خرابی قمستی از دیوار خانه کعبه در اثر جاری شدن سیل در سال 1039 قمری

در سال 1039 در مكه سيل عظيمى راه افتاد كه به خرابى مهمى در بناى كعبه منجر شد. گزارش اين سيل و همچنين گزارش تجديد بناى ديوارهاى افتاده كعبه را ملازينالعابدين كاشانى از علماى برجسته شيعه كه خود در اين بازسازى كارگرى مىكرده است، در رساله كوچكى به نام «مُفَرّحَةُ الأنام فى تأسيس بيتالله الحرام» نوشته است.

او در آغاز رساله خود چنين نوشته است:

«روز چهارشنبه، نوزدهم شعبان 1039، سيل عظيمىداخل مسجد الحرام شد و آب به درونكعبه شريفه درآمد، به قدر قامت فقير و يك شبر و دو انگشت. .. و خرابى بسيار درمكه معظمه واقع شد وچهار صد وچهل و دو نفر در سيل هلاك شدند; از آن جمله معلمى با سى طفل در مسجدالحرام بوده وسيل ازابواب مسجد داخل می شده، نتوانستند كه بيرون آيند و كسى نيز نتوانست به ايشان رسيد و آب از سر ايشان گذشت...»

وى سپس شرحى مبسوط از چگونگى مسجد الحرام و تجديد بناى ديوار كعبه و نقش خود و شخصى به نام حسين ابرقوهى در آن بيان كرده است.

درواقع، قرار گرفتن كعبه در امتداد وادى ابراهيم، سبب می شد تا سيل به آن آسيب رساند. در اصل، مسير سيل ـ يا به عبارتى مسيل ـ همان طريق (راه) مسجد الحرام است كه آب را به سمت حرم سوق مىدهد. پيش از اين، از زمان صدر اسلام، در محل «مسجد الرايه» كه آن را «مسجد الردم الأعلى» می ناميده اند، سيلبند ساخته می شد. با اين حال،بيشتراوقات سيلبه سوى مسجدالحرام سرازير می گشت وآن رامملو از آب می كرد.

از قديم مردم مكه براى هر يك از اين سيلهاى هولناك نامى برمى گزيدند و شمارش

آنها را داشتند.