امپراتوری آلمان به یک ابر قدرت جدید در اروپا تبدیل شده بود اما بر خلاف بریتانیا که در عین حال یک قدرت استعماری بود هیچ سهمی در قاره ناشناخته آفریقا نداشت. بنا براین، بیسمارک ، صدراعظم آلمان تصمیم می گیرد تا با رسیدن به توافقی با قدرت های اروپایی بخش هایی از این قاره ثروتمند را به استعمار کشورش در آورد.

 

به گزارش جام جم آنلاین ، اتو فن بیسمارک ، صدراعظم قدرتمند آلمان از کشورهای اروپایی دعوت کرد تا در شهر برلین در کنفرانسی شرکت کنند که محور اصلی آن تقسیم قاره آفریقا بود.

 

در این کنفرانس اتو فن بیسمارک ، صدراعظم آلمان با نمایندگان 13 کشور اروپایی به توافق رسید تا آخرین سرزمین های قاره سیاه را که از استعمار در امان مانده بودند ، میان خود تقسیم کنند.

 

کنفرانس برلین قواعدی را مشخص کرد که پیش درآمد اشغال و استعمار کامل قاره آفریقا بود.این کنفرانس خواهان آزادی کشتیرانی در رودخانه های بزرگ آفریقا ، رودخانه نیجر و رودخانه کنگو شد.

فرانسه سرزمین های وسیعی را در آفریقای غربی به دست آورد. بیسمارک به اشتباه تصور می کرد با این بذل و بخشش، فرانسه از دست دادن سرزمین های آلزاس و لورن را که توسط آلمان در جنگ 1870 میلادی اشغال شده بودند ، فراموش خواهد کرد.

 

بریتانیا حق ایجاد یک محور ارتباطی از قاهره تا کیپ در منتهی الیه جنوب آفریقا را برای خود محفوظ دانست.

بزرگترین برنده کنفرانس برلین، لئوپولد دوم ، پادشاه کشور کوچک بلژیک بود که سهم شیر را به دست آورد و مالک سرزمین وسیعی در مرکز آفریقا شد که آن را کشور مستقل کنگو نامگذاری کرد!.

 

آلمان نیز صاحب سرزمین های وسیعی در نامیبیا ، بوتسووانا و در جنوب قاره آفریقا شد. این کنفرانس 15 نوامبر 1884 میلادی آغاز شد.

 

کنفرانس برلین که در جریان آن قاره آفریقا بین کشورهای اروپایی تقسیم شد ، 132 سال پیش در روز 26 فوریه سال 1885 میلادی در شهر برلین پایتخت امپراتوری آلمان خاتمه یافت.

با گذشت بیش از 230 سال از برگزاری این کنفرانس هنوز هم کشورهای آفریقایی به رغم استقلال ظاهری از عواقب شوم آن رنج می برند.

بهرام افتخاری / جام جم آنلاین