کتاب تصوير خانواده پيامبر(ص) در دائر‌المعارف اسلام ترجمه و نقدي درباره شخصيت پيامبر اکرم(ص) و موضوعات مربوط به ايشان است. موضوع ياد شده در سده‌هاي اخير يکي از موضوعاتي که توجه بسياري از محققان و نويسندگان غربي را به خود کشانده است.
مجموعه مدخل‌هاي مربوط به همسران پيامبر(ص) خديجه، سوده، عايشه، حفصه، زينب بنت خزيمه، ام سلمه، زينب بنت‌جحش، ماريه، صفيه و ميمونه است. و مدخل‌هاي مربوط به فرزندان زينب، رقيه، ام‌کلثوم و مدخل‌هاي مربوط به ساير اعضاي خانواده شامل عبدالله، آمنه، حليمه، هاشم‌بن عبد‌مناف، عبدالمطلب‌بن هاشم، ابوطالب و ابولهب است. از آن جايي که در اين دائره المعارف از ام حبيبه ـ يکي از همسران ـ نامي به ميان نيامده براي معرفي ايشان مقاله مستقلي نگاشته و ساير مدخل ها نيز نقد و بررسي شد.
بخش ديگري از اين کتاب به بررسي مدخل‌هاي مربوط به فرزندان پيامبر(ص) اختصاص يافته است. از آنجايي که مدخل هاي مربوط به حضرت همراه با مدخل مربوط به پيامبر اسلام(ص) در کتاب مستقلي نقد و بررسي خواهد شد، نقد و بررسي اين مدخل در مجموعه حاضر گنجانده نشده است. در اين دائره‌المعارف نامي از پسر پيامبر اسلام(ص) به ميان نيامده است؛ از اين رو مدخل مستقلي در اين‌باره تأ‌ليف و ساير مدخل‌ها اضافه شد.
بخش سوم اين کتاب اختصاص به نقد و بررسي مدخل‌هاي مربوط به ساير اعضاي خانواده گرامي پيامبر(ص) دارد. افرادي که در دائر‌المعارف اسلام معرفي شده‌اند همچون پدر عبدالله، مادر آمنه، دايه حليمه، جد اعلي هاشم بن عبد مناف، جد عبدالمطلب بن هاشم، عموهاي ابوطالب، حمزه و ابولهب هستند؛ البته مدخل‌هاي مربوط به هاشم و ابولهب صرفاً در ترجمه آورده شده است.
در گزيده‌اي از بخش اول درباره حضرت خديجه(س) آمده است:«نقش حضرت خديجه در حمايت از نبي‌مکرم و حمايت‌هاي روحي و عاطفي و همچنين پشتيباني مالي از پيامبر در انجام تبليغ و رسالتش؛ ظهور يافت. در روايتي؛ رسول خدا حضرت خديجه را«صديقه امت اسلامي» ناميدند و اين نشان مي‌دهد که تأييد‌ها وتصديق‌هاي حضرت خديجه با عنوان يک زن برجسته و شخصيت سرشناس قريش، تأثير بسزايي در پيشبرد اهداف پيامبر داشته است.»
گفتني است، در هر بخش در پي مقاله‌اي که درباره خانواده پيامبر نوشته شده است، نقدي نيز بر مقاله آورده شده و مقاله مورد نظر را مورد واکاوي قرار داده است.
قابل ذکر است، کتاب تصوير خانواده پيامبر در دائر‌المعارف اسلام ترجمه و نقدي است که زير نظر محمود تقي‌زاده داوري تنظيم شده و در 488صفحه و با شمارگان دو هزار نسخه به چاپ رسيده وبراي اولين‌بار در سال 1387 از سوي مؤسسه شيعه‌شناسي منتشر شده است.