آغاز بازگشت آزادگان سلحشور از بند رژيم بعثي پس از سال‏ها اسارت (1369 ش)

روز 26 مرداد سال 1369، ميهن اسلامي شاهد حضور آزادگان سرافرازي بود كه پس از سال‏ها اسارت در زندان‏ها و اسارتگاه‏هاي مخوفِ رژيم بعث عراق، قدم به خاك پاك ميهن اسلامي خود گذاشتند. در اين ميان ستاد رسيدگي به امور آزادگان كه در 22 مرداد 69 تشكيل شده بود به تبادل انبوه اسرا پرداخت. اين ستاد با مساعدت و همراهي ديگر دستگاه‏ها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همين تعداد اسير عراقي انجام داد. آزادگان، با ايمان راسخ خود در برابر همه فشارهاي جسمي و روحي دشمنان ايستادند و روابط اجتماعي جامعه كوچك اردوگاهي خود را بر پايه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شكنجه‏هاي مزدوران بعث هراسي به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضي‏ترين كسان به قضاي الهي بودند. اينان سينه‏هايي فراخ‏تر از اقيانوس داشتند كه از همه جا و همه كس بريده و به خدا پيوسته بودند. آزاده ناميده شدند چون از قيد نفس و نفسانيات رهايي يافته بودند.

شكست "عباس ميرزا" نايب ‏السلطنه از قواي روسي در نبرد اصلاندوز(1228 ق)

با تجاوز قواي روسي به شمال كشور، عباس ميرزا، وليعهد فتحعلي شاه قاجار به مقابله با آنان برخاسته و آن‏ها را شكست داد. پس از مدتي، بين سپاهيان ايران و روس در محلي به نام اصلاندور در كنار رودخانه ‏ي ارس جنگي روي داد كه به شكست ايران انجاميد. فتحعلي شاه كه خطر را نزديك مي‏ديد، تقاضاي صلح كرد و روسيه نيز كه گرفتار جنگ با ناپلئون بود از اين تقاضا استقبال نمود. درنتيجه، قراردادي كه به پيمان گلستان معروف است منعقد شد و به موجب آن، همه‏ي ولاياتي كه تا آن تاريخ در تصرف روس‏ها بود به اضافه‏ي قره باغ، شروان، باكو، دربند وديگر مناطق به مالكيت دولت روس درآمد.

تولد شيخ "محمد غزالي" دانشمند بزرگ مصري(1335 ق)

در تاريخ 1334 هـ.ق . در يک خانواده ساده و متدين در روستاي «نکلاالعنب» واقع در استان بحيره، کودکي ديده به جهان گشود که بعدها به عنوان يکي از متفکرين بزرگ جهان اسلام معروف و مشهور شد. پدرش شيخ احمد السقا که يکي از تجار روستا به شمار مي‌آمد و دوستدار رسول‌ صلي‌الله عليه واله وسلم و آل رسول علهيم‌السلام بود. غزالي با پشتکار و کوشش، پس از چهار سال تحصيل در 1360 هـ. ق. در سن 26 سالگي، موفق شد از دانشگاه الازهر فارغ‌التحصيل شود. همچنين موفق به کسب اجازه دعوت و ارشاد و اجازه تدريس در دانشگاه الازهر گرديد. غزالي در دانشکده اصول دين و مرکز بررسي‌هاي عربي و اسلامي دانشگاه الازهر مشغول تدريس و فعاليت علمي شد. همچنين سالياني چند، رياست شوراي معارف اسلامي دانشگاه عبدالقادر را به عهده داشت و به عقيده صاحبنظران، اعتبار اين دانشگاه در دوره‌هاي فوق‌ليسانس و دکتراي رشته‌هاي فرهنگ اسلامي، مباني دين و شريعت اسلام و... بيشتر مرهون کلاس‌هاي درس غزالي بوده است. به عقيده غزالي يکي از عوامل مهم در شکل گيري وحدت ميان توده هاي مردم، نقش عالمان ديني در کليه فرقه هاي اسلامي است. اين نکته بديهي است که اگر عالمان در سخنراني ها، کنفرانس ها و نوشتارهاي خود به موضوع وحدت توجه کنند، جو جامعه اسلامي نيز به سوي وحدت پيش خواهد رفت.

درگذشت فقيه و عارف بزرگ آيت ‏اللَّه "محمدحسين غروی اصفهانی" (1361 ق)

شيخ محمدحسين غروي اصفهاني معروف به كمپاني فرزند شيخ محمدحسن در دوم محرم سال 1296 قمري در كاظمين ديده به جهان گشود. وي با حمايت پدر كه از بازرگانان متدين بود تحصيلات خويش را با جدّيت شروع كرد. سطح را نزد شيخ حسن تويسركاني فرا گرفت؛ آن گاه از محضر آقاسيدمحمد فشاركي اصفهاني و حاج آقا رضا همداني بهره برد واز شاگردان آخوند ملامحمد كاظم خراساني گرديد. پس از ارتحال آخوند، به تدريس پرداخت. درس اصول و فقه ايشان بسيار دقيق بود و با زبان عربي فصيح بيان مي‏شد. آيت اللَّه كمپاني علاوه بر نبوغ و تبحّرش در فقه و اصول؛ در كلام، تفسير، حكمت، تاريخ، ادب، عرفان و ساير علوم نيز مهارت داشت. آيت اللَّه غروي نزد علماي زمان از احترام و بزرگداشت بسياري برخوردار بود و زماني دراز به تدريس فقه و اصول و علوم عقلي اشتغال داشت. مجلس درس اين عالم رباني مجمع اهل فضل و كمال بود ولي در تدريس فلسفه شهرتي خاص داشت. حضرات آيات عظام سيد محمد حجت كوه‏كمره‏اي، سيدمحمدهادي ميلاني، سيدابوالقاسم خويى، سيد عبدالاعلي سبزواري، محمدتقي بهجت فومني و محمدرضا مظفر از جمله شاگردان اين عالم رباني مي‏باشند. ايشان در فلسفه، حكيمي عرفاني مشرب و در اخلاق، مخزن اسرار بود و در سير و سلوك به مقام شهود رسيده بود. از همه بريده و به دوست پيوسته بود. معروف است كه حدود 12 سال ازدرس و بحث كناره گرفت و به سير و سلوك پرداخت. از اين عالم بزرگوار بيش از 10 كتاب و رساله بر جاي مانده است. كه برخي از آن‏ها عبارتند از: الاجتهاد و التقليد و العِداله، اُرجوزَةٌ في الصوم، الانوارُ القُدسيّه، تُحفةُالحكيم، ديوان اشعار، نَهايةالدِّراية في شرح الكفاية و منظومه‏اي در اعتكاف. وي سرانجام در سپيده دم پنجم ذيحجه‏ي سال 1361 قمري بر اثر سكته قلبي در 65 سالگي درگذشت و پيكر پاكش در كنار مقبره‏ي علامه حلي در نجف اشرف به خاك سپرده شد.