سايمون وندرمير که در سال 1984 به دليل پيشبردهاي تکنولوژيکي آنچه در کشف پايه هاي جهان هستي تاثيرگذار بود - کشف بوزونهاي Z و W - در سن 85 سالگي در ژنو درگذشت.
به گزارش مهر، مرگ سايمون وندرمير توسط سرن اعلام شد، مکاني که اين فيزيکدان بزرگ براي 30 سال در آن به مطالعه و تحقيق مشغول بوده است. در دهه 1980 فيزيکدانان در جستجوي ذرات بنيادين پيش بيني شده اي بودند که در مدل استاندارد به آن اشاره شده بود، نظريه اي که با تمامي نظريه هاي فيزيکي متناسب بوده و تمامي نيروهاي موجود در جهان به جز نيروي گرانش را توضيح مي دهد. محققان براي يافتن اين ذرات به برخوردهاي پر انرژي تري نياز داشتند که امکان ايجاد آنها تنها با استفاده از برخورد دهنده ذرات امکان پذير بود.

کشف بزرگ وندرمير که منجر به کسب جايزه نوبل فيزيک شد، يافتن راهي براي توليد پرتوهاي شديدي از ذراتي خاص به نام ضد پروتون ها بود. با برخورد دادن پروتون ها و ضد پروتون ها دانشمندان موفق به دستيابي به برخوردهايي پر انرژي تر شدند و جنبه هاي جديدي را از جهان هستي کشف کردند که تا به حال موفق به درک آن نشده بودند.

پس از اين کشف وندرمير هدايت تيمي را به عهده گرفت تا شيوه جديد را در شتابگر ابرپروتوني در سرن به کار ببندند. در سال 1983 سرن گزارش داد اين برخوردها منجر به توليد ذراتي به نام بوزونهاي Z و W شده است که عناصر کليدي انرژي ضعيف، يکي از چهار نيروي بنيادين جهان هستي به شمار مي روند. سه نيروي ديگر عبارتند از الکترومغناطيس، گرانش و انرژي نيرومند.

يک سال پس از اين کشف بود که وندرمير به همراه همکار ايتاليايي اش «کارلو روبيا» نوبل فيزيک را به خاطر «مشارکت قطعي در پروژه اي عظيم که منجر به کشف ذرات Z و W، عوامل بنيادين انرژي ضعيف، شده بود» دريافت کردند.

وندرمير در 24 نوامبر 1925 در هلند متولد شد و پس از فارغ التحصيلي در رشته مهندسي از دانشگاه دلف، کار و مطالعه بر روي تجهيزات ولتاژ بالا براي ميکروسکوپهاي الکتروني را در لابراتوار تحقيقاتي فيليپز آغاز کرد. وي در سال 1956 به سرن پيوست و شيوه هايي را براي مهار کردن ذرات مختلف ارائه کرد.