ويليام هاروي، دانشمند برجسته انگليسي در اول آوريل ۱۵۷۸م در فولْكْستون انگلستان به دنيا آمد و از كودكي به تحصيل پرداخت. وي تحصيلات خود را در رشته پزشكي به پايان برد و به استادي طب دانشگاه كمبريج دست يافت. او مدتي نيز در دربار انگليس خدمت كرد و طي ساليان بعد به شهرت رسيد. وي معتقد بود كه نميتوان شناخت وظايف اعضاي بدن را در كتابها آموخت بلكه وسيله آموختن آن، كالبد شكافي و تجربه است. هاروي در راه شناسايى اعمال بدن تلاش وافري به كار برد تا اينكه پس از سالها مطالعه و تحقيق، در چهارم دسامبر ۱۶۱۹م موفق به كشف جريان گردش خون گرديد. وي همچنين وظايف و عمل قلب را بدون كمك ميكروسكوپ كشف كرد. هاروي در سال ۱۶۲۸م تمام تجربيات خود را در يك جزوه هفتاد صفحهاي منتشر نمود. با انتشار اين جزوه، نفرت عجيبي درمردم به وجود آمد. زيرا آنها عقيده داشتند كه قلب مركز و جايگاه روح است و خون در كبد وجود دارد. همچنين مردم زمان بر اين باور بودند كه غذا بعد از وارد شدن به معده، هضم و به وسيله رودهها وارد كبد ميشود و به صورت خون در ميآيد. ولي هاروي ثابت كرده بود كه غذا پس از هضمْ وارد خون شده و خون پس از گردش در قلب، به تمام نقاط بدن ميرود. ويليام هاروي سرانجام در سوم ژوئن ۱۶۵۷م در شصت و نه سالگي درگذشت ولي افكارش مطرود شد، تا اينكه در سال ۱۶۶۱م، يكي از متخصصان پزشكي در مشاهدات ميكروسكوپي، جريان خون را مشاهده كرد و بدين وسيله، كشف بزرگ هاروي مورد تاييد پزشكان و مردم قرار گرفت.