200 سلاح تاكتيكي هسته‎0اي آمريكا در اروپا در پنج كشور اروپايي مستقر شده كه 20 بمب هسته‎اي در بلژيك، 20 بمب ديگر در آلمان، 50 بمب در ايتاليا، 20 بمب در هلند و 90 بمب در تركيه مستقر شده كه با آغاز قرن 21 پيشنهادي براي ارتقاي اين سلاح‏ها از سوي آمريكا مطرح شده است.

به گزارش خبرگزاري فارس، به طور حتم منطقه " آيفل " در نزديكي شهر كلبنتس در ايالت "نورد راين - وستفالن " در جمهوري فدرال آلمان منطقه اي ايده‎آل براي استراحت گردشگران آلماني و اروپايي محسوب مي شود.
كوه هاي فراخ و دشت هاي ييلاقي به همراه تاسيسات مناسب گردشگري اين منطقه را براي گذراندن تعطيلات آخرهفته به مكاني مناسب تبديل كرده است و جمعيت گردشگران در ايام تعطيلات به اين منطقه سرازير مي شود.
اما اهميت اين منطقه تنها محدود به مناظر طبيعي و جاذبه هاي گردشگري آن نيست. اگر گردشگران اين منطقه كمي گوش هاي خود را تيز كنند، مي توانند به راحتي غرش جت هايي كه به سرعت در حال شكافتن آسمان هستند را در آرامش طبيعت بشنوند.
غرشي كه طنين آن در ذهن مردم آلمان و كل اروپا در جنگ هاي سرد مايه اطمينان خاطر و حالا به‎عكس مايه تشويش است.

*دفاع در مقابل چيزي كه ديگر وجود ندارد

پايگاه هوايي "بوشل " در منطقه آيفل، سال ها است كه ميزبان نيروي هوايي آلمان و جنگنده هاي تورنادو ساخت بريتانيا است.
البته اين مسئله به هيچ عنوان نكته غيرعادي محسوب نمي شود، اما مسئله اي كه هم اكنون اين پايگاه را به عنوان نقطه كانوني اعتراضات صلح طلبان آلماني و اروپايي مطرح كرده است، استقرار بيش از بيست كلاهك اتمي از نوع B-61 در اين پايگاه است.
بمب هايي كه به طور كامل در كنترل قرارگاه ارتش آمريكا در اروپا (يوروكام) است و سربازان آمريكايي وظيفه محافظت از آن را به‏عهده دارند و جنگنده هاي تورنادوي ارتش آلمان وظيفه دارند تا در چهارچوب پيمان ناتو اين بمب هاي سقوط آزاد هسته اي را عليه هر كشوري كه حريم اروپاي غربي را تهديد كند، به‏كار ببرند.
اما سؤالي كه هم اكنون در ذهن بسياري از اروپايي ها به‏وجود آمده اين است كه آيا هم اكنون اروپا در خطر يك حمله نظامي فوري قرار دارد؟

*ميراث جنگ سرد

كلاهك ها و تسليحات اتمي آمريكا در اروپا ميراث دوره اي است كه مدت ها از آن سپري شده است. در دهه پنجاه و زماني كه اروپاي جديد به آرامي از خاكستر جنگ جهاني دوم سر بر مي آورد،‌ غرب و ايالات متحده آمريكا خود را با قدرتي مواجه مي ديد كه آشكارا آماده بلعيدن اروپاي غربي مي شد.
ارتش سرخ اتحاد جماهير شوروي در 150 مايلي كانال مانش مستقر شده بود و آماده حمله نهايي براي اشغال باقي‎مانده آن چيزي مي شد كه سرمايه داري در حال مرگ مي خواند.
در چنين شرايطي تنها قدرتي كه توان مقابله با چنين قدرتي را در خود مي ديد، ارتش آمريكا بود. آمريكا يك بار برلين را از خطر سقوط در سال 1948 رهانده بود، ولي در تهاجم بعدي تضميني وجود نداشت، كه يگان هاي آمريكايي مستقر در اروپا بتوانند در مقابل تهاجم بيش از 75 لشگر اتحاد جماهير شوروي مقاومت كنند.
از همين رو بود كه ترومن و بعدها آيزنهاور استراتژي استقرار سلاح هاي اتمي را در اروپا آغاز كردند و سلاح هاي هسته اي آمريكا به سرعت در انگلستان، آلمان، ايتاليا، بلژيك و تركيه مستقر شدند.
اين در حالي بود كه اتحاد جماهير شوروي نسبت به آمريكا از توان هسته اي محدودي برخوردار بود و استالين نيز چندين بار خواستار توقف استقرار سلاح هاي هسته اي در كشورهاي اروپايي شد.
تقاضايي كه هيچ‎گاه مورد توجه آمريكايي قرار نگرفت.

*اروپا؛ انبار هسته‎اي آمريكا و شوروي

با گذشت زمان با افزايش توان اتمي اتحاد جماهير شوروي اروپا تبديل به زرادخانه اي از سلاح هاي اتمي شد كه يك سوم سلاح هاي هسته اي اتحاد جماهير شوروي و آمريكا در آن مستقر بود.
آمريكا موشك هاي ميان‏برد خود را در تركيه، ايتاليا و آلمان مستقر كرده بود و در كنار اين، تعداد بسيار زيادي از كلاهك هاي آماده استفاده خود را در ده ها پايگاه نظامي خود در سرتاسر اروپا مستقر كرده بود. اتحاد جماهير شوروي نيز بيش از سيصد موشك ميان‎برد با قابليت حمل كلاهك چندگانه اتمي را در كشورهاي عضو پيمان ورشو مستقر كرده بود و توپخانه هاي هسته اي آن مستقيما خاك آلمان غربي را نشانه رفته بودند.
در اوج تسليح هسته اي اروپا خاك كشورهاي اروپايي از اورال تا آتلانتيك ميزبان بيش از 7100 كلاهك و سلاح هسته اي بود، كه تنها جزيي از آن براي انهدام تمام دنيا كافي بود.

*دشمن مرده است

اما حالا مدت ها از دوران جنگ سرد مي گذرد. اتحاد جماهير به هفده كشور گوناگون تجزيه شده است و حتي بدبين ترين استراتژيست هاي نظامي هم امكان حمله نظامي روسيه به اروپا را بسيار بعيد و دور از ذهن مي‏دانند.
پيش از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي نيز گورباچف در قالب سياست گلاسنوست و سازش با غرب تخليه نيروهاي ارتش شوروي را از آلمان شرقي و كشورهاي عضو پيمان ورشو آغاز كرده بود و بلافاصله پس از فروپاشي شوروي ارتش اين كشور سلاح هاي اتمي خود را از اروپا جمع‎آوري كرد.
اما در مقابل به نظر نمي رسيد كه آمريكايي ها تمايلي براي تخليه اروپا براي سلاح هاي هسته اي و تاكتيكي خود داشته باشند.
گرچه در دهه نود و تحت فشار افكار عمومي آمريكا مجبور به تخليه سلاح هاي اتمي استراتژيك و گرما هسته اي و همچنين موشك تاماهاوك و پرشينگ شد، اما با اين حال تلاش كرد بخشي از سلاح هاي هسته اي تاكتيكي خود را در اروپا و در پايگاه هاي مختلف اين كشور در اختيار داشته باشد.

*پيش به‎سوي شرق

با آغاز قرن بيست و يكم و واقعه يازدهم سپتامبر موج عظيمي از نظامي گري به رهبري ايالات متحده شروع شد.
در دكترين جديد بوش مبني بر اجراي "حمله پيش‎دستانه "، سلاح هاي هسته اي تاكتيكي به عنوان بخشي از آخرين مراحل تهاجم نظامي به كشورهاي "شرور " جايگاه مهمي داشتند.
در كنار اين تلاش آمريكا براي گسترش پيمان نظامي ناتو و نفوذ در كشورهايي كه پيش از اين حياط خلوت روسيه در منطقه محسوب مي شدند، حفظ سلاح هسته اي آمريكا در كشورهاي حوزه اروپا راهبردي مهم محسوب مي شد.
از همين رو بود كه روند رو به كاهش سلاح هاي هسته اي در اروپا كه تعداد آن ها به 200 كلاهك هسته اي كاهش يافته بود،‌ متوقف و حتي پيشنهاد هايي براي بازسازي آن ها در قالب يك طرح جامع براي آمادگي بيشتر تسليحات اتمي تاكتيكي مطرح شد.

*كاربري جديد براي تسليحات قديمي

بر اساس اين طرح كه كليات آن از سوي وزارت انرژي آمريكا و وزارت دفاع اين كشور (پنتاگون) مورد تاييد قرار گرفته است، سلاح هاي هسته اي آمريكا در اروپا از مدل B-61 بلاك يك به B-61 بلاك چهار ارتقا خواهد پيدا كرد.
اولين موعد براي به پايان رسيدن اين بازسازي در سال 2017 تعيين شده است. اين بازسازي ها نه تنها به افزايش عمر سلاح هاي هسته اي آمريكا در اروپا منجر خواهد شد، بلكه به افزايش كارايي اين سلاح ها براي اهداف جديد آمريكا مي‌انجامد.
انهدام مجتمع هاي تسليحاتي عظيم و مراكز فرماندهي، از كار انداختن سيستم هاي هدايت و فرماندهي يك ارتش كلاسيك و همچنين استفاده از اين سلاح براي ايجاد امواج EMP و از كار انداختن تجهيزات الكترونيكي از جمله مهم ترين اهداف اجراي طرح بازسازي سلاح هاي هسته اي با هزينه اي معادل چندين ميليارد در اروپا محسوب مي شود.

*پنچ خواهران اتمي اروپا

دويست سلاح تاكتيكي هسته اي آمريكا در اروپا در پنج كشور هلند، بلژيك، ايتاليا، آلمان و تركيه مستقر شده است.
از اين ميان بيست بمب هسته اي در فرودگاه كلين بازل بلژيك مستقر شده است. اين پايگاه در قالب پيمان ناتو، محل استقرار ناوگان هوايي مشترك آمريكا و انگليس است. بيست بمب ديگر هسته اي نيز در پايگاه بوشل نيروي هواي آلمان مستقر شده است كه درصورت نياز نيروي هوايي آلمان با استفاده از جنگنده هاي تورنادو وظيفه به‏كارگيري آنها را به‎عهده دارد.
ايتاليا نيز در فرودگاه هاي واريانو ميزبان نزديك به 50 سلاح آمريكا است و 20 بمب هم در هلند مستقر است. در كنار اين تركيه هم اكنون ميزبان بيشترين سلاح هاي هسته اي آمريكا است.
هم اكنون نزديك به نود بمب هسته اي در پايگاه اينجرليك تركيه مستقر شده است. هلند نيز ميزبان بيست بمب هسته اي در پايگاه هوايي ولكل است كه محل اصلي استقرار جت هاي جنگده F-15 آمريكا در اروپا محسوب مي شود.

*مردم پشت دروازه‏هاي پايگاه‎هاي اتمي

با وجود تلاش ايالات متحده براي حفظ زرادخانه هسته اي خود در اروپا، اين كشور با مشكلات متنوعي روبه‎رو است. شايد مهم ترين معضل در مقابل امريكا نبود هيچ بهانه اي براي استقرار اين تعداد سلاح هسته اي است چراكه با وجود فروپاشي اتحاد جماهير شوروي ديگر هيچ بهانه اي براي استقرار اين سلاح ها وجود ندارد.
اگر زماني احزاب چپ‎گرا و سوسياليست در اروپا براي به‏دست آوردن آراي بيشتر به تبليغات همه‎جانبه عليه سلاح هاي هسته اي مي پرداختند، اما حالا تمام دولت هاي اروپايي اعم از چپ يا راست به تلاش براي خروج سلاح هاي هسته اي آمريكا از اروپا به عنوان شعارهاي انتخاباتي خود مي پردازند.
كما اينكه با وجود حاكميت احزاب دست راستي در كشورهاي پنج‎گانه فوق، وزراي امور خارجه 5 كشور بلژيك، آلمان، هلند، تركيه و ايتاليا در سال 2009 تقاضاي خروج سلاح هاي هسته اي از اروپا را به آمريكا تقديم كردند.
از سوي ديگر تظاهرات هاي مردمي پياپي در كشورهاي اروپايي تبديل به يك فشار ديپلماسي عمومي بر سياست خارجي آمريكا در اروپا شده است.
شايد از همين رو باشد كه ايالات متحده تلاش مي كند با دادن وعده هايي از فشار مردمي موجود و دولت هاي هم‏پيمان خود در آمريكا بكاهد.
گرچه آمريكا نيز مي كوشد با پيش كشيدن سلاح هاي هسته اي روسيه و پيوند دادن اين دو موضوع در سياست خارجي اروپا اين كار را به تعويق بيندازد.

*همه‎چيز به‎قيمت پيروزي

موضوع سلاح هاي هسته اي آمريكا در كشورهاي اروپايي موضوعي متعلق به دوران جنگ سرد و بي‎ارتباط با دفاع از خاك اروپا در مقابل تهاجم هاي احتمالي باشد. با اين حال آمريكا براي حفظ توان خود براي محاصره روسيه و البته دهشت افكني در سطح اروپا نياز به حفظ تسليحات هسته اي خود در اروپا دارد. نكته اي كه آمريكا نشان داده است به هيچ عنوان حاضر به عقب نشيني نيست، حتي اگر به نقطه آغاز يك جنگ سرد ديگر در اروپا بينجامد.