يرموك، نهري است در سرزمين اردن. در آن جا نبردي بزرگ ميان مسلمانان و روميان به وقوع پيوست.
پس از آن كه روميان شكست هاي پي در پي از مسلمانان متحمل شده و در حال عقب نشيني كامل از شامات بودند، در صدد جنگ بزرگي ديگر بر عليه مسلمانان برآمدند و تعداد يكصد هزار و به روايتي سيصد هزار رزمنده امپراتوري روم كه متشكل از روميان و عرب هاي منطقه شام بودند، در سرزمين يرموك گرد آمده و براي هجوم سيل آسا بر سپاهيان مسلمان آماده شدند.
ابوعبيده جراح كه فرمانده مسلمانان در نبرد با روميان بود، رزمندگان مسلمان را گردآوري و به نبرد آنان فرستاد و سپس سپاهي ديگر به فرماندهي سعيد بن عامر به ياري رزمندگان مسلمان اعزام كرد و نبرد سنگيني ميان طرفين به وقوع پيوست و ده ها هزار تن از نيروهاي دو طرف، كشته، زخمي و اسير گرديدند. ولي سرانجام مسلمانان بر روميان پيروز شده و آنان را به عقب نشيني وادار كردند.
هرقل، امپراتور روم شرقي كه در انطاكيه مستقر بود و فرماندهي جنگ را از راه دور، مديريت مي كرد، همين كه از پيروزي مسلمانان در يرموك با خبر شد، از انطاكيه گريخت و در قسطنطنيه (استانبول) مأوا گرفت و هنگاميكه از انطاكيه مي گريخت، با حسرت تمام گفت: عليك يا سوريه السلام، و نعم البلد هذا للعدو!
يعني: بدرود اي سرزمين سوريه، چه سرزمين زيبايي نصيب دشمنان شد!
به هر روي، اين واقعه در پنجم رجب سال پانزدهم قمري و در عصر خلافت عمر بن خطاب واقع گرديد. برخي از كشته شدگان نامدار مسلمان، عبارت بودند از: عمرو بن سعيد، أبان بن سعيد، عكرمه بن أبي جهل، عبدالله بن سفيان، سعيد بن حارث، سهيل بن عمرو و هشام بن عاص (برادر عمرو بن عاص).