جام جم آنلاين: نمایندگان بيش از 150 کشوردر نشستی ویژه در شهر وین گرد هم آمده‌اند تا در باره فجایع اتمی و پیامدهای آن به گفتگو بپردازند. با توجه به اختلاف منافع کشورها، انتظار نمی‌رود که این نشست، نتیجه‌ای قطعی به همراه داشته باشد.
به گزارش دويچه وله، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برگزار کننده کنفرانس ویژه پنج روزه‌ای است که از 20 ژوئن در پایتخت اتریش آغاز به کار کرده است. این نشست بین‌المللی با حضور نمایندگان بیش از 150 کشور برگزار می‌شود. دستکم سی کشور در سطح وزیر خارجه، وزیر محیط زیست یا وزیر انرژی در این همایش حضور یافته‌اند. نماینده آلمان در این گردهمایی، وزیر مشاور در امور محیط زیست است.
روسیه، اتریش یا کشورهای حوزه آسيا - اقيانوس آرام همچون اندونزی، تمایل خود را برای وضع قوانینی در جهت امنیت راکتورهای اتمی ابراز داشته‌اند و سازمان انرژی اتمی در حال بررسی پیشنهادهای این کشورها برای تضمین‌های امنیتی بیشتر رآکتورهاست. اما هم‌زمان نشانه‌ای از علاقمندی آمریکا، چین یا هندوستان به همکاری در این زمینه‌ها به چشم نمی‌خورد.
رهنمودهای ایمنی ارائه شده
خبرگزاری‌ها نوشته‌اند که پیشنهادهای بسیاری از سوی کشورهای مختلف برای تضمین ایمنی نیروگاه‌ها به آژانس اتمی ارائه شده است. قرار است يوکیا آمانو تا ماه سپتامبر، فهرستی از این رهنمودها را به صورت یک طرح حفاظتی درآورد. البته این فهرست به معنای مقررات و تعهد مشترک برای نیروگاه‌های اتمی نخواهد بود.
تفاوت نگاه در حراست از نیروگاه‌ها
بازرسان اتمی تاکنون به دستورالعمل مشترکی برای ایمنی نیروگاه‌ها نرسیده‌اند. این در حالی است که همگی در باره پیامدهای فاجعه بار انفجار در نیروگاه چرنوبیل اتفاق نظر دارند و بر عدم رعایت استانداردهای جهانی در این نیروگاه صحه می‌گذارند.
فاجعه چرنوبیل 25 سال پیش و با تکنولوژی آن زمان به وقوع پیوسته، اما فاجعه فوکوشیما در قلب کشوری با فناوری بسیار پیشرفته چون ژاپن روی داده است. مقام‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به دولت ژاپن انتقاد می‌کنند که آنها را یک روز بعد از زلزله از بروز این فاجعه آگاه کرده است.
یوکیا آمانو که خودش ژاپنی است، با نکوهش این تاخیر خواستار استاندارد کردن کلیه نیروگاه‌های اتمی شد و دولت‌های سراسر جهان را به رعایت کلیه موازین فنی و ایمنی رآکتورهایشان فراخواند.
شرکت کنندگان در همایش وین، نسبت به اتخاذ تدابیری مشترک در این نشست خوشبین نیستند و انتظار دستاوردی عملی از مذاکرات جاری در آن را بیهوده می‌دانند. با این همه امید می‌رود که بحث‌های این کنفرانس، بار دیگر ضرورت بالا بردن ضریب ایمنی رآکتورهای اتمی موجود را به دولت‌ها گوشزد کند.