امام هفتم شیعیان باب گشوده خدا بر حوائج مردمان و رشته پیوند زمین و آسمان است و حتی بردن نام این بزرگوار کلید گشایش گرههای فرو بسته و یادش، مایه آرامش دلهای شکسته است.
شیوه مبارزاتی امام موسی كاظم(ع)در تقویم اسلامی، ۲۰ ذیالحجه مصادف با سالروز میلاد فرخنده هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت امام موسی كاظم(ع) است. همان كه به واسطه وجود فرزندان پاک و مطهرش در ایران اسلامی، این كشور چون نگینی در جهان تشیع میدرخشد. ایران اسلامی به واسطه وجود پربركت فرزندان حضرت بابالحوائج به خصوص شمسالشموس حضرت علیبن موسیالرضا(ع) در اوج قدرت و بالندگی خود قرار دارد به طوری این كشور را امالقرآی جهان اسلام مینامند. امام هفتم شیعیان باب گشوده خدا بر حوائج مردمان و رشته پیوند زمین و آسمان است. بردن نام این بزرگوار کلید گشایش گرههای فرو بسته و یادش، مایه آرامش دلهای شکسته است.
عصر امام موسی كاظم(ع) دوران بسیار سختى براى شیعیان بود و در این دوران حرکتهاى اعتراضآمیز متعددى از ناحیه شیعیان و علویان نسبت به خلفاى عباسى صورت گرفت که از مهمترین آنها قیام حسینبن على در زمان حکومت هادى عباسى و نیز جنبش یحیى و ادریس فرزندان عبدالله بود که در زمان هارون رخ داد. در واقع مهمترین رقیب عباسیان، علویان بودند و طبیعى بود که حکومت آنان را سخت تحت نظارت آنها بگیرد. امامان شیعه همگى بر لزوم رعایت تقیه پافشارى کرده و مىکوشیدند تا تشکّل شیعه و رهبرى آنها را به طور پنهانى اداره كنند. طبعاً این وضعیت سبب مىشد تا تاریخ نتواند از حرکات سیاسى آنها ارزشیابى دقیقى به عمل آورد.
در ادامه این گزارش سخنانی چند از علما درباره آن امام همام را میخوانیم.
حجتالاسلام والمسلمین علیاکبر مهدیپور، مدرس حوزه علمیه قم، در این رابطه اظهار کرد: زندگی امام موسی كاظم(ع) همزمان با دوران قوت گرفتن بنیعباس بود. شرایط در آن زمان به حدی نابسامان و ناامن بود که امام صادق(ع) نتوانست علناً وصی خود را اعلام کند گرچه اصحاب بسیار نزدیک میدانستند، اما عموم مردم از این مسئله بیخبر بودند.
وی با اشاره به تعدد فرزندان امام موسی کاظم(ع) و نقش آنان در ترویج مکتب تشیع بیان کرد: امام کاظم(ع) میدانست که حوادث خطرناکی در پیش است، در نتیجه تمام تلاش آن امام همام این بود که ذریه بیشتری داشته باشد به طوری که آن حضرت حداقل ۱۸ پسر و ۱۹ دختر داشت که شیخ مفید در کتاب ارشاد از آنها نام برده است گرچه برخی این تعداد را ۶۰ فرزند میدانند.
مهدیپور با اشاره به وجود بقاع متبركه فراوان در كشورمان كه نسب آنان به امام موسی كاظم(ع) باز میگردد، اظهار کرد: فرزندان امام موسی کاظم(ع) و بقاع آنها در کشور نقش بسیار مهمی در نشر احادیث اهل بیت(ع) و توسعه فرهنگ تشیع و تلفیق آن با فرهنگ غنی ایرانی دارد.
مهمترین بخش زندگی امام موسی كاظم(ع)
حجتالاسلام والمسلمین عبدالرضا خوشنویس، عضو جامعه روحانیت شیراز نیز در این باره اظهار کرد: مهمترین بخش زندگی امام موسی كاظم(ع) در دوران هارونالرشید سپری شد. هارون از جهتی با دیگر خلفای عباسی تفاوت داشت و تفاوت او در این بود كه گویا یك بخشی از استبصار ولایی به صورت ظاهر داشت یعنی به حقانیت اهل بیت نوعی اذعان قلبی داشت و بعضاً هم در مكانهایی اظهار میكرد.
وی با اشاره به روایتی از كتاب سیره ائمه معصومین(ع) شهید مطهری، تصریح کرد: در این كتاب روایتی از قول مأمون پسر هارونالرشید بیان شده است كه هارون به حقانیت اهل بیت(ع) پی برده بود، اما كشش دنیا، كوشش و تلاش او را برای اینكه حق را واقعاً بپذیرد از بین برده بود. این وابستگی است كه امام موسیبن جعفر(ع) و هارونالرشید را در برابر هم قرار داده است.
خوشنویس با اشاره به شیوه مبارزاتی امام موسی كاظم(ع) بیان کرد: استقامت برای پیامبر(ص) دشوار نیست، اما زمانیکه این استقامت را بخواهد به مردم منتقل كند كار سختی خواهد بود؛ به همین دلیل دشواری كار امام موسیبن جعفر(ع) در استقامت برابر هارون نیست بلكه در استقامت دادن به مردم در برابر هارون كه نیاز به دانش ویژه و معرفت خاص دارد، است.
وی با بیان اینكه تقیه یعنی در قالب اختفا دین خدا را پیش ببریم، اظهار کرد: امام موسی كاظم(ع) بخش زیادی از عمر خود را برابر هارون در مبارزه تقیهای گذارند به گونهای كه حضرت به بسیاری از یاران خود فهماند كه حتی اگر در خیابان و شوارع او را دیدند، سلام نكنند تا یاران مشخص نشوند و به دلیل همین فقها به فرمایشات امام موسیبن جعفر(ع) در استنادات فقهی استناد نمیكنند چون معتقدند كه بخش زیادی از فرمایشات آن امام همام مبنای تقیهای دارد.
عضو جامعه روحانیت شیراز در پایان یادآور شد: آن قدر موسیبن جعفر(ع) توانست در قالب تقیه مفاهیم و آموزههای تشیع را پیش ببرد كه برخی به هارونالرشید گفتند كه در حقیقت حاكم واقعی موسیبن جعفر(ع) است و همین امر موجب شد كه باز علیرغم آن تقیه، امام به دست هارونالرشید به شهادت برسد و آن شهادت هم خود نوعی مبارزه بزرگ بود و اثبات حقانیت بود.