بعید است که «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه، مقام نخست‌وزیری را به حزب «اجتماع ملی» پیشکش کند زیرا غرورش چنین اجازه‌ای به او نمی‌دهد. داستان این روزهای فرانسه به‌مثابه یک کشتی در حال غرق است که به تدریج ارتباطش را از دست می‌دهد و همه اینها از «خودشیفتگی کورکورانه رئیس‌جمهوری» نشات می‌گیرد که همچنان تصور می‌کند قادر به پیروزی است.
به گزارش ایسنا، رئیس‌جمهور فرانسه یکشنبه شب درست یک ساعت پس از آنکه شعبات اخذ رای بسته شدند و پیروزی «مارین لوپن» از حزب راست افراطی «اجتماع ملی» فرانسه در انتخابات اروپا تایید شد، طی سخنانی خواستار انحلال پارلمان این کشور و برگزاری انتخابات زودهنگام شد.
روزنامه تلگراف در گزارشی می‌نویسد: همزمان با پایان آخرین روز رای‌گیری انتخابات پارلمان اروپا و انتشار برآوردها، مشخص شد که حزب «اجتماع ملی» دو برابر حزب حاکم موسوم به «رنسانس» - متعلق به امانوئل ماکرون – رای کسب کرده است.
اگر چه به نظر می‌رسد حزب راست‌گرای لوپن در آستانه کسب یک پیروزی تاریخی برای محافظه‌کاران و راست‌گرایان در فرانسه است اما جمع آرای احزاب میانه‌رو و چپ که از امانوئل ماکرون حمایت می‌کنند بسیار بیشتر از حزب لوپن است و احتمالا به همین دلیل رئیس‌جمهور فرانسه «با اطمینان خاطر» و در واکنشی سریع از انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام خبر داد.
روزنامه تلگراف با اشاره به انتخابات زودهنگام فرانسه که قرار است در ۲ مرحله طی روزهای ۳۰ ژوئن (۱۰ تیر) و ۷ ژوئیه (۱۷ تیر) برگزار شود، می‌نویسد: بازی در نهایت شاید بدین گونه تمام شود که «جردن باردلا» رئیس حزب اجتماع ملی فرانسه به مقام نخست‌وزیری این کشور منصوب شود اما این مقام برای جوان ۲۸ ساله‌ای که تجربه‌ای ندارد، بیش از حد بزرگ است.
این روزنامه انگلیسی استدلال می‌کند که امانوئل ماکرون با این اقدام شانس پیروزی دیگری را به خود و نخست‌وزیرش بخشیده است؛ اقدامی که «پوچ» به نظر می‌رسد و در حال حاضر در فرانسه هیچکسی به اندازه مارین لوپن از جریانات پیش آمده خوشحال نیست.
البته مقامات دولتی فرانسه می‌گویند که اگر حزب مارین لوپن قدرت را به دست بیاورد، می‌تواند «ناتوانی حزبش» را پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری به رای‌دهندگان نشان دهد.
آلمان
همزمان با اعلام نتایج انتخابات اروپا، شوک به سیستم آلمان نیز انتقال یافت. طبق آنچه گزارش شده است، هر سه حزب ائتلاف حاکم با کاهش شدید مواجه شده‌اند و بدین ترتیب احزاب مخالف به دستاوردهایی رسیده‌اند. درحالیکه حزب راست‌گرا به نتایج بی‌سابقه‌ای دست پیدا می‌کند و هم‌چنین با انتخابات منطقه‌ای در فصل پاییز و انتخابات فدرال در سال آینده میلادی، آلمان احتمالا به سمت «بزرگترین آشفتگی سیاسی» در تاریخ دموکراسی پس از جنگ پیش می‌رود.
تلگراف در این خصوص می‌نویسد: «شانس از احزاب حاکم آلمان روی برگردانده است و نتایج معکوس می‌شوند. حزب سبز تقریبا به ۹ درصد و حزب سوسیال دموکرات اولاف شولتس (صدراعظم آلمان) به ۱۴ درصد – پایین‌ترین حد خود – سقوط کرده است. هم‌چنین شرکای ائتلافی او موسوم به "لیبرال‌های آزاد" به ۵ درصد رسیده است.»
برندگان این انتخابات احزاب راست‌میانه دموکرات مسیحی بوده‌اند که حدود ۳۰ درصد آرا را به دست آورده‌اند.
رهبر سبزها می‌گوید که از عملکرد حزب خود «راضی نیست» و دبیرکل حزب سوسیال دموکرات نتیجه انتخابات را «بسیار تلخ» خواند. علاوه بر این واکنش‌ها، روزنامه آلمانی «بیلد» نتایج انتخابات را همچون «سیلی بر صورت صدراعظم شولتس» توصیف کرد.
تلگراف در پایان این گزارش تاکید می‌نویسد: «فقط آلمان و فرانسه نیستند که با مشکل نارضایتی عمیق نسبت به نتایج انتخابات مواجه شده‌اند، بلکه در بریتانیا نیز شاید محافظه‌کاران با خطر نابودی و کناره‌گیری مواجه شوند. بدین ترتیب، شوک عمیقی به سیستم‌های سیاسی سرتاسر غرب وارد شده است.»