صدرالدين شيرازي مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهين در نهم جمادي الاول سال ۹۸۰ ق در شيراز به دنيا آمد. سنگ بناي علمي و اخلاقي ملاصدرا در محضر درس شيخ بهايى بنا نهاده شد و سپس در جرگهي درس حكيمِ الهي، ميرداماد، كسب فيض كرد. وي پس از رسيدن به مقام والاي علمي، بر مسندتدريس تكيه زد و به تدوين حكمت متعاليه پرداخت. ملاصدرا با تركيب فلسفهي مشّاء و اشراق، حكمت متعاليه را بنيان نهاد و تاثيري شگرف بر فلسفهي اسلامي گذاشت به طوري كه اين تاثير، بسيار وسيع و غيرقابل انكار است. صدرالمتألهين به عنوان بزرگترين فيلسوف اسلامي در حالي كه در يك دست، قلمِ تفسير سورهي بقره و در دست ديگرش برگههاي شرح كتاب الحُجّهي اصول كافي بود، در سال ۱۰۵۰ ق در ۷۰ سالگي در بصره دار فاني را وداع گفت و در همان شهر مدفون گشت.