ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : چهارشنبه 26 ارديبهشت 1403
چهارشنبه 26 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : يکشنبه 30 مرداد 1390     |     کد : 24245

يکشنبه 30 مرداد20 رمضان 21 اوت

43 سال پيش در بامداد روز 21 اوت سال 1968 ميلادي ...

43 سال پيش در بامداد روز 21 اوت سال 1968 ميلادي
مردم اروپا پس از برخاستن از خواب با شنيدن اخبار مبهوت شدند. نيروهاي زرهي پيمان ورشو شامل 300 هزار نظامي شبانه به دستور لئونيد برژنف ، ديكتاتور شوروي، كشور چكسلواكي (جمهوري چك و جمهوري اسلواكي امروزي در آن زمان كشور واحد چكسلواكي را تشكيل مي دادند) را تصرف كرده بودند.
با حمله نيروهاي پيمان ورشو به كشور چكسلواكي بهار كوتاه مدت پراگ پايان گرفت و خزان آن آغاز شد.

نيروهاي پيمان ورشو به بهانه درخواست كمك مقامات محلي براي نجات رژيم كمونيستي در اين كشور اروپاي شرقي كه 20 سال پيش از اين تاريخ در سال 1948 ميلادي با يك كودتاي اتحاد شوروي به اين كشور تحميل شده بود دست به اشغال چكسلواكي زدند.

در 25 فوريه سال 1948 ميلادي ادوارد بنش ، رئيس جمهور قانوني جمهوري چكسلواكي پس از دو هفته فشار بي امان و آشكار اتحاد شوروي ناگزير شد قدرت را به حزب كمونيست و رهبر آن گوتوالد تسليم كند.

در ميان تمام كشورهاي اروپاي مركزي كه پس آزادي از دست نازي ها به اشغال شوروي درآمده بودند ، چكسلواكي تنها كشوري بود كه يك سيستم دمكراتيك و در عين حال يك حزب كمونيست قدرتمند داشت.

حزب كمونيست چكسلواكي در انتخابات عمومي سال 1946 ميلادي 38 درصد آرا را كسب كرده بود و جايگاه مهمي در دستگاه دولت داشت.

پس از كودتا كه به كمك شوروي صورت گرفت ، گوتوالد و حزب كمونيست تمام امور چكسلواكي را در اختيار خود گرفتند.

به اين ترتيب ، اين كشور براي مدت 40 سال از جهان منزوي شد و به استثناي دوره كوتاه «بهار پراگ» در پشت پرده آهنين قرار گرفت.

در روز 5 ژانويه سال 1968 ميلادي الكساندر دوبچك47 ساله به مقام دبيركلي حزب كمونيست چكسلواكي و ژنرال لوتويك اسووبودا 73 ساله به مقام رياست جمهوري انتخاب شدند. اين دو نفر تلاش كردند تا در سيستم بسته كشور اصلاحاتي را ايجاد كنند.

الكساندر دوبچك طرفدار يك «سوسياليسم با چهره بشردوستانه» بود.با شروع اصلاحات دوبچك «بهار پراگ» آغاز شد.

در ماه آوريل دوبچك سانسور را لغو كرد ، رييس پليس چكسلواكي را دستگير كرد و به شهروندان اين كشور كمونيستي اجازه مسافرت به خارج را داد.

بسياري از مردم چكسلواكي از اين شرايط تازه شادمان بودند بي آن كه مراقب اقدامات تحريك آميز پيمان ورشو باشند.

تحولات چكسلواكي از نظر لئونيد برژنف ديكتاتور اتحاد شوروي غيرقابل پذيرش بود زيرا اين خطر وجود داشت كه ساير كشورهاي پشت پرده آهنين به چكسلواكي تاسي كرده و خود را از تسلط شوروي نجات دهند.

بنابراين برژنف به نيروهاي پيمان ورشو كه چكسلواكي نيز عضو اين پيمان بود دستور اشغال اين كشور را داد.

مهاجمان از 5 كشور شوروي ، لهستان ، بلغارستان ، آلمان شرقي و مجارستان از زمين و هوا به چكسلواكي يورش برده و در كمتر از 24 ساعت خاك اين كشور و پراگ پايتخت را اشغال كردند.

مردم غيرمسلح در مقابل تانك ها كاري از دست شان ساخته نبود و الكساندر دوبچك و ساير مقامات به سرعت دستگير شده و افراد ديگري به مقام آنها منصوب شدند. در عين حال هزاران نفر از مردم چكسلواكي نيز دستگير و روانه اردوگاه هاي كار اجباري در اتحاد شوروي شدند.

«بهار پراگ» و روياي يك «سوسياليسم با چهره بشري» تحت رهبري مسكو ناگهان پايان يافت.

به اين ترتيب ، در روز 21 اوت سال 1968 ميلادي نيروهاي پيمان ورشو سراسر چكسلواكي و شهر پراگ را تصرف كردند.

با حمله نيروهاي كمونيست پيمان ورشو به دستور لئونيد برژنف به چكسلواكي بهار كوتاه مدت پراگ پايان گرفت و خزان آن آغاز شد.

چك ها و اسلواك ها ناگزير شدند 20 سال ديگر انتظار بكشند تا بتوانند براي هميشه از يوغ كمونيست نجات يافته و به آزادي دست يابند. 

شب بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان

یکی از شب‌های پرفیض و برکت قدر به شمار می‌رود؛ شب‌هایی که در آن نزول قرآن کریم رقم خورده است و قدر و مرتبت آن بیش از هزار سال است.

قدر در لغت به معنای بزرگ، با عظمت، باارزش و پرقیمت است. قدر در لغت به معنای سختی و معیشت نیز آمده است. شب قدر بنابر روایات مشهور یکی از شب‌های نوزدهم، بیست‌و‌یکم یا بیست‌و‌سوم ماه مبارک رمضان است. در میان شب‌های بیست‌و‌یکم و بیست‌وسوم نیز آنگونه که از تعدادی از احادیث و روایات استفاده می‌شود، احتمال شب قدر بودن شب بیست‌و‌سوم را می‌توان بیشتر دانست.

8 قمری: فتح مکه معظمه به دست پیامبر(ص)

سرانجام پیامبر(ص) به امر پروردگار منان تصمیم به فتح کانون اصلی مشرکان و کافران قریش، یعنی مکه معظمه گرفت. آن حضرت، در رأس یک سپاه 10هزار نفری از مسلمانان به سوی مکه حرکت کرد. فردی به نام «خاطب‌بن ابی‌بلتعه» خبر حرکت آنان را به واسطه زنی بدسابقه برای قریش ارسال کرد، ولی پیامبر(ص) از جاسوسی آن دو با خبر شد و حضرت علی(ع)، زبیر و مقداد را مأموریت داد که به هر صورت ممکن، آن زن جاسوس را بیابند و وی را دستگیر کنند. آنان، زن جاسوس را دستگیر کرده و نزد پیامبر(ص) آوردند. پیامبر(ص)، مراقبت زیادی به عمل آورد که قریش از حرکت سپاه اسلام آگاه نشود، بدین جهت تا رسیدن به «مر الظهر‌ان» که در چند کیلومتری مکه است، اهالی مکه و جاسوسان آنان هیچ خبری از حرکت سپاه اسلام نداشتند، لذا زمینه فتح این شهر مقدس بدون جنگ و خونریزی فراهم شد. گرچه عده‌ای از سرکشان مکه با دسته‌ای از مسلمانان به نبرد پرداختند ولی متواری شدند و در نتیجه این شهر مقدس در روز بیستم ماه مبارک رمضان، سال هشتم قمری به دست پیامبر(ص) و سپاهیان مسلمان فتح شد.

1348 شمسی: آتش‌سوزی مسجدالاقصی توسط صهیونیست‌ها

در 30مرداد 1348 شمسی، مسجدالاقصی اولین قبله مسلمین و یکی از مقدس‌ترین معابد مورد احترام ادیان آسمانی، توسط اشغالگران صهیونیست به آتش کشیده شد. ستون‌های آتش و دود تا ارتفاع صدها متر به آسمان برخاست. در قسمت جنوب شرقی در، حدود 200مترمربع از سقف مسجد کاملا منهدم شد و گنبد مسجد در 5نقطه سوخت. همچنین یکی از آثار متبرک مسجد و یک منبر مخصوص که 800سال سابقه داشت کاملا از بین رفت. این جنایت دردناک، آتش خشم مبارزان نهضت اسلامی ایران را برافروخت و رژیم شاه را که همیار اسرائیل بود، دچار بحران جدی کرد. تلاش روزنامه‌های ایران که دست ساواک را در پشت سر داشتند، به منظور فرو نشاندن خشم ملت مسلمان ایران بی‌نتیجه ماند. در نهایت محمدرضا پهلوی پس از این حادثه، ناگزیر شد تا برای کاستن از خشم عمومی، مزورانه بیانه‌ای منتشر سازد و اظهار داغداری کند، در حالی که وی پس از مدتی که در اجلاس سران کشورهای اسلامی سخنرانی می‌کرد، از مسجدالاقصی نامی نبرد. حضرت امام خمینی(ره)، آتش‌زدن مسجدالاقصی و کنفرانس اسلامی را به شدت محکوم و کنفرانس را متهم کردند که تلاش دارد جنایت صهیونیسم را در این حادثه لوث کند.

1983 میلادی: ترور بنینو اکینو به دست دولت مارکوس

21آگوست 1983 سناتور فیلیپینی بنینو اکینو از مخالفان سیاسی مارکوس، رئیس جمهور این کشور که مدتی به حالت خود- تبعیدی در آمریکا به سر می‌برد به دولت فیلیپین اطلاع داد که قصد بازگشت به وطن را دارد و متعاقب آن به فیلیپین بازگشت، ولی در فرودگاه مانیل به دستور مارکوس ترور شد. این عمل آن‌چنان واکنشی در جهان داشت که در پی آن حکومت مارکوس ساقط شد و فیلیپینی‌ها همسر اکینو را که تجربه سیاسی هم نداشت به ریاست جمهوری خود برگزیدند و سپس افشارگری علیه مارکوس آغاز شد.



نوشته شده در   يکشنبه 30 مرداد 1390  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode