهم دوران او كه شهرت به سزايی دارد، نماز استسقا و طلب بارانی است كه در سـال 1363 هجری قمریدر اثر خشكسالی و بی آبی رخ داد اين نماز را كه با حضور هزاران نفر از مـردم خـدا جوی قم انجام داده اند و مردم قم را از قحطی و بی آبی نجات داده اند، بسيار معروف و مشهور است به حدی كه ادبا و فضلا را به سرودن شعر واداشته است .

خدمات :مـرحـوم سيد محمد تقی خـوانـسـاری پـس از فـوت شيخ عبدالكريم حائری در آن شرائط بحرانی و حساس كه كـوچـك ترين غفلت و بی توجهی موجب از هم پاشيدن حوزه نو بنياد حائری می گشت و دشمنان داخـلـی و خـارجـی سعی و اهتمام كامل به اين امر حساس داشتند همراه دو هم رزم و هم سنگر ديـگـر مرحوم سيد محمد حجت و مرحوم سيد صدر الدين صدر، سـنـگـر اسـتقلال و حيات حوزه را حفظ نمودند و با مجاهدات و تلاش های خدا پسندانه در حفظ و نـگـهـداری اين يادگار سلف صالح كوشيدند، به حدی كه تا ورود مرحوم سيد حسين بروجردی و در كـنـار و مـعـيـت او نـيـز بـه انـجام اين امر مهم ادامه دادند و در اين باره لحظه ای را به غفلت و تسامح نگذراندند و توانستند آن را به دست امين بزرگوار ديگری از تبار بزرگان اسلام صحيح و سـالـم بـسپرند.
ايشان در مـسأله ملی شدن نفت و موضوع انتخابات دخالت نمودند و در مورد انتخابات با توجه به شرايط خـاص آن روز اعلاميه دادند و مردم متدين را به مشاركت مؤثر در انتخابات 11 شهريور ربيع الاول 1371 هجری قمریدعـوت نـمـودنـد ايـشان در دفاع از امر حجاب مشاركت مؤثری با مرحوم سيد حسين قمی داشتند.

وفات : او در سـال 1371 هجری قمری، هـفـتم ذيحجة الحرام در شهر همدان به رحمت ايزدی پيوست و با تشييع بسيار با شكوه جنازه او به تهران و از آنجا به قم حمل و در مسجد بالای سر كنار مرقد مرحوم شيخ عبدالكريم حائری مؤسس حوزه و مربی و استاد خويش مدفون گرديد.

درگذشت آيت الله حاج ميرزا ابوالحسن شَعراني تهراني در سال1352هجري شمسي
آيت الله حاج ميرزا ابوالحسن شَعراني تهراني ازحكيمان و فيلسوفان بزرگ ايراني تهراني در سال1352هجري شمسي درگذشت. آيت الله شعراني ازچهره‎هاي درخشان ديني و علمي معاصركشورمان بشمارمي‏‎رود. ايشان به زبانهاي فرانسوي، عربي و انگليسي تسلط كامل داشت و ازدانش گسترده خويش دراين سه زبان درترجمه و تأليفاتش استفاده فراوان كرد. ازآثارآيت الله شَعراني مي‎توان «راه سعادت و نفايسُ الفنون» را ذكر كرد. آيت الله شعراني درعلوم رياضي، نجوم و ادبيات نيزاستادي توانا بود و درحوزه علميه قم سالها تدريس مي‎كرد.

درگذشت ميرزا حسين خان خضوعي از استادان آوازو موسيقي در سال1323هجري شمسي
ميرزا حسين خان خضوعي مشهور به ساعت ساز از استادان آواز و موسيقي ايران در سال 1323هجري شمسي درگذشت. ساعت سازبه موسيقي علمي و عملي زمان خود مسلط بود و با نواختن تارنيزآشنايي كامل داشت. ميرزا حسين ساعت سازبا هنرمندان عرصه آواز ايران چون مرحوم بنان و طاهرزاده مجالست داشت و همواره بين آنان برسرموسيقي ايراني و تغييرو تحول آن بحث و مناظره مي‎شد. ميرزا حسين خان ساعت ساز علاوه برصدايي زيبا و دلنشين؛ خلقي خوش و اخلاقي پسنديده داشت و آنچه مي‎دانست بي‎دريغ و سخاوتمندانه در اختيار شاگردانش قرارمي‎داد.

تولد آندْره مالْرو نويسنده معروف فرانسوي در سال1901ميلادي
آندْره مالْرو نويسنده معروف فرانسوي در سال1901ميلادي در پاريس به دنيا آمد. مالرو بعد از اتمام تحصيلات متوسطه به مدرسه زبانهاي شرقي وارد شد و زبانهاي فارسي و چيني را آموخت. مالرو از19سالگي نوشتن آثارش را آغازكرد و ازاولين آثاراو مي‎توان سرزمين بيگانه را نام برد. آندره مالرو درطول عمر 75ساله خود سفرهاي متعدد به كشورهاي مختلف كرد و دراين سفرها بيش ازهمه شيفته تمدن كهن ايران و شهر زيبا و ديدني اصفهان شد. بطوريكه چهاربار به ايران سفركرد. مالرو در جنبش آزاديخواهي و استقلال طلبي ويتنام، انقلاب چين، همچنين مبارزه با هيتلر شركت كرد و هميشه براي آزادي جنگيد. ازآثارمشهور آندره مالرو كه سالها وزيراطلاعات فرانسه بود مي‎توان «اميد، عصربي‎اعتنايي، ضدخاطرات و سرنوشت بشر» رانام برد.

استقلال جمهوري پاناما در سال1903ميلادي
جمهوري پاناما استقلال در سال1903ميلادي كامل خود را اعلام كرد. پاناما در سال 1501ميلادي بدست كاشفان اسپانيايي كشف كردند و دراوايل قرن19ميلادي به تصرف كلمبيا درآمد. مردم پاناما ازهمان زمان جنبش آزاديخواهي خود را آغازكردند. چندي بعد با ارائه طرحي براي تأسيس آبراه پاناما انقلاب مردمي درپاناما شدت گرفت. درابتداي دهه1960ميلادي مردم پاناما دربرابر نفوذ و سلطه آمريكايي‎ها مبارزه را آغازكردند و همين امرموجب قطع رابطه پاناما و آمريكا شد.