روز بیست و یکم بهمن ماه روز نبرد مسلحانه همه جانبه مردم و نیروهای دولتی بود. درگیری خونین مردم و لشگر گارد در این روز به اوج خود رسید؛ و جنگ تانک‌ها با مردم مسلح باعث کشته و زخمی شدن صدها نفر شد. امام خمینی(ره) تهدید کرد در صورت عدم جلوگیری از کشتار لشگر گارد حکم جهاد خواهد داد. در این روز چندین کلانتری توسط گروههای مسلح مردمی تسخیر شدند که در نتیجه آن مقادیر زیادی اسلحه به دست مردم افتاد.

در همین روز فرمانداری نظامی تهران اعلامیه شماره ۴۰ را انتشار داد؛ به موجب این اعلامیه رفت و آمد مردم از ساعت ۱۶:۳۰ تا ۵ بامداد ممنوع اعلام شد. در پی اعلامیه مزبور اعلامیه دیگری صادر و منع عبور و مرور تا ساعت ۱۲ تمدید شد. مردم عملاً مقررات حکومت نظامی را باطل ساختند و تا صبح در خیابان‌ها با ایجاد حریق و راه بندان‌های متعدد مانع حرکت قوای نظامی می‌شدند.



اعلام حکومت نظامی

با مسلح شدن مردم، شهر به حالت جنگی درآمد. ساعت 2 بعد از ظهر روز شنبه 21 بهمن ،رادیو كه در اشغال نظامیان بود اعلام كرد كه از ساعت 4 بعد از ظهر حكومت نظامی برقرار است و احدی حق عبور و حضور در معابر را ندارد.

معلوم بود كه آمریكا می‌خواهد آخرین حربه خود را به كار برد. ساعت‌های تعیین سرنوشت فرا رسیده بود. همه منتظر بودند ببینند امام در برابر این تهدید جدی چه عكس‌العملی نشان می‌دهد.

اندكی قبل از آغاز حكومت نظامی اعلامیه امام كه در آن حكومت نظامی را لغو كرده بود در شهر دست به دست و دهان به دهان منتشر شد. امام فرموده بودند:

«... اعلامیه امروز حكومت نظامی خدعه و خلاف شرع است و مردم به هیچ وجه به آن اعتنا نكنند. برادران و خواهران عزیزم هراس به دل خود راه ندهید كه به خواست خداوند تعالی حق پیروز است ....»

مردم یكپارچه به خیابان‌ها آمدند، جمعیت در همه‌جا موج می‌ز‌د، حكومت نظامی شكست خورد و درگیری بین مردمی كه مسلح شده بودند و نیروهایی كه از ارتش به مردم پیوسته بودند با تانك‌ها و قوای گارد و بعضی مراكز نظامی و كلانتری‌ها آغاز شد.