قتل عبدالله بن زبير در مكه در سال 73 هجري قمري

عبدالله بن زبير، يكي از مخالفان حكومت يزيد بن معاويه بود، كه در اواخر رجب سال 60 هجري قمري به خاطر امتناع از بيعت با عامل يزيد بن معاويه در مدينه منوره، از اين شهر گريخت و به مكه پناهنده شد.

در آن هنگام امام حسين(ع) نيز بر ضد يزيد قيام كرده و به مكه معظمه مهاجرت كرده بود و پس از دعوت كوفيان، جهت بر عهده گرفتن رهبري قيام مردمي اهالي كوفه، به سوي عراق رهسپار گرديده بود.

با وجود شخصيت ممتاز امام حسين(ع) و علني شدن قيام وي بر ضد دستگاه جائرانه بني اميه، مكاني براي خودنمايي و شخصيت سازي عبدالله بن زبير باقي نبود. وليكن پس از شهادت امام حسين(ع) و فراگير شدن نفرت عمومي نسبت به يزيد و دستگاه بني اميه، فرصتي براي عبدالله بن زبير به وجود آمد، تا از اين وضعيت به نفع خويش سود برد.

وي در آخرين سال عمر يزيد بن معاويه بر ضد وي، در مكه قيام كرد و در برابر هجوم سپاهيان شام ايستادگي و از ورود آنان به مكه معظمه جلوگيري نمود و اين شهر مقدس را در تصرف خويش درآورد. پس از هلاكت يزيد بن معاويه در سال 64 هجري قمري و جانشيني فرزندش معاويه، موقعيت عبدالله بن زبير مستحكم تر گرديد. اما پس از مرگ معاويه دوم و درهم ريختگي دستگاه بني اميه، فرصتي استثنايي براي عبدالله بن زبير به وجود آمد و بسياري از شهرها و مناطق اسلامي را در تصرف خويش در آورد و حتي نزديك بود كه شام را نيز متصرف شود.

اما مروان بن حكم، با همكاري عبيدالله بن زياد و ساير امويان و بازماندگان حكومت يزيد در شام به حكومت رسيد و مدت كوتاهي خلافت نمود و پس از مرگ او فرزندش عبدالملك به حكومت رسيد. با آغاز خلافت عبدالملك، جان تازه اي به كالبد متعفن امويان دميده شد و او اقتدار آنان را دوباره به شاميان برگردانيد. از آن زمان نبرد متعدد ميان سپاهيان اموي و سپاهيان عبدالله بن زبير آغاز شد. وليكن به تدريج، سپاهيان شام صحنه را بر سپاهيان عبدالله بن زبير تنگ كرده و شهرها را يكي پس از ديگري از تصرف آنان بيرون آوردند و آنان را به سوي مكه معظمه، وادار به عقب نشيني كردند و تنها اين شهر را براي عبدالله بن زبير باقي گذاشتند.

سرانجام در ذي قعده سال 72 قمري سپاهيان اموي به فرماندهي حجاج بن يوسف ثقفي به مكه نيز هجوم آورده و اين شهر مقدس را در محاصره خويش درآوردند ولي با مقاومت سرسختانه پيروان عبدالله بن زبير روبرو گرديدند.

حجاج بن يوسف، با كار گذاشتن پنج دستگاه بزرگ منجنيق شهر مكه را سنگ باران كرد و حتي بسته هاي نفتي را به همراه سنگ ها در ميان خانه هاي اهالي مكه مي انداخت و آتش سوزي هاي متعدد و خرابي هاي زيادي به وجود آورد و در نتيجه، تعداد زيادي از مردم كشته و زخمي شدند. مردم اين شهر از هر جهت در محاصره و تنگنا و از جهت بهداشتي، اقتصادي و رواني در وضعيت بسيار سختي قرار گرفتند.

محاصره شهر مكه و سنگباران آن به مدت شش ماه و نيم ادامه يافت. خانه خدا (كعبه معظمه) و مسجد الحرام نيز از آسيب اين هجوم وحشيانه در امان نماندند.

در اين مدت، اكثر اهالي مكه از شهر خارج شده و تسليم شاميان گرديدند و تنها پيروان عبدالله بن زبير مقاومت مي كردند. آنان نيز روز به روز كمتر شده و تنها عده اندكي با عبدالله بن زبير در داخل مسجدالحرام مقاومت كرده و سرسختي نشان مي دادند. تا اين كه در روز هفدهم جمادي الاولیي، سال 73 قمري، سنگي به نزديكي عبدالله بن زبير فرود آمد و تركش هاي آن، عبدالله بن زبير را فراگرفت و او را به هلاكت رسانيد.

پس از هلاكت وي، سپاهيان حجاج وارد مكه معظمه و مسجدالحرام شده و حرمت اين مكان مقدس را نگه نداشتند و در داخل مسجدالحرام، خون ريزي بزرگي به راه انداختند و سر عبدالله بن زبير و تعدادي از ياران وي را از بدن جدا كرده و براي عبدالملك بن مروان در شام فرستادند و بدين سان به حكومت هشت ساله زبيريان پايان بخشيدند.

 

درگذشت « ابوالعباس احمد عرب يحيي» معروف به« ثعلب» لغت شناس در سال 291هجري قمري

« ابوالعباس احمد عرب يحيي» معروف به« ثعلب» لغت شناس و نحوي معروف عرب در سال 291هجري قمري وفات يافت. وي در پايان تحصيلات متداول آن عصر، از 16سالگي با جديتي بسيار به تحصيل ادبيات عرب اهتمام ورزيد و پس از سالها مطالعه پيكر به مقامي شامخ نائل آمد. ثعلب از پيشوايان كوفي نحو در لغت عرب بشمار مي‏رود. مهمترين آثار بجاي مانده از اين عالم بزرگ عبارتند از : «الفصيح، قواعد الشعر و اعراب القرآن» .

 

 

 

تولد « امام محمّد غزالي» از دانشمندان و فلاسفه بزرگ اسلام و ايران در سال 450هجري قمري

« امام محمّد غزالي» از دانشمندان و فلاسفه بزرگ اسلام و ايران در سال 450هجري قمري ديده از جهان گشود. او و برادرش احمد پس از فوت پدر تحت سرپرستي و مرابقت احمد بن اردكاني قرار گرفتند. امام محمّد غزالي نزد ابونصر اسماعيلي فقه آموخت و در اندك مدتي در علوم زمان خود سر آمد همگان شد و بدين ترتيب بود كه در بيست و هشت سالگي از بزرگترين فقهاي شافعي گرديد. شهرت امام محمد غزالي موجب شد تا از طرف خواجه نظام الملك براي تدريس به نظاميه بغداد دعوت شود. اما اين دانشمند برجسته به سال 488هجري به سبب بحران روحي و فكري شديد تدريس را رها كرده، بغداد را به قصد حج ترك گفت و سپس در بيت المقدس مسكن گزيد. وي در همين ايام به وطن مراجعت كرد و تدريس در مدرسه نظاميه نيشابور و ارشاد مردم را از سر گرفت. گفتني است يكسال قبل از بازگشت به ميهن امام محمد غزالي اثر ارزشمند خود« احياء العلوم» را به رشته تحرير در آورد. از ديگر آثار اين دانشمند و فيلسوف برجسته ايران زمين مي‏توان «كيمياي سعادت و نصيحة الملوك» را نام برد .

 

اتمام تألیف رساله تاریخی آشوب ـ آخر الزمان توسط شیخ حسین اولیای بافقی در سال 1330 هجري قمري

شيخ حسين اولياي بافقي تاليف رساله تاريخي خود آشوب ـ آخر الزمان را در سال 1330 هجري قمري به پايان رساند. مولف در اين اثر مهم و تاريخي رويداد هاي روزگار استبداد صغير ؛ ودر گيريهاي مشروطه خواهان و استبداد جويان را شرح داده است. هم چنين شرح حادثه بمباران حرم مطهر امام رضا(ع) به دست نيروهاي روسي بخش مفصلي از رساله آشوب آخر الزمان را تشكيل مي دهد. اين رساله در روشن ساختن گوشه هايي از تاريخ ايران دردوران مشروطه ونابساماني هاي پس ازآن اثري مفيد و ارزشمند است ونسخه اي از آن در كتابخانه آستان قدس رضوي نگهداري مي شود

 

تولد شهيد شيخ مرتضى بروجردى  در سال 1348 هجری قمری

خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:

ولادت :ايشان در بين الطلوعين هفدهم جمادى الاول سال 1348 هجری قمری در يك خانواده مذهبى به دنيا آمد و وجه تسميه ايشان به مرتضى به دو جهت مى باشد اول اين كه ساعاتى قبل از تولد، والده ايشان كه بسيار عابده و زاهده بوده در خواب پيامبر اسلام (صل الله عليه وآله) و امير المؤمنين (عليه السلام) را مى بيند كه از والد ايشان مرحوم حاج شيخ على محمد سئوالاتى مى نمايند و حاج شيخ پاسخ مىگويد و پس از اتمام سؤالها و بحث از زير عباى مباركشان طفل قنداق شده اى را به مرحوم حاج شيخ هديه مىنمايند و مىفرمايند نامش مرتضى مىباشد.

و جهت دوم اين كه ايشان در جوار مرقد مطهر امام على مرتضى (عليه السلام) متولد شده است .

پدر بزرگوارش شيخ على محمد بروجردى يكى از مراجع تقليد شيعه و از برترين تلامذه آيات عظام، ميرزاى نائينى، سيد ابوالحسن اصفهانى، آقا ضياء الدين عراقى، محقق اصفهانى، سيد على قاضى به شمار مىرفت، كتاب هاى توضيح المسائل، مناسك حج، انيس المقلدين، حاشيه عروة، كتاب الخمس از آثار وى مى باشد.

تحصيلات :ايشان از سن شش سالگى به كسب علم و دانش پرداخت مقدمات و سطوح را تحت نظر والد بزرگوار خود به پايان رساند و از محضر درس اساتيد حوزه علميه نجف اشرف هم بهره هاى فراوانى برد و به مقام شامخ مرجعيت رسيد.

اساتيد :اساتيدى كه ايشان در محضر آنها تلمذ نموده است.

1 - شيخ على محمد بروجردى والد شان .

2 - شيخ حسين حلى .

3 - سيد محسن حكيم .

4 - سيد ابوالقاسم خوئى .

تأليفات :ايشان موفق به تأليف تقريرات درس مرحوم سيد ابوالقاسم خوئى در زمينه فقه و اصول در حدود چهل جلد شدند كه شانزده جلد آن به نام مستند العروة الوثقى چاپ گرديده و فضلاء حوزه علميه از آن استفاده مى نمايند.

خصوصيات اخلاقى :وارستگى و بى اعتنائى به زخارف دنيا، و احتياط در صرف وجوه شرعيه يكى ديگر از خصوصيات ايشان بود و خود معظم له از هدايا و نذوراتى كه براى شان مىآوردند با اقتصار تام مصرف و مقدارى را نيز جهت فقراء و نيازمندان نجف اشرف اختصاص داده بودند، در سرپرستى و يارى رساندن به خانواده زندانيان عراق نقش بسيار مهمى داشت و به طور ناشناس و مرتب ما يحتاج زندگى آنان را تأمين مىنمود.

 

در انجام وظايف دينى خستگى نمى شناخت غالب اوقات شبانه روز چيزى در حدود 18 ساعت به مطالعه و تدريس و كمك به مستمندان و ساير خدمات دينى انجام مى داد. فقراء گاهى اوقات نامناسب دق الباب مى نمودند كه همه خواب بودند، آقا خودشان برخواسته و با دست خود و با ترحيب به آنان كمك مى نمودند و تا حد امكان نمى گذاشتند فقيرى دست خالى از در منزلشان رد شود.

تهجد و تضرع هاى نيمه شب و راز و نياز ايشان به در گاه احديت چنان از سوز دل بر مىخواست كه ديگران را تحت تأثير شديد قرار مى داد، بيش از پنجاه سال بود كه نماز شب شان ترك نشده بود و غالب اوقات تهجد در شب را در اتاقى كاملا تاريك به حدى كه اگر روزنه نورى از پنجره داخل مى آمد آن را پوشانده كه اتاق ايشان در ظلمات و تاريكى محض قرار گيرد، علت را كه سؤال مى كردند مى فرمودند : مى خواهم به ياد تاريكى قبرم بيافتم، و در آنجا معبودش را خطاب و به درگاه احديت نيايش مى نمود، در سجده به مدت‌هاى طولانى متضرعانه و ناله كنان با چشمان اشك بار معبود و معشوق اش را مخاطب قرار مى داد.

مسافرت :در تابستان سال 1398 هجری قمری به منظور زيارت مرقد مطهر ثامن الحجج (عليه السلام) و هم زيارت مرقد پدر و به منظور چاپ كتاب هاى خود به ايران مسافرت و مورد استقبال كم نظير اهالى بروجرد قرار گرفتند، اهالى قدردان و گوهرشناس بروجرد تا ملاير از معظم له استقبال و مقدمش را گرامى داشتند، در شهرستان هاى قم، مشهد، تهران و بروجرد از طرف حوزه علميه و طبقات مختلف تقاضاى زيادى براى توقف شان نمودند.

لكن ايشان به منظور جلوگيرى از تضعيف حوزه علميه نجف اشرف به آن ديار مقدس مراجعت كردند و همواره جهت حفظ آن حوزه علميه على رغم مشكلات عديده احساس وظيفه مى نمودند، اقامت در نجف اشرف و ادامه درس و بحث و تربيت طلاب در آن حوزه علميه مقدسه را بر خويش واجب مى دانستند.

وفات ( شهادت ) :سر انجام در سحر گاه بيست و چهارم ذى الحجه سال 1418 هجری قمری كه مصادف با شب خاتم بخشى مولى الموحدين اميرالمومنين على (عليه السلام) و شب مباهله، به هنگام باز گشت از حرم مطهر از سوى مرد مسلحى مورد حمله قرار گرفته شد كه آقا با فرياد ( الله اكبر) در مقابل درب مسجد ( قتله گاه ) بر زمين افتاده و همان جا به لقاء الله و ديدار معبود و معشوق اش شتافت پيكر پاك او را ( بنا به وصيت ايشان كه فرموده بود : قبرم را در وادى السلام نزد دو قبر مطهر حضرت هود و صالح (عليهما السلام) تعيين نماييد ) به خاك سپرده شد.

 

در گذشت دكتر حسينعلي هروي در سال 1372 هجري شمسي

دكتر حسينعلي هروي از استادان و محققان پر آوازه زبان وادبيات فارسي  در سال 1372 هجري شمسي بدرود حيات گفت . شهرت دكتر هروي بيشتر به سبب حافظ شناسي ايشان است و در اين زمينه كتابي در چهار جلد منتشر ساخته است . اين كتاب ارزشمند حاصل 15 سال فعاليت و تحقيق مستمر استاد هروي بشمار مي رود.

 

تولد فلورانس نايتينگل بنيانگذار شيوه پرستاري جديد در سال1820ميلادي

فلورانس نايتينگل بنيانگذار شيوه پرستاري جدید در سال1820ميلادي در فلورانس ايتاليا بدنيا آمد. نايتينگل جواني خود را در انگلستان سپري كرد وهمواره به مطالعه بيماريها ي مختلف و چگونگي مراقبت از بيماران مشغول بود. نايتينگل به هنگام جنگ كريمه براي پرستاري از سربازان مجروح به جبهه نبرد اعزام شد وبا فداكاري شبانه روزي به مداواي مجروحان جنگي پرداخت. فلورانس شب هنگام با چراغي در دست به ميدان نبرد مي رفت و زخمي ها با كمك ديگر امدادگران به مكانهاي مراقبت انتقال مي داد از اين رو به بانوي چراغ بدست معروف است .

 

تولد گريگوري راسپوتين كشيش روسي در سال1872ميلادي

گريگوري راسپوتين كشيش روسي و ازشخصيتهاي مرموزدربارنيكلاي دوم تزارروسيه در سال1872ميلادي بدنيا آمد. او دهقاني بود كه بعدها به كسوت كشيشي درآمد و پس ازورود به دربارتزار و مداواي فرزند او محبوبيتي خاص پيدا كرد. قدرت و نفوذ راسپوتين دردربارنيكلاي دوم به اندازه اي رسيد كه وزيران و رجال روسيه تحت فرمان او قرارگرفتند. اما اين امرمدت زيادي دوام نيافت و راسپوتين به اتهام همكاري با عناصرارتجاعي و افراطي به دست درباريان به قتل رسيد. جسد راسپوتين بعدها درميان يخهاي رود نوآ كشف شد.